Manuel Fleitas Solich

Manuel Fleitas Solich

Manuel Fleitas Solich.JPG
Pełne imię i nazwisko	Manuel Agustin Fleitas Solich
Data i miejsce urodzenia	30 grudnia 1900 Asunción, Paragwaj
Data i miejsce śmierci	24 marca 1984 Rio de Janeiro, Brazylia
Pozycja	pomocnik/napastnik
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole Club Nacional 1927–1931 Boca Juniors 99 (15) 1931–1932 Racing Club de Avellaneda 1936 Argentinos Juniors 1 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1919–1926 Paragwaj 32 (6)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1922–1929 Paragway 1932 Lanús 1933 Newell’s Old Boys 1934–1935 Quilmes 1945–1946 Paragway 1947–1951 Paragway 1953–1957 Flamengo 1958–1959 Flamengo 1959–1960 Real Madryt 1960–1962 Flamengo 1962–1965 Paragway 1967–1968 Atlético Mineiro 1971 Flamengo

Manuel Fleitas Solich (ur. 30 grudnia 1900 – 24 marca 1984) - paragwajski piłkarz grający na pozycji środkowego pomocnika lub środkowego napastnika, a następnie trener. Znany był pod pseudonimem El Brujo (co znaczy Czarownik).

Fleitas Solich charakteryzował się wielkim wzrostem, co nie przeszkadzało mu znakomicie panować nad piłką. Wzrost powodował, że należał do najlepiej grających głową piłkarzy swej epoki. Dzięki inteligencji, inwencji oraz mądrości taktycznej z powodzeniem kierował całym zespołem.

Kariera piłkarska

Fleitas Solich w Paragwaju grał przede wszystkim w klubie Nacional (choć występował też w Libertad), z którym zdobył mistrzostwo kraju w roku 1924 i 1926. W roku 1927 przeszedł do argentyńskiego klubu Boca Juniors (pierwszy wielki transfer w Ameryce Południowej), który jako kapitan poprowadził do mistrzostwa Argentyny w 1930 roku. Złamanie nogi przyśpieszyło zakończenie piłkarskiej kariery (choć po rekonwalescencji występował jeszcze w Racingu).

W wieku 21 lat wraz z reprezentacją Paragwaju zadebiutował w Copa América w 1921 roku (zagrał już w pierwszym meczu i był współautorem sensacyjnego zwycięstwa nad Urugwajem 2:1, odniesionego dnia 9 października 1921). Następne porażki 0:3 z Argentyną i Brazylią sprawiły, że Paragwaj zajął 4 miejsce (ostatnie). W kolejnym turnieju (Copa América 1922) wspólnie z reprezentacją Paragwaju zdobył wicemistrzostwo Ameryki Południowej. W Copa América 1923 nie wziął udziału, za to w Copa América 1924 zajął wraz ze swym zespołem 3 miejsce. Następnie zagrał w Copa América 1925, gdzie reprezentacja Paragwaju zajęła ostatnie 3 miejsce.

W Copa América 1926 zadebiutował jako trener reprezentacji Paragwaju - choć jednocześnie wciąż był aktywnym piłkarzem. Debiut wypadł fatalnie - 20 października 1926 roku Paragwaj został rozgromiony przez Argentynę aż 0:8. Ostatecznie drużyna z grającym trenerem zajęła w turnieju 4, przedostatnie miejsce. Był to ostatni występ Solicha w Copa América jako piłkarza - w Copa América 1927 Paragwaj nie wziął udziału, natomiast w Copa América 1929 nie zagrał Fleitas Solich. Jako piłkarz wystąpił w Copa América pięciokrotnie (w tym raz jako grający trener).

Łącznie w reprezentacji Paragwaju Fleitas Solich rozegrał 32 mecze, w których zdobył 6 bramek (choć ani jednej w Copa América).

Kariera trenerska

Solich jako trener zadebiutował już w wieku 26 lat, kiedy to jako grający trener poprowadził reprezentację Paragwaju podczas Copa América 1926. Następnym razem kierował reprezentacja swego kraju podczas Copa América 1939, jednak już nie występował na murawie. W turnieju tym Guarani zajęli 3 miejsce, co przy braku Argentyny i Brazylii nie było dobrym wynikiem. Kolejną szansę Solich otrzymał 10 lat później - w Copa América 1949. Znakomita postawa i zdobyte wicemistrzostwo Ameryki Południowej sprawiły, że poprowadził reprezentację podczas mistrzostw świata w Brazylii w 1950 roku, gdzie jednak nie odniósł sukcesów. Niepowodzenia w brazylijskim turnieju Fleitas Solich i jego podopieczni powetowali sobie w Copa América 1953, gdzie Paragwaj po bardzo udanym występie pierwszy raz w swych dziejach zdobył mistrzostwo Ameryki Południowej. Był to największy sukces Fleitasa Solicha w jego trenerskiej karierze.

Poza reprezentacją Paragwaju Fleitas Solich był także trenerem w wielkich klubach brazylijskich, takich jak Palmeiras, Corinthians, Atlético Mineiro, Fluminense oraz Flamengo. Z tym ostatnim odniósł wiele sukcesów.

W Europie w sezonie 1959/60 Solich trenował słynny Real Madryt, z którym uzyskał 21 zwycięstw, 5 remisów i 4 porażki. Następnie wrócił do Ameryki Południowej i objął pieczę nad narodową reprezentacją Peru. Gdy przygoda peruwiańska dobiegła końca, wrócił do Paragwaju, gdzie prowadził drużynę Libertad, a potem swój ulubiony Nacional.

Bibliografia

• Andrzej Gowarzewski, „Encyklopedia piłkarska FUJI. Herosi Mundiali”. Wydawnictwo GiA, Katowice 1993, ISBN 83-900227-6-3, str. 67
• Tomasz Wołek, Encyklopedia piłkarska FUJI. Copa America, Wydawnictwo GiA, Katowice 1995, ISBN 83-902751-2-0, str. 22