Anton Malloth: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m ilustracja
m drobne merytoryczne, źródła/przypisy
Linia 6: Linia 6:


Po zakończeniu wojny ukrywał się u teściów w Austrii. Po aresztowaniu w 1948 czeski wymiar sprawiedliwości zażądał jego ekstradycji oskarżając go o dopuszczanie się mordów na więźniach i znęcanie się nad nimi<ref>Oliver Schröm, Andrea Röpke, ''Cicha Pomoc dla nazistów. Tajna działalność byłych SS-manów i neonazistów'' Replika Zakrzewo 2015, s.79.</ref>. W czasie przesłuchania w Innsbrucku Malloth wszystkiemu zaprzeczył. Stwierdził nawet że nigdy nie słyszał o [[NSDAP]] a ponieważ do sądu nie dotarły z Czechosłowacji na czas dokumenty w jego sprawie został zwolniony<ref>Oliver Schröm, Andrea Röpke, ''Cicha Pomoc dla nazistów. Tajna działalność byłych SS-manów i neonazistów'' Replika Zakrzewo 2015, s.32.</ref>.
Po zakończeniu wojny ukrywał się u teściów w Austrii. Po aresztowaniu w 1948 czeski wymiar sprawiedliwości zażądał jego ekstradycji oskarżając go o dopuszczanie się mordów na więźniach i znęcanie się nad nimi<ref>Oliver Schröm, Andrea Röpke, ''Cicha Pomoc dla nazistów. Tajna działalność byłych SS-manów i neonazistów'' Replika Zakrzewo 2015, s.79.</ref>. W czasie przesłuchania w Innsbrucku Malloth wszystkiemu zaprzeczył. Stwierdził nawet że nigdy nie słyszał o [[NSDAP]] a ponieważ do sądu nie dotarły z Czechosłowacji na czas dokumenty w jego sprawie został zwolniony<ref>Oliver Schröm, Andrea Röpke, ''Cicha Pomoc dla nazistów. Tajna działalność byłych SS-manów i neonazistów'' Replika Zakrzewo 2015, s.32.</ref>.
Przez co czeski sąd w Litomierzycach skazał go zaocznie na karę śmierci przez powieszenie<ref>Oliver Schröm, Andrea Röpke, ''Cicha Pomoc dla nazistów. Tajna działalność byłych SS-manów i neonazistów'' Replika Zakrzewo 2015, s.33.</ref>.
Przez co czeski sąd w Litomierzycach skazał go zaocznie na karę śmierci przez powieszenie<ref>Oliver Schröm, Andrea Röpke, ''Cicha Pomoc dla nazistów. Tajna działalność byłych SS-manów i neonazistów'' Replika Zakrzewo 2015, s.33.</ref>. Od 1958 w Austrii był ścigany listem gończym, a w jego poszukiwania zaangażował się także [[Łowcy nazistów|łowca nazistów]] [[Szymon Wiesenthal]]<ref>Oliver Schröm, Andrea Röpke, ''Cicha Pomoc dla nazistów. Tajna działalność byłych SS-manów i neonazistów'' Replika Zakrzewo 2015, s.36.</ref>.

W 2000 r. został osadzony w monachijskim areszcie.
W 2001 dzięki materiałom dostarczonym przez [[Republika Czeska|Republikę Czeską]] został skazany przez sąd w [[Monachium]] na dożywocie za morderstwo w 1943 r. oraz usiłowanie morderstwa dwóch [[żyd]]owskich więźniów. Sąd uznał, że Malloth wielokrotnie strzelał do więźnia, który podczas robót w polu próbował ukraść kalafior oraz zatłukł pałką innego, który po powrocie z pracy nie zameldował się u niego.
Ostatecznie w 2000 r. został osadzony w monachijskim areszcie. W 2001 dzięki materiałom dostarczonym przez [[Republika Czeska|Republikę Czeską]] został skazany przez sąd w [[Monachium]] na dożywocie.


== Przypisy ==
== Przypisy ==

Wersja z 10:07, 30 sie 2018

Anton Malloth (ur. 13 lutego 1912 w Innsbrucku, zm. 31 października 2002 w Straubingu) - niemiecki zbrodniarz wojenny, członek SS.

Życiorys

Obóz koncentracyjny Theresienstadt w którym SS-man Malloth był strażnikiem.

W czasie II wojny światowej strażnik więzienia Gestapo w Theresienstadt w Czechach. Przez więźniów uznany został za najbardziej brutalnego dozorcę, który nawet dla kaprysu bił więźniów. Nosząc wojskowe buty leżących potrafił deptać dopóki nie zmarli. Zawsze jednak pedantycznie dbał o swój wygląd przez co zyskał przydomek piękny Toni[1].

Po zakończeniu wojny ukrywał się u teściów w Austrii. Po aresztowaniu w 1948 czeski wymiar sprawiedliwości zażądał jego ekstradycji oskarżając go o dopuszczanie się mordów na więźniach i znęcanie się nad nimi[2]. W czasie przesłuchania w Innsbrucku Malloth wszystkiemu zaprzeczył. Stwierdził nawet że nigdy nie słyszał o NSDAP a ponieważ do sądu nie dotarły z Czechosłowacji na czas dokumenty w jego sprawie został zwolniony[3]. Przez co czeski sąd w Litomierzycach skazał go zaocznie na karę śmierci przez powieszenie[4]. Od 1958 w Austrii był ścigany listem gończym, a w jego poszukiwania zaangażował się także łowca nazistów Szymon Wiesenthal[5].

Ostatecznie w 2000 r. został osadzony w monachijskim areszcie. W 2001 dzięki materiałom dostarczonym przez Republikę Czeską został skazany przez sąd w Monachium na dożywocie.

Przypisy

  1. Oliver Schröm, Andrea Röpke, Cicha Pomoc dla nazistów. Tajna działalność byłych SS-manów i neonazistów Replika Zakrzewo 2015, s.33.
  2. Oliver Schröm, Andrea Röpke, Cicha Pomoc dla nazistów. Tajna działalność byłych SS-manów i neonazistów Replika Zakrzewo 2015, s.79.
  3. Oliver Schröm, Andrea Röpke, Cicha Pomoc dla nazistów. Tajna działalność byłych SS-manów i neonazistów Replika Zakrzewo 2015, s.32.
  4. Oliver Schröm, Andrea Röpke, Cicha Pomoc dla nazistów. Tajna działalność byłych SS-manów i neonazistów Replika Zakrzewo 2015, s.33.
  5. Oliver Schröm, Andrea Röpke, Cicha Pomoc dla nazistów. Tajna działalność byłych SS-manów i neonazistów Replika Zakrzewo 2015, s.36.