Szklany kokpit: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Dodanie nawiasów kwadratowych |
szablon |
||
Linia 13: | Linia 13: | ||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
||
* [[HUD|Head-up display (HUD)]] |
* [[HUD|Head-up display (HUD)]] |
||
{{Części składowe samolotu}} |
|||
[[Kategoria:Przyrządy pokładowe statków powietrznych]] |
[[Kategoria:Przyrządy pokładowe statków powietrznych]] |
Aktualna wersja na dzień 14:47, 23 maj 2018
Szklany kokpit – rodzaj kokpitu statku powietrznego.
Szklany kokpit charakteryzuje się tym, że wskaźniki mechaniczno-analogowe zastąpione są wskaźnikami cyfrowymi oraz wyświetlaczami. W pierwszych wersjach wyświetlacze były dokładnymi odpowiednikami dawniejszych instrumentów mechanicznych, towarzyszyły im też wciąż wskaźniki mechaniczne (McDonnell Douglas MD-80/90, Boeing 737 Classic, 757 i 767-200/-300, Airbus A300-600 oraz A310).
Nowoczesne wersje szklanych kokpitów, sprzężone z systemami sterowania lotem, są wielofunkcyjne, a w razie potrzeby lub uszkodzenia któregoś z wyświetlaczy, funkcje jednego mogą być przejmowane przez inne. Są one już całkowicie pozbawione wskaźników mechanicznych, których wszystkie funkcje przejęła elektronika.
W szklany kokpit tego typu wyposażone są np. samoloty Boeing 737NG, 747-400, 767-400, 777, Boeing 787 Dreamliner, wszystkie modele Airbus A320 i późniejsze, Iljuszyn Ił-96 i Tupolew Tu-204.
Możliwość konfiguracji wyświetlaczy ułatwia pilotaż oraz umożliwia pilotom skupienie się jedynie na informacjach istotnych w danej fazie lotu. Wraz z postępem techniki oraz miniaturyzacją technologia ta trafia do coraz mniejszych samolotów.