Osmolice Pierwsze: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
m parafia, drobne techniczne |
||
Linia 15: | Linia 15: | ||
|liczba ludności = 609+478 |
|liczba ludności = 609+478 |
||
|rok = 2011 |
|rok = 2011 |
||
|strefa numeracyjna = |
|strefa numeracyjna = 81 |
||
|kod pocztowy = 23-107 |
|kod pocztowy = 23-107 |
||
|tablice rejestracyjne = LUB |
|tablice rejestracyjne = LUB |
||
Linia 29: | Linia 29: | ||
We wsi zachował się zespół pałacowo-parkowy. W XVI wieku Jan Osmólski (renesansowy mecenas nauki i sztuki, alchemik, matematyk, bibliofil, przyjaciel literatów, m.in. Jana Kochanowskiego, Mikołaja Reja, uczonych) stworzył tu dużą bibliotekę, przekazaną później klasztorowi w Opolu Lubelskim. Kolejnymi właścicielami byli m.in. bratankowie Jana Osmólskiego, Piotr i Jan Gorajscy, Kiełczewscy i Stadniccy. |
We wsi zachował się zespół pałacowo-parkowy. W XVI wieku Jan Osmólski (renesansowy mecenas nauki i sztuki, alchemik, matematyk, bibliofil, przyjaciel literatów, m.in. Jana Kochanowskiego, Mikołaja Reja, uczonych) stworzył tu dużą bibliotekę, przekazaną później klasztorowi w Opolu Lubelskim. Kolejnymi właścicielami byli m.in. bratankowie Jana Osmólskiego, Piotr i Jan Gorajscy, Kiełczewscy i Stadniccy. |
||
Wierni [[Kościół łaciński|Kościoła rzymskokatolickiego]] należą do parafii [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Żabiance|Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Żabiance]]. |
|||
== Wydarzenia == |
== Wydarzenia == |
||
Linia 75: | Linia 77: | ||
W roku 1529 dziesięcinę snopową z folwarku wartości 3 grzywien oddawano plebanowi z Osmolic, z reszty wsi wartości 14 grzywien archidiakonowi lubelskiemu. |
W roku 1529 dziesięcinę snopową z folwarku wartości 3 grzywien oddawano plebanowi z Osmolic, z reszty wsi wartości 14 grzywien archidiakonowi lubelskiemu. |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
== Zabytki == |
== Zabytki == |
||
[[Plik:Osmolicepalac.JPG|thumb|Pałac w Osmolicach]] |
[[Plik:Osmolicepalac.JPG|thumb|Pałac w Osmolicach]] |
||
Linia 90: | Linia 88: | ||
* [[Osmolice Drugie]] |
* [[Osmolice Drugie]] |
||
* [[Osmolice-Kolonia]] |
* [[Osmolice-Kolonia]] |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
== Przypisy == |
== Przypisy == |
||
Linia 95: | Linia 98: | ||
<ref name="slo">[http://www.slownik.ihpan.edu.pl/search.php?id=10266&q=Osmolice&d=0&t=0 Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu]</ref> |
<ref name="slo">[http://www.slownik.ihpan.edu.pl/search.php?id=10266&q=Osmolice&d=0&t=0 Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu]</ref> |
||
}} |
}} |
||
{{Gmina Strzyżewice}} |
{{Gmina Strzyżewice}} |
||
Wersja z 14:50, 21 paź 2018
{{{rodzaj miejscowości}}} | |
Rzeka Bystrzyca w Osmolicach | |
Państwo | lubelskie |
---|---|
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) |
609+478 |
Strefa numeracyjna |
81 |
Kod pocztowy |
23-107 |
Tablice rejestracyjne |
LUB |
SIMC |
0391897 |
Położenie na mapie brak | |
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark} |
Osmolice Pierwsze – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie lubelskim, w gminie Strzyżewice. We wsi rzeka Kosarzewka kończy swój bieg wpadając do Bystrzycy
We wsi zachował się zespół pałacowo-parkowy. W XVI wieku Jan Osmólski (renesansowy mecenas nauki i sztuki, alchemik, matematyk, bibliofil, przyjaciel literatów, m.in. Jana Kochanowskiego, Mikołaja Reja, uczonych) stworzył tu dużą bibliotekę, przekazaną później klasztorowi w Opolu Lubelskim. Kolejnymi właścicielami byli m.in. bratankowie Jana Osmólskiego, Piotr i Jan Gorajscy, Kiełczewscy i Stadniccy.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Żabiance.
Wydarzenia
Do 31 grudnia 2005 roku Osmolice Pierwsze stanowiły, wraz z Osmolicami Drugimi, część wsi Osmolice. 1 stycznia 2006 roku wieś Osmolice została, na wniosek Rady Gminy Strzyżewice, podzielona przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na Osmolice Pierwsze oraz Osmolice Drugie[1].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.
Średniowieczna historia Osmolic
Wieś lokowana w wieku XIV w nazewnictwie lokalnym (XIV i XV) wiek używano nazw w roku 1377 „Osmolicz”, w roku 1415 „Osmolycze” położona 5 km na północ od Bychawy. Miejsce to wskazuje obecne położenie Osmolic Pierwszych[a].
- Historyczny przebieg granic
W roku 1427 graniczy z Niedrzwicą Dużą (ZL II 104-5). W roku 1448 z Tuszowem od granicy z Jabłonną do rzeki Iżyckiej[2]. W latach 1470–1480 z Czerniejowem (Długosz L.B. T.I s. 199–200)[3] co wskazuje na szybką ekspansję terytorialną wsi.
- Wieś jako własność szlachecka
Od 1377 dziedzicem był Adamko (Kodeks Małop. III 896.)
W roku 1415 znany jest w Osmolicach 1 kmieć o nazwisku Nikla z Latyczyna (ziemia chełmska)[4].
W latach 1417-29 dziedzicem wsi jest ksiądz Mikołaj pleban w Niepołomicach koło Krakowa, brat Jana i Jarosława .
W roku 1419 Paweł z Męczennic (powiat sandomierski) odstępuje prawem bliższości części w Osmolicach i Strzeszkowicach, posiadane uprzednio przez Dziersława z Konina (powiat sandomierski) Janowi niegdyś z Zajączkowic (powiat sandomierski)[5].
W latach 1420–1427 pisze się Dobko były dziedzic w Osmolicach. .
W latach 1420–1429 znani są bracia Jan i Jarosław z Osmolic .
W tym samym okresie 1420–1429 Piotr jest dziedzicem w Osmolicach .
W roku 1425 wspomniana jest Strusina (zapewne po mężu) z Osmolic .
W roku 1432 sąd komisarski przysądza Pawłowi z Męczennic prawo do wsi Osmolice w sprawie przeciw Klemensowi z Tyrzyna (pow. stężycki) (ZDM II 440).
W latach 1443–1473 dziedzicem jest Mikołaj z Prawiedlnik herbu Bończa, podsędek i sędzia lubelski (Długosz L.B. I 199, II 540).
W roku 1454 tenże Mikołaj zapisuje żonie Helenie 500 grzywien posagu i tyleż wiana na Osmolicach .
W roku dziedzicem 1451 jest Jan Osmolski (nazwisko rodowe przyjęte od nazwy dziedzictwa).
W latach 1458–1459 występuje w dokumentach szlachcic Stefan z Osmolic.
W 1419 roku Wacław jest rządcą w Osmolicach (co wskazuje na dzierżawę wsi lub jej części) .
W roku 1443 Marcin, Andrzej, Jan, Barbara, dzieci śp. Stanisława młynarza, sprzedają młyn w Osmolicach za 11 grzywien Mikołajowi z Prawiedlnik dziedzicowi.
W roku 1453 szlachcic Wawrzyniec z Chyszowa (obecnie dzielnica Tarnowa) dawny pow. pilzneński tenutariusz w Osmolicach (tenutariusz dzierżawca królewszczyzny, brak jednak potwierdzenia własności królewskiej).
W roku 1484 Marcin młynarz sprzedaje młyn w Osmolicach za 20 grzywien Mikołajowi z Prawiedlnik dziedzicowi.
W latach 1470–80 istniał folwark określony jako dobry osadzony na 27 łanach kmiecych (w owych czasach była to bardzo duża posiadłość), 5 karczem, młyn i zagrody bez ról (Długosz L.B. T.I s.199–200, T.II s. 540).
W roku 1531 odnotowany jest pobór łącznie z Niedrzwicą.
Wójtowie
W roku 1419–20 wójtem jest Wacław.
W roku 1457 szlachcic Stanisław wójt zapisuje żonie Katarzynie 25 grzywien posagu i tyleż wiana na Osmolicach [3]).
W roku 1483 wójtem jest szlachcic Jan.
W roku 1469 szlachcic Stanisław wójt Osmnolic.
W latach 1470–80 istniało sołectwo na 4 łanach z karczmą (Długosz L.B. T.II s. 540).
Powinności dziesięcinne
W roku 1453 dziesięcinę z folwarku oddawano plebanowi w Krężnicy[6].
W latach 1470–80 dziesięcinę snopową z łanów kmiecych wartości 12–15 grzywien oddawano archidiakonowi lubelskiemu, z reszty wsi dziesięcina wartości 4 grzywien plebanowi w Krężnicy (Długosz L.B. T.I s. 199–200, T.II 540).
W roku 1529 dziesięcinę snopową z folwarku wartości 3 grzywien oddawano plebanowi z Osmolic, z reszty wsi wartości 14 grzywien archidiakonowi lubelskiemu.
Zabytki
- klasycystyczny pałac wzniesiony w 1831 roku na krawędzi wzgórza opadającego ku stawom. Układ kompozycyjny jest charakterystyczny dla rezydencji romantycznych z XIX wieku.
- park, dobrze utrzymany z ok. 300 drzewami 22 gatunków.
Ciekawostki
- w Osmolicach wychował się Czesław Słania.
Zobacz też
Uwagi
- ↑ Średniowieczna historia Osmolic opracowana w oparciu o hasło żródłowe:Osmolice w Słownika historyczno-geograficznego ziem polskich w średniowieczu
Przypisy
- ↑ Dz.U. z 2005 r. nr 264, poz. 2208
- ↑ Lubelska księga podkomorska piętnastego wieku, wyd. L. Białkowski, Lublin 1934.
- ↑ a b Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu
- ↑ Księgi Ziemskie Lubelskie w Archiwum Państwowym w Lublinie
- ↑ Archiwum Skarbu Koronnego w Archiwum Głównym Akt Dawnych w Warszawie. 808
- ↑ Acta Officialia w Archiwum Diecezjalnym w Lublinie. (T. I w czasie okupacji zaginął. Nieliczne zapiski z niego opublikował S. Wojciechowski, O zaginionej księdze oficjała lubelskiego z XV w., Dodatek do Biuletynu Biblioteki Uniwersytetu M. Curie-Skłodowskiej w Lublinie, X, nr 2, 1962.