Kwas p-aminosalicylowy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
lit. |
||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
|inne wzory = |
|inne wzory = |
||
|masa molowa = 153,14 |
|masa molowa = 153,14 |
||
|wygląd = |
|wygląd = biały lub prawie biały proszek o dużej objętości, ciemniejący pod wpływem powietrza i światła<ref name="FPX">{{cytuj książkę|nazwisko=Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne |tytuł=Farmakopea Polska X|rok=2014 |wydawca=Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych |miejsce=Warszawa |isbn=978-83-63724-47-4 |strony=4276}}</ref> |
||
|SMILES = C1=CC(=C(C=C1N)O)C(=O)O |
|SMILES = C1=CC(=C(C=C1N)O)C(=O)O |
||
|numer CAS = {{CAS|65-49-6}} |
|numer CAS = {{CAS|65-49-6}} |
||
Wersja z 09:35, 29 cze 2018
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
C7H7NO3 | ||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa |
153,14 g/mol | ||||||||||||||||||||||
| Wygląd |
biały lub prawie biały proszek o dużej objętości, ciemniejący pod wpływem powietrza i światła[1] | ||||||||||||||||||||||
| Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||
| Numer CAS | |||||||||||||||||||||||
| PubChem |
{{{nazwa}}}, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: (ang.). | ||||||||||||||||||||||
| DrugBank | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | |||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | |||||||||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||||||||
| Klasyfikacja medyczna | |||||||||||||||||||||||
| Stosowanie w ciąży |
kategoria C | ||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Kwas p-aminosalicylowy, PAS – organiczny związek chemiczny z grupy aromatycznych aminokwasów, lek przeciwgruźliczy wprowadzony do lecznictwa w 1946 roku, jako lek wspomagający przy terapii innymi lekami przeciwgruźliczymi np. streptomycyną. Miał za zadanie utrudnianie wytwarzania się szczepów opornych na leki. Obecnie jest to zastępczy lek przeciwgruźliczny; rzadko stosowany, ponieważ jest źle tolerowany przez chorych.
Lek ten może wywoływać m.in. zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunka), odwracalny zespół tocznia rumieniowatego układowego i objawy przypominające mononukleozę (gorączka, wysypka, powiększenie węzłów chłonnych i wątroby) a także methemoglobinemię, plamicę naczyniową czy oksydatywną hemolizę
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne: Farmakopea Polska X. Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276. ISBN 978-83-63724-47-4.
