Czartak (grupa literacka): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
poprawa linków |
dodanie osoby do listy artytów |
||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
Program Czartaka łączył mistycyzm religijny z miłością do przyrody i pochwałą "prostaczka" ściśle z nią obcującego ([[Franciszkanizm w literaturze|franciszkanizm]]). Niechętnie nastawiony do współczesnej cywilizacji (antyurbanizm). Inspirował się ideami [[Ekspresjonizm (literatura)|ekspresjonizmu]]. Grupa związana była z kulturą i topografią [[Beskidy|Beskidów]], promując motywy regionalne. W latach 1922-1928 grupa wydała 3 numery czasopisma „[[Czartak (czasopismo)|Czartak]]”. |
Program Czartaka łączył mistycyzm religijny z miłością do przyrody i pochwałą "prostaczka" ściśle z nią obcującego ([[Franciszkanizm w literaturze|franciszkanizm]]). Niechętnie nastawiony do współczesnej cywilizacji (antyurbanizm). Inspirował się ideami [[Ekspresjonizm (literatura)|ekspresjonizmu]]. Grupa związana była z kulturą i topografią [[Beskidy|Beskidów]], promując motywy regionalne. W latach 1922-1928 grupa wydała 3 numery czasopisma „[[Czartak (czasopismo)|Czartak]]”. |
||
Do grupy należeli m.in.: [[Edward Kozikowski]], [[Jan Nepomucen Miller]], [[Tadeusz Szantroch]], [[Janina Brzostowska]], [[Zofia Kossak-Szczucka]], [[Jan Wiktor (1890-1967)|Jan Wiktor]] oraz kilku wybitnych artystów-plastyków, jak [[Julian Fałat]], [[Wojciech Weiss]], [[Zbigniew Pronaszko]]. Część członków grupy wywodziła się ze środowiska czasopisma „[[Ponowa (czasopismo)|Ponowa]]”. |
Do grupy należeli m.in.: [[Edward Kozikowski]], [[Jan Nepomucen Miller]], [[Tadeusz Szantroch]], [[Janina Brzostowska]], [[Zofia Kossak-Szczucka]], [[Jan Wiktor (1890-1967)|Jan Wiktor]] oraz kilku wybitnych artystów-plastyków, jak [[Julian Fałat]], [[Wojciech Weiss]], [[Zbigniew Pronaszko]], [[Jan Hrynkowski]]. Część członków grupy wywodziła się ze środowiska czasopisma „[[Ponowa (czasopismo)|Ponowa]]”. |
||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
Wersja z 12:48, 23 paź 2018
Czartak – regionalistyczna grupa literacka, którą w Wadowicach założył Emil Zegadłowicz, aktywna w latach 1922-1928.
Nazwę zaczerpnięto z dialektu, oznacza lepiankę, strażnicę, budę z desek. Nazwą Czartak określano też budowlę znajdującą się w pobliżu wsi Mucharz (prawdopodobnie dawna wartownia lub kaplica).
Program Czartaka łączył mistycyzm religijny z miłością do przyrody i pochwałą "prostaczka" ściśle z nią obcującego (franciszkanizm). Niechętnie nastawiony do współczesnej cywilizacji (antyurbanizm). Inspirował się ideami ekspresjonizmu. Grupa związana była z kulturą i topografią Beskidów, promując motywy regionalne. W latach 1922-1928 grupa wydała 3 numery czasopisma „Czartak”.
Do grupy należeli m.in.: Edward Kozikowski, Jan Nepomucen Miller, Tadeusz Szantroch, Janina Brzostowska, Zofia Kossak-Szczucka, Jan Wiktor oraz kilku wybitnych artystów-plastyków, jak Julian Fałat, Wojciech Weiss, Zbigniew Pronaszko, Jan Hrynkowski. Część członków grupy wywodziła się ze środowiska czasopisma „Ponowa”.
Bibliografia
- Grzegorz Gazda: Dwudziestolecie międzywojenne. Słownik literatury polskiej. Gdańsk: słowo / obraz terytoria; Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe, 2008, s. 41-42. ISBN 978-83-7420-110-0.
- Jerzy Kwiatkowski: Dwudziestolecie międzywojenne. Wyd. III - 5 dodruk. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 32-33, seria: Wielka Historia Literatury Polskiej. ISBN 978-83-01-13851-6.