Komin termiczny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m poprawa ujedn., drobne merytoryczne |
usunięto zdublowane słowo "są" |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
'''Komin termiczny''' – wznoszący [[Prądy termiczne|prąd powietrza]], wywołany nagrzaniem powietrza przez oświetlone [[słońce]]m podłoże. |
'''Komin termiczny''' – wznoszący [[Prądy termiczne|prąd powietrza]], wywołany nagrzaniem powietrza przez oświetlone [[słońce]]m podłoże. |
||
Zjawisko powstawania prądu wznoszącego w skutek nagrzewania powietrza przez podłoże, którego temperatura wzrasta pod wpływem promieniowania słonecznego nosi nazwę termiki wypracowanej. Częstą oznaką jej występowania |
Zjawisko powstawania prądu wznoszącego w skutek nagrzewania powietrza przez podłoże, którego temperatura wzrasta pod wpływem promieniowania słonecznego nosi nazwę termiki wypracowanej. Częstą oznaką jej występowania są chmury [[cumulus]] tworzące się, gdy wznoszące się powietrze ochłodzi się poniżej [[Temperatura punktu rosy|punktu rosy]]{{r|Abłamowicz}}. |
||
Koincydencja nagrzewania powietrza przez podłoże ze znaczną prędkością wiatru (6-7 m/s) oraz napływu świeżych i chłodnych mas [[Masa powietrza|powietrza arktycznego]] lub polarnego o [[równowaga chwiejna (meteorologia)|równowadze chwiejnej]] nosi nazwę termiki naniesionej. W przypadku, gdy wznoszące powietrze ochładza się poniżej punktu rosy cechą charakterystyczną tego typu termiki jest występowanie większych skupisk cumulusów, w postaci [[Uliczka chmur|szlaków chmur kłębiastych]]{{r|Abłamowicz}}. |
Koincydencja nagrzewania powietrza przez podłoże ze znaczną prędkością wiatru (6-7 m/s) oraz napływu świeżych i chłodnych mas [[Masa powietrza|powietrza arktycznego]] lub polarnego o [[równowaga chwiejna (meteorologia)|równowadze chwiejnej]] nosi nazwę termiki naniesionej. W przypadku, gdy wznoszące powietrze ochładza się poniżej punktu rosy cechą charakterystyczną tego typu termiki jest występowanie większych skupisk cumulusów, w postaci [[Uliczka chmur|szlaków chmur kłębiastych]]{{r|Abłamowicz}}. |
||
Wersja z 11:43, 18 kwi 2018
Komin termiczny – wznoszący prąd powietrza, wywołany nagrzaniem powietrza przez oświetlone słońcem podłoże.
Zjawisko powstawania prądu wznoszącego w skutek nagrzewania powietrza przez podłoże, którego temperatura wzrasta pod wpływem promieniowania słonecznego nosi nazwę termiki wypracowanej. Częstą oznaką jej występowania są chmury cumulus tworzące się, gdy wznoszące się powietrze ochłodzi się poniżej punktu rosy[1].
Koincydencja nagrzewania powietrza przez podłoże ze znaczną prędkością wiatru (6-7 m/s) oraz napływu świeżych i chłodnych mas powietrza arktycznego lub polarnego o równowadze chwiejnej nosi nazwę termiki naniesionej. W przypadku, gdy wznoszące powietrze ochładza się poniżej punktu rosy cechą charakterystyczną tego typu termiki jest występowanie większych skupisk cumulusów, w postaci szlaków chmur kłębiastych[1].
Kominy termiczne wykorzystują szybownicy, krążąc w nich nabierają wysokości[2]. Najczęściej nie są prądem wznoszącym się prostopadle do podłoża; pochylają się pod wpływem poziomych ruchów mas powietrza.
Przypisy
- ↑ a b Andrzej Abłamowicz, Irena Kaniewska, Meteorologia „szybowcowa”, [w:] Justyn Sandauer (red.), Podręcznik pilota szybowcowego, wyd. 1, Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1967, s. 274–276.
- ↑ Jerzy Adamek, Nauka pilotażu podstawowego, [w:] Justyn Sandauer (red.), Podręcznik pilota szybowcowego, wyd. 1, Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1967, s. 321.