Kretowate: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Poprawiam Szablon:Przypisy i dodaję nagłówek |
poprawa linków |
||
| Linia 40: | Linia 40: | ||
* Uropsilinae – [[sorkokrety]] |
* Uropsilinae – [[sorkokrety]] |
||
[[Plik:Desman-drawing.jpg|thumb|240px|[[ |
[[Plik:Desman-drawing.jpg|thumb|240px|[[Desman ukraiński]]]] |
||
== Przypisy == |
== Przypisy == |
||
Wersja z 22:18, 28 lip 2018
| Talpidae[1] | |||
| G. Fischer, 1817 | |||
 Kret europejski | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina |
kretowate | ||
| Podrodziny | |||
| |||
Kretowate[2][3] (Talpidae) – rodzina ssaków z rzędu ryjówkokształtnych (Soricomorpha) przystosowanych do życia pod ziemią.
Występowanie
Występują na półkuli północnej – w Europie. Azji i Ameryce Północnej. Jedynym przedstawicielem rodziny występującym współcześnie na terenie Polski jest kret europejski (Talpa europaea). Kretowate są znane ze śladów kopalnych eocenu. Na terenie Polski występowały w pliocenie wymarłe gatunki z podrodziny Desmaninae.
Charakterystyka
Budową ciała zbliżone są do ryjówkowatych. Charakteryzują się niewielkimi rozmiarami ciała, wąską, spłaszczoną czaszką z charakterystycznymi cienkimi łukami jarzmowymi. Większość ma silnie rozwinięte, zwrócone na zewnątrz, zakończone szpadlowatymi pazurami przednie kończyny przystosowane do kopania tuneli. Niektóre gatunki potrafią wykopać dziennie do 20 m podziemnego korytarza[4]. Mają małe, często silnie uwstecznione oczy. Na pyszczkach i kończynach występują włosy czuciowe (zatokowe). U przedstawicieli podrodziny Talpinae brak uszu zewnętrznych. Otwory słuchowe mogą być przysłaniane małymi fałdami skórnymi, dzięki którym ziemia nie dostaje się do uszu.
Wzór zębowy przedstawia się następująco:
| Wzór zębowy | I | C | P | M | |
|---|---|---|---|---|---|
| 32-44 | = | 2-3 | 1 | 3-4 | 3 |
| 1-3 | 0-1 | 3-4 | 3 | ||
Tryb życia
Kretowate prowadzą głównie podziemny, a nieliczne ziemnowodny tryb życia. W większości są samotnikami wykazującymi silnie rozwinięty terytorializm. Nie zapadają w sen zimowy. Na zimę gromadzą pod ziemią zapasy. Samica rodzi średnio trzy młode w miocie. Karmi je mlekiem przez ok. miesiąc.
Systematyka
Klasyfikacja rodzajów zaliczanych do rodziny kretowatych ulegała wielu zmianom. Autorzy wyróżniają od 3 do 5[5] podrodzin. Poniżej przedstawiono klasyfikację opartą na badaniach genetycznych Shinohara i in. (2003)[6][2]:
- Scolopinae – grzebacze
- Talpinae – krety
- Uropsilinae – sorkokrety
Przypisy
- ↑ Talpidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Nazwa polska za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 75-77. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ K. Kowalski (redaktor naukowy), A. Krzanowski, H. Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 151, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0637-8.
- ↑ Zwierzęta : encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 89. ISBN 83-01-14344-4.
- ↑ Kowalski K. (1971)
- ↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Talpidae. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 27 marca 2008]
Bibliografia
- Ciszek, D. & P. Myers.: Talpidae. (On-line), Animal Diversity Web, 2000. [dostęp 3 maja 2008]. (ang.).
- Kazimierz Kowalski: Ssaki, zarys teriologii. Warszawa: PWN, 1971.
- Zwierzęta : encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005. ISBN 83-01-14344-4.