Marcin Kazanowski (1563–1636): Różnice pomiędzy wersjami

Marcin Kazanowski
	; Grzymała
Rodzina	Kazanowscy
Data urodzenia	1563
Data i miejsce śmierci	19 października 1636 ; Kamieniec
Ojciec	Mikołaj Kazanowski
Matka	Katarzyna Korycińska
Żona	Katarzyna Starzycka
Dzieci	Dominik Aleksander Kazanowski, Adam Kazanowski, Elżbieta Kazanowska

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 08:09, 23 sie 2018

Marcin Kazanowski herbu Grzymała (ur. 1563, zm. 19 października 1636^[1] Kamieniec) – hetman polny koronny (1633-1636), od 1633 wojewoda podolski, od 1622 kasztelan halicki. Starosta bohusławski 1622, tłumacki 1627, dźwinogrodzki 1628, przedborski, starosta niżyński w 1634 roku^[2].

Brał udział w wojnach Rzeczypospolitej z Rosją, Szwecją, Turcją i Mołdawią.

Rodzina

Syn Mikołaja Kazanowskiego (zm. 1539) i Katarzyny Korycińskiej. W 1600 poślubił Katarzynę Starzycką, z którą miał trójkę dzieci: Dominika Aleksandra, wojewodę bracławskiego, Adama, oboźnego koronnego i Elżbietę – żonę Mikołaja Potockiego "Niedźwiedziej Łapy".

Życiorys

W 1608 mianowany rotmistrzem królewskim. Podczas słynnej zwycięskiej bitwy St. Żółkiewskiego pod Kłuszynem dowodził swoim pułkiem^[3]. W czasie wyprawy Władysława IV na Moskwę w 1617 był mianowany regimentarzem (doszło wówczas do spięć między ambitnym Kazanowskim a hetmanem wielkim litewskim Janem Karolem Chodkiewiczem, który nawet cisnął w niego przy wojsku buzdyganem). Wiosną 1618 na czele 6000 Polaków zdobył Starodub. W 1620 umacniał polski obóz w bitwie pod Cecorą, dostał się do niewoli, ale przebrany za zwykłego żołnierza za mały okup odzyskał wolność. W 1628 został pułkownikiem królewskim. W 1629 brał udział w Bitwie o Górzno przeciwko Szwedom, jako dowodzący oficer hetmana Stanisława Koniecpolskiego.

Mianowany 1632 wojewodą podolskim. Był elektorem Władysława IV Wazy z województwa podolskiego w 1632 roku^[4]. W 1633 już jako hetman polny koronny wyruszył na wyprawę smoleńską. Był komisarzem królewskim podpisującym pokój w Polanowie 1634 z Rosją. Odkryta Legenda Madonny Bołszowieckiej mówi, że podczas jednej z wypraw w obronie Rzeczypospolitej przeciwko Tatarom hetman Kazanowski odkrył ikonę Błogosławionej Dziewicy. Zostało to przez jego wojska odczytane jako cud i podniosło ich morale, prowadząc do zwycięstwa nad Tatarami.

Razem z żoną został pochowany w kościele Karmelitów w Bołszowcach, który ufundował. Szczątki hetmana Kazanowskiego odnaleźli archeolodzy z Wrocławia podczas prowadzenia prac zabezpieczających kościół w 2006 roku^[5].

Przypisy

↑ Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 329.
↑ Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 329.
↑ LeszekL. Podhorodecki LeszekL., Stanisław Żółkiewski, Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1988, s. 164-177, ISBN 83-205-4082-8, OCLC 830085141 .
↑ Suffragia Woiewodztw y Ziem Koronnych, y W. X. Litewskiego, Zgodnie ná Naiásnieyssego Władisława Zygmunta ... roku 1632 ... Woiewodztwo Krákowskie., [b.n.s.]
↑ Historia sanktuarium w Bołszowcach i Odnowa. „Kurier Galicyjski”, s. 9.

Zobacz też

bitwa pod Górznem

Bibliografia

Polski Słownik Biograficzny. T. XII. Kraków-Wrocław, 1966-1967.
Stanisław Szenic: Pitawal warszawski. T. I. Warszawa, 1957.
Zygmunt Gloger: Geografia historyczna ziem dawnej Polski. wyd. 1903 r.
S. Orgelbranda Encyklopedia Powszechna. 1898.
Seweryn Uruski: Herbarz szlachty polskiej.

Linki zewnętrzne

[1] Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 329.

[2] Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 329.

[3] LeszekL. Podhorodecki LeszekL., Stanisław Żółkiewski, Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1988, s. 164-177, ISBN 83-205-4082-8, OCLC 830085141 .

[4] Suffragia Woiewodztw y Ziem Koronnych, y W. X. Litewskiego, Zgodnie ná Naiásnieyssego Władisława Zygmunta ... roku 1632 ... Woiewodztwo Krákowskie., [b.n.s.]

[5] Historia sanktuarium w Bołszowcach i Odnowa. „Kurier Galicyjski”, s. 9.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

@@ Linia 14: / Linia 14: @@
  |data urodzenia    = [[1563]]
  |miejsce urodzenia =
- |data śmierci      = [[28 marca]] [[1636]]
+ |data śmierci      = [[19 października]] [[1636]]
  |miejsce śmierci   = Kamieniec
  |ojciec            = [[Mikołaj Kazanowski]]
@@ Linia 27: / Linia 27: @@
 }}
-'''Marcin Kazanowski''' herbu [[Grzymała (herb szlachecki)|Grzymała]] (ur. [[1563]], zm. 28 marca [[1636]] Kamieniec) – [[hetman polny koronny]] ([[1633]]-[[1636]]), od 1633 [[województwo podolskie|wojewoda podolski]], od [[1622]] [[kasztelan]] [[Halicz (miasto)|halicki]]. Starosta bohusławski 1622, tłumacki 1627, dźwinogrodzki 1628, przedborski i niżyński 1634.
+'''Marcin Kazanowski''' herbu [[Grzymała (herb szlachecki)|Grzymała]] (ur. [[1563]], zm. [[19 października]] [[1636]]<ref>Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 329.</ref> Kamieniec) – [[hetman polny koronny]] ([[1633]]-[[1636]]), od 1633 [[województwo podolskie|wojewoda podolski]], od [[1622]] [[kasztelan]] [[Halicz (miasto)|halicki]]. Starosta bohusławski 1622, tłumacki 1627, dźwinogrodzki 1628, przedborski, starosta niżyński w [[1634]] roku<ref>Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 329.</ref>.
 Brał udział w wojnach [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|Rzeczypospolitej]] z [[Carstwo Rosyjskie|Rosją]], [[Szwecja|Szwecją]], [[Turcja|Turcją]] i [[Mołdawia|Mołdawią]].