Arkadij Awierczenko: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Gjakovarus (dyskusja | edycje) m Dodano kategorię "Rosyjscy satyrycy" za pomocą HotCat |
akt. |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Arkady Averchenko 7.gif|thumb|Arkadij Awierczenko, 1919]] |
[[Plik:Arkady Averchenko 7.gif|thumb|Arkadij Awierczenko, 1919]] |
||
'''Awierczenko (Awerczenko) Arkadij Timofiejewicz''', [[język rosyjski|ros.]] ''Аверченко, Аркадий Тимофеевич''. Urodzony [[18 marca]] [[1881]] r. w [[Sewastopol]]u; zmarły [[12 marca]] [[1925]] r. w [[Praga|Pradze]]. Rosyjski pisarz, satyryk i humorysta. |
'''Awierczenko (Awerczenko) Arkadij Timofiejewicz''', [[język rosyjski|ros.]] ''Аверченко, Аркадий Тимофеевич''. Urodzony [[18 marca]] [[1881]] r. w [[Sewastopol]]u; zmarły [[12 marca]] [[1925]] r. w [[Praga|Pradze]]. Rosyjski pisarz, satyryk i humorysta. Zwany był przez współczesnych "królem śmiechu"<ref>{{Cytuj |autor = Zbigniew Barański |rozdział = Literatura lat 1896-1917 |tytuł = Historia literatury rosyjskiej |data = 1971 |wolumin = 2 |miejsce = Warszawa |wydawca = PWN |s = 469}}</ref>. |
||
Od 1908 r. dołączył do czasopisma "Satirikon", a w 1913 r. został jego redaktorem naczelnym. |
|||
{{commonscat|Averchenko}} |
|||
W jednym ze swych pierwszych zbiorków ''Wesołe ostrygi'', w sarkastyczny sposób portretuje polityków i działaczy okresu rządów [[Piotr Stołypin|Stołypina]]. |
|||
=== Wybrane utwory jakie ukazały się w języku polskim: === |
|||
Notatki cynika, Warszawa, [[Towarzystwo Wydawnicze „Rój”|Tow. Wyd. "Rój"]], 1927 |
|||
Humoreski, Warszawa, [[Wydawnictwo Iskry|Iskry]], 1966. |
|||
Pies łańcuchowy i inne humoreski, Łódź, [[Krajowa Agencja Wydawnicza]], 1988.{{commonscat|Averchenko}} |
|||
{{Wikicytaty|z Arkadija Awierczenki}} |
{{Wikicytaty|z Arkadija Awierczenki}} |
||
Wersja z 20:59, 6 gru 2018
Awierczenko (Awerczenko) Arkadij Timofiejewicz, ros. Аверченко, Аркадий Тимофеевич. Urodzony 18 marca 1881 r. w Sewastopolu; zmarły 12 marca 1925 r. w Pradze. Rosyjski pisarz, satyryk i humorysta. Zwany był przez współczesnych "królem śmiechu"[1].
Od 1908 r. dołączył do czasopisma "Satirikon", a w 1913 r. został jego redaktorem naczelnym.
W jednym ze swych pierwszych zbiorków Wesołe ostrygi, w sarkastyczny sposób portretuje polityków i działaczy okresu rządów Stołypina.
Wybrane utwory jakie ukazały się w języku polskim:
Notatki cynika, Warszawa, Tow. Wyd. "Rój", 1927
Humoreski, Warszawa, Iskry, 1966.
Pies łańcuchowy i inne humoreski, Łódź, Krajowa Agencja Wydawnicza, 1988.
Kontrola autorytatywna (osoba):
- ISNI: 0000000121232554
- VIAF: 19906359
- LCCN: n83197158
- GND: 119167808
- LIBRIS: ljx01z141p11pvd
- BnF: 14472538d
- SUDOC: 070316147
- SBN: CUBV010408
- NLA: 35777692
- NKC: jn19981000170
- RSL: 000079324
- BNE: XX880738
- NTA: 072231262
- BIBSYS: 90062320
- CiNii: DA05008520
- Open Library: OL4666181A
- PLWABN: 9810550246005606
- NUKAT: n95019854
- J9U: 987007275745705171
- LNB: 000104427
- NSK: 000062720
- CONOR: 39464291
- ΕΒΕ: 170134
- LIH: LNB:MS7;=BD
- WorldCat: lccn-n83197158
- ↑ Literatura lat 1896-1917, [w:] Zbigniew Barański , Historia literatury rosyjskiej, t. 2, Warszawa: PWN, 1971, s. 469 .