Arnold Stiller: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Fotografia grobowca. |
drobne redakcyjne |
||
| Linia 15: | Linia 15: | ||
|www = |
|www = |
||
}} |
}} |
||
'''Arnold Aron Stiller''' (ur. [[23 września]] [[1845]] w [[Praszka|Praszce]], zm. [[10 czerwca]] [[1904]] w [[Łódź|Łodzi]]) – fabrykant łódzki [[żyd]]owskiego pochodzenia, syn Jakuba Izaaka i Frajdli. |
'''Arnold Aron Stiller''' (ur. [[23 września]] [[1845]] w [[Praszka|Praszce]], zm. [[10 czerwca]] [[1904]] w [[Łódź|Łodzi]]) – fabrykant łódzki [[Żydzi|żyd]]owskiego pochodzenia, syn Jakuba Izaaka i Frajdli. |
||
W 1875 roku wraz ze szwagrem [[Juliusz Bielszowski|Juliuszem Bielszowskim]] z [[Pszczyna|Pszczyny]] uruchomił przędzalnię, tkalnię i farbiarnię [[wełna|wełny]] przy ulicy Cegielnianej 78/82 (obecnie [[Ulica Stefana Jaracza w Łodzi|ul. Jaracza]] 52){{odn|Kusiński|Bonisławski|Janik|2010|s=72}}{{odn|Puś|1998|s=94 (PDF – 105)}}. Został wybrany prezesem zarządu Towarzystwa Akcyjnego Fabryki Wyrobów Wełnianych „Stiller i Bielszowski”, które rozpoczęło działalność 13 stycznia 1894 roku z [[Kapitał zakładowy spółki akcyjnej|kapitałem zakładowym]] w wysokości 1 500 000 [[Rubel#Od średniowiecza do Rosji carskiej|rubli]]{{r|Tydzień_3-1894}}. |
W 1875 roku wraz ze szwagrem [[Juliusz Bielszowski|Juliuszem Bielszowskim]] z [[Pszczyna|Pszczyny]] uruchomił przędzalnię, tkalnię i farbiarnię [[wełna|wełny]] przy ulicy Cegielnianej 78/82 (obecnie [[Ulica Stefana Jaracza w Łodzi|ul. Jaracza]] 52){{odn|Kusiński|Bonisławski|Janik|2010|s=72}}{{odn|Puś|1998|s=94 (PDF – 105)}}. Został wybrany prezesem zarządu Towarzystwa Akcyjnego Fabryki Wyrobów Wełnianych „Stiller i Bielszowski”, które rozpoczęło działalność 13 stycznia 1894 roku z [[Kapitał zakładowy spółki akcyjnej|kapitałem zakładowym]] w wysokości 1 500 000 [[Rubel#Od średniowiecza do Rosji carskiej|rubli]]{{r|Tydzień_3-1894}}. |
||
| Linia 22: | Linia 22: | ||
W latach 1891–1893, przy ulicy Cegielnianej 75 (obecnie ul. Jaracza 45) wzniesiono mały [[pałac Arnolda Stillera]], znajdujący się obecnie w rejestrze zabytków nieruchomych województwa łódzkiego{{r|NID}}. |
W latach 1891–1893, przy ulicy Cegielnianej 75 (obecnie ul. Jaracza 45) wzniesiono mały [[pałac Arnolda Stillera]], znajdujący się obecnie w rejestrze zabytków nieruchomych województwa łódzkiego{{r|NID}}. |
||
| ⚫ | |||
Arnold Stiller pochowany jest na [[Nowy cmentarz żydowski w Łodzi|nowym cmentarzu żydowskim w Łodzi]] przy ulicy Brackiej. |
Arnold Stiller pochowany jest na [[Nowy cmentarz żydowski w Łodzi|nowym cmentarzu żydowskim w Łodzi]] przy ulicy Brackiej. |
||
| ⚫ | |||
== Przypisy == |
== Przypisy == |
||
Wersja z 16:54, 8 kwi 2018
 |
Ten artykuł od 2009-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
fabrykant |
Arnold Aron Stiller (ur. 23 września 1845 w Praszce, zm. 10 czerwca 1904 w Łodzi) – fabrykant łódzki żydowskiego pochodzenia, syn Jakuba Izaaka i Frajdli.
W 1875 roku wraz ze szwagrem Juliuszem Bielszowskim z Pszczyny uruchomił przędzalnię, tkalnię i farbiarnię wełny przy ulicy Cegielnianej 78/82 (obecnie ul. Jaracza 52)[1][2]. Został wybrany prezesem zarządu Towarzystwa Akcyjnego Fabryki Wyrobów Wełnianych „Stiller i Bielszowski”, które rozpoczęło działalność 13 stycznia 1894 roku z kapitałem zakładowym w wysokości 1 500 000 rubli[3].
W kwietniu 1893 roku wszedł w skład pierwszego zarządu Fundacji „Domu Ubogich w Łodzi”, założonej przez małżonków Hermana i Minę Konstadtów[4]. W 1897 roku był jednym z założycieli Łódzkiego Towarzystwa Wzajemnego Kredytu, utworzonego przez przedsiębiorców żydowskich.
W latach 1891–1893, przy ulicy Cegielnianej 75 (obecnie ul. Jaracza 45) wzniesiono mały pałac Arnolda Stillera, znajdujący się obecnie w rejestrze zabytków nieruchomych województwa łódzkiego[5].
Arnold Stiller pochowany jest na nowym cmentarzu żydowskim w Łodzi przy ulicy Brackiej.
Przypisy
- ↑ Kusiński, Bonisławski i Janik 2010 ↓, s. 72.
- ↑ Puś 1998 ↓, s. 94 (PDF – 105).
- ↑ [bez autora]. Z Miasta i Okolic. Nowe Towarzystwo Akcyjne. „Tydzień”. Rok XXII (nr 3), s. 2, 1894-01-21. Mirosław Dobrzański (red.). Petroków (Piotrków Trybunalski): Mirosław Dobrzański. [dostęp 2016-09-26].
- ↑ Puś 1998 ↓, s. 193 (PDF – 214).
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo łódzkie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 39 [dostęp 2016-09-26].
Bibliografia
- Jacek Kusiński, Ryszard Bonisławski, Maciej Janik: Księga fabryk Łodzi. Wyd. I. Łódź: Jacek Kusiński, 2010, s. 72. ISBN 978-83-9276667-4.
- Wiesław Puś: Żydzi w Łodzi w latach zaborów 1793–1914. Wyd. I. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 1998, s. 94, 193 (PDF – 105, 214). ISBN 83-7171-165-4. [dostęp 2016-09-26].