Arkadij Awierczenko: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Dodano kategorię "Rosyjscy satyrycy" za pomocą HotCat
Holdenhk (dyskusja | edycje)
akt.
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Arkady Averchenko 7.gif|thumb|Arkadij Awierczenko, 1919]]
[[Plik:Arkady Averchenko 7.gif|thumb|Arkadij Awierczenko, 1919]]
'''Awierczenko (Awerczenko) Arkadij Timofiejewicz''', [[język rosyjski|ros.]] ''Аверченко, Аркадий Тимофеевич''. Urodzony [[18 marca]] [[1881]] r. w [[Sewastopol]]u; zmarły [[12 marca]] [[1925]] r. w [[Praga|Pradze]]. Rosyjski pisarz, satyryk i humorysta.
'''Awierczenko (Awerczenko) Arkadij Timofiejewicz''', [[język rosyjski|ros.]] ''Аверченко, Аркадий Тимофеевич''. Urodzony [[18 marca]] [[1881]] r. w [[Sewastopol]]u; zmarły [[12 marca]] [[1925]] r. w [[Praga|Pradze]]. Rosyjski pisarz, satyryk i humorysta. Zwany był przez współczesnych "królem śmiechu"<ref>{{Cytuj |autor = Zbigniew Barański |rozdział = Literatura lat 1896-1917 |tytuł = Historia literatury rosyjskiej |data = 1971 |wolumin = 2 |miejsce = Warszawa |wydawca = PWN |s = 469}}</ref>.


Od 1908 r. dołączył do czasopisma "Satirikon", a w 1913 r. został jego redaktorem naczelnym.
{{commonscat|Averchenko}}

W jednym ze swych pierwszych zbiorków ''Wesołe ostrygi'', w sarkastyczny sposób portretuje polityków i działaczy okresu rządów [[Piotr Stołypin|Stołypina]].

=== Wybrane utwory jakie ukazały się w języku polskim: ===
Notatki cynika, Warszawa, [[Towarzystwo Wydawnicze „Rój”|Tow. Wyd. "Rój"]], 1927

Humoreski, Warszawa, [[Wydawnictwo Iskry|Iskry]], 1966.

Pies łańcuchowy i inne humoreski, Łódź, [[Krajowa Agencja Wydawnicza]], 1988.{{commonscat|Averchenko}}
{{Wikicytaty|z Arkadija Awierczenki}}
{{Wikicytaty|z Arkadija Awierczenki}}



Wersja z 20:59, 6 gru 2018

Arkadij Awierczenko, 1919

Awierczenko (Awerczenko) Arkadij Timofiejewicz, ros. Аверченко, Аркадий Тимофеевич. Urodzony 18 marca 1881 r. w Sewastopolu; zmarły 12 marca 1925 r. w Pradze. Rosyjski pisarz, satyryk i humorysta. Zwany był przez współczesnych "królem śmiechu"[1].

Od 1908 r. dołączył do czasopisma "Satirikon", a w 1913 r. został jego redaktorem naczelnym.

W jednym ze swych pierwszych zbiorków Wesołe ostrygi, w sarkastyczny sposób portretuje polityków i działaczy okresu rządów Stołypina.

Wybrane utwory jakie ukazały się w języku polskim:

Notatki cynika, Warszawa, Tow. Wyd. "Rój", 1927

Humoreski, Warszawa, Iskry, 1966.

Pies łańcuchowy i inne humoreski, Łódź, Krajowa Agencja Wydawnicza, 1988.

  1. Literatura lat 1896-1917, [w:] Zbigniew Barański, Historia literatury rosyjskiej, t. 2, Warszawa: PWN, 1971, s. 469.