Richard Coudenhove-Kalergi: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Na angielskiej wersji artykułu nie ma problemów z tekstem (https://en.wikipedia.org/wiki/Richard_von_Coudenhove-Kalergi#Views_on_race_and_religion) lecz na polskiej już jest? Cenzura gorsza niż za komunizmu. Jestem już tego pewny, że wikipedia ma więcej związku z historią zakazaną jak z totalitarnego reżimu, niżeli z wolnej strony tworzonej przez internautów. Pfu Znacznik: Anulowanie edycji |
Anulowanie wersji 53206827 autora 178.36.57.89 (dyskusja) - jak poprzednio. Proszę nie prowadzić wojny edycyjnej, bo hasło zostanie zabezpieczone Znacznik: Anulowanie edycji |
||
Linia 27: | Linia 27: | ||
W 1950 został odznaczony jako pierwszy laureat [[Nagroda Karola Wielkiego|Nagrodą Karola Wielkiego]]<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.aachen.de/FR/sb/pr_az/karls_pr/index.html | tytuł = Le Prix Charlemagne | opublikowany = aachen.de | język = fr | data dostępu = 2015-10-24}}</ref>, a w 1966 [[Europejska Nagroda Karola Ziomkostwa Sudeckoniemieckiego|Europejską Nagrodą Karola Ziomkostwa Sudeckoniemieckiego]]. |
W 1950 został odznaczony jako pierwszy laureat [[Nagroda Karola Wielkiego|Nagrodą Karola Wielkiego]]<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.aachen.de/FR/sb/pr_az/karls_pr/index.html | tytuł = Le Prix Charlemagne | opublikowany = aachen.de | język = fr | data dostępu = 2015-10-24}}</ref>, a w 1966 [[Europejska Nagroda Karola Ziomkostwa Sudeckoniemieckiego|Europejską Nagrodą Karola Ziomkostwa Sudeckoniemieckiego]]. |
||
== Poglądy == |
|||
W swojej książce ''Praktischer Idealismus'' (''Praktyczny Idealizm''), napisał:<ref>{{Cytuj książkę |nazwisko = Coudenhove-Kalergi | imię = Richard Nikolaus | url = https://archive.org/details/PraktischerIdealismus1925 | tytuł = Praktischer Idealismus | wydawca = Pan-Europa-Verlag | miejsce = Wien-Leipzig | rok = 1925 | strony = | isbn = | id = UBR069031840355 }}, s. 20, 23, 50</ref> |
|||
{{CytatD|Człowiek przyszłości będzie rasy mieszanej. Dzisiejsze rasy i klasy znikną stopniowo z biegiem czasu i zanikiem ich przestrzeni życiowej oraz uprzedzeń. Euroazjatycko-negroidalna rasa przyszłości, z wyglądu podobna do starożytnych Egipcjan, zastąpi różnorodność narodów i jednostek.}} |
|||
{{CytatD|Zamiast niszczyć europejski judaizm, Europa, wbrew swojej woli, poprzez ten sztuczny proces ewolucyjny uszlachetniła i wykształciła tych ludzi na naród rządzący światem w przyszłości. Nic więc dziwnego, że ludzie ci, którzy uciekli z gett, w których byli więzieni, stali się duchową szlachtą Europy. W ten sposób Opatrzność z Łaski Ducha dała Europie nową rasę arystokratów. Stało się to w momencie upadku europejskiej arystokracji feudalnej oraz dzięki emancypacji Żydów.}} |
|||
== Odznaczenia == |
== Odznaczenia == |
Wersja z 18:50, 13 kwi 2018
Coudenhove-Kalergi w 1926 roku | |
Data i miejsce urodzenia |
17 listopada 1894 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
27 lipca 1972 |
Przewodniczący Unii Paneuropejskiej | |
Okres |
od 1923 |
Następca | |
Odznaczenia | |
Richard Nikolaus hrabia Coudenhove-Kalergi (ur. 17 listopada 1894 w Tokio, zm. 27 lipca 1972 w Schruns) – polityk austriacki, twórca paneuropeizmu.
Życiorys
Był synem Henryka Jana Marii, dyplomaty austro-węgierskiego i Japonki Mitsu Aoyama. Jego prababką ze strony ojca była Maria z hr. Nesselrode Kalergis Muchanow (ukochana Norwida), córka Tekli z Górskich herbu Nałęcz. Studiował filozofię w Monachium i Wiedniu, gdzie też doktoryzował się. Ożenił się z Żydówką Idą Roland, swego czasu wybitną aktorką.
Rozpoczął wydawanie pisma „Paneuropa”, na łamach którego propagował utworzenie jednego państwa europejskiego. Głosił potrzebę zjednoczenia wszystkich państw europejskich „od Polski po Portugalię”, by stawić czoła wzmagającej presji Rosji na Europę. W 1923 wydał książkę Pan-Europa, będącą manifestem ruchu paneuropejskiego. Tezy te rozwinął w głównym dziele swojego życia, trzytomowej Walce o Paneuropę (1925-1928). Jego idee stały się inspiracją dla Aristide Brianda, w jego mowie w Lidze Narodów 8 września 1929. Po anschlussie Austrii, Kalergi uciekł w 1938 do Francji, a w 1940 do USA. Tam wykładał na New York University, w 1944 wydał Krucjatę dla Paneuropy. W 1945 wrócił do Francji. Założył tu Europejską Unię Parlamentarną. Pod koniec życia przekazał stanowisko przewodniczącego Unii Paneuropejskiej Ottonowi von Habsburgowi.
W 1950 został odznaczony jako pierwszy laureat Nagrodą Karola Wielkiego[1], a w 1966 Europejską Nagrodą Karola Ziomkostwa Sudeckoniemieckiego.
Odznaczenia
- 1954 – Krzyż Oficerski Orderu Legii Honorowej (Francja)[2]
- 1962 – Wielka Srebrna Odznaka Honorowa na Wstędze za Zasługi (Austria)[3]
- 1966 – Wielka Wstęga Orderu Świętego Skarbu (Japonia)[4]
- 1970 – Krzyż Wielki Orderu Zasługi (Włochy)[5]
- 1972 – Wielki Krzyż Zasługi z Gwiazdą Orderu Zasługi (Niemcy)[6]
Przypisy
- ↑ Le Prix Charlemagne. aachen.de. [dostęp 2015-10-24]. (fr.).
- ↑ Wilhelm Kosch: Deutsches Literatur-Lexikon. das 20. Jahrhundert. T. 5: Butenschön-Dedo. Walter de Gruyter, 2003, s. 374
- ↑ Aufstellung aller durch den Bundespräsidenten verliehenen Ehrenzeichen für Verdienste um die Republik Österreich ab 1952, s. 133
- ↑ Morinosuke Kajima: The diplomatic theses and documents of Dr. Morinosuke Kajima. Tokio: Japan Times, 1969, s. 443
- ↑ Who was Who 1971-1980. T. 7, Londyn: A & C Black, 1989, s. 175
- ↑ Tabellarischer Lebenslauf: Richard Nikolaus Graf Coudenhove-Kalergi, kas.de
Linki zewnętrzne
- ISNI: 000000010891151X
- VIAF: 41867032
- LCCN: n50059462
- GND: 118677101
- NDL: 00436728
- LIBRIS: 53hkdf0p53cdg8n
- BnF: 120904608
- SUDOC: 029236274
- SBN: SBLV147451
- NLA: 36240529
- NKC: skuk0000265
- BNE: XX916112
- NTA: 070113106
- BIBSYS: 90699707
- CiNii: DA03396214
- Open Library: OL129349A
- PLWABN: 9810538197305606
- NUKAT: n98043915
- J9U: 987007260179705171
- LNB: 000025711
- NSK: 000161088
- CONOR: 48211299
- BNC: 000455120
- ΕΒΕ: 149553
- LIH: LNB:V*53834;=BJ
- WorldCat: lccn-n50059462
- Austriaccy politycy
- Austriaccy wolnomularze
- Geopolitycy
- Laureaci Międzynarodowej Nagrody Karola Wielkiego
- Odznaczeni Odznaką Honorową za Zasługi dla Republiki Austrii
- Odznaczeni Orderem Świętego Skarbu
- Odznaczeni Orderem Zasługi Republiki Federalnej Niemiec
- Odznaczeni Orderem Zasługi Republiki Włoskiej
- Oficerowie Legii Honorowej
- Wykładowcy uczelni w Stanach Zjednoczonych
- Urodzeni w 1894
- Zmarli w 1972
- Ludzie urodzeni w Tokio