Parafia Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego w Wysokim Kole: Różnice pomiędzy wersjami
Na mapach: 51°27′40″N 21°49′50″E/51,461111 21,830556
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne techniczne |
m drobne redakcyjne |
||
Linia 35: | Linia 35: | ||
== Historia == |
== Historia == |
||
* Regów i Wysokie Koło w XV w. stanowiły własność Regowskich herbu Habdank, a potem Pękosławskich, Witowskich, Chomętowskich, Wielopolskich i Lewickich. Pierwotny drewniany kościół pw. św. Mikołaja w Regowie, w pobliżu Wisły, istniał około [[1390]]. Parafia została erygowana w [[1439]] przez biskupa krakowskiego [[Zbigniew Oleśnicki (kardynał)|Zbigniewa Oleśnickiego]]. Ze względu na częste wylewy Wisły zmieniono w XV w. lokalizację świątyni. Kolejny kościół modrzewiowy zbudował w [[1747]] proboszcz ks. Maciej Gwiazdowski, a uposażyła go Dorota z Czekarzewic, wojewodzina lubelska i dziedzic Jan Wielopolski. Znaczenie kościoła zaczęło maleć pod koniec XIX w. Nazwa parafii funkcjonowała jeszcze formalnie do I wojny światowej, kiedy całkowicie zaniknął kościół w Regowie. Na terenie parafii Regów w Wysokim Kole powstał kościół pw. Św. Krzyża i klasztor dominikański zbudowany w latach [[1637]] - [[1681]] z fundacji Stanisława Witowskiego, kasztelana sandomierskiego i Jana Wielopolskiego. Kościół był konsekrowany w [[1694]] przez bp. [[Stanisław Szembek|Stanisława Szembeka]], sufragana krakowskiego. Po kasacie dominikanów w [[1870]] zamieszkiwali tu krótko franciszkanie reformaci, zaś pod koniec XIX w. proboszcz parafii Regów zamieszkał w zabudowaniach klasztornych i od [[1891]] nabożeństwa były sprawowane w Wysokim Kole. Po bokach prezbiterium znajduje się zakrystia i skarbczyk sklepione kolebkowo, a nad nimi kaplice Matki Bożej z cudownym obrazem i św. Józefa. Cudowny obraz Matki Bożej Wysokolskiej, typu Hodegetria, namalowany został na wzór wizerunku z Częstochowy, z tą różnicą, że w prawej ręce Matka Boża trzyma różę. Obraz odbiera kult od [[1684]]. Jest to wizerunek wykonany farbą olejną na desce lipowej. Czczony jest pod tytułami: Róża Duchowna, Królowa Różańca Świętego. Uroczysta koronacja odbyła się [[18 sierpnia]] [[1974]]. Przewodniczył jej kard. [[Stefan Wyszyński]]. Kościół jest trójnawowy, bazylikowy, orientowany, zbudowany na planie prostokąta i wzniesiony z cegły i białego kamienia. |
* Regów i Wysokie Koło w XV w. stanowiły własność Regowskich herbu Habdank, a potem Pękosławskich, Witowskich, Chomętowskich, Wielopolskich i Lewickich. Pierwotny drewniany kościół pw. św. Mikołaja w Regowie, w pobliżu Wisły, istniał około [[1390]]. Parafia została erygowana w [[1439]] przez biskupa krakowskiego [[Zbigniew Oleśnicki (kardynał)|Zbigniewa Oleśnickiego]]. Ze względu na częste wylewy Wisły zmieniono w XV w. lokalizację świątyni. Kolejny kościół modrzewiowy zbudował w [[1747]] proboszcz ks. Maciej Gwiazdowski, a uposażyła go Dorota z Czekarzewic, wojewodzina lubelska i dziedzic Jan Wielopolski. Znaczenie kościoła zaczęło maleć pod koniec XIX w. Nazwa parafii funkcjonowała jeszcze formalnie do I wojny światowej, kiedy całkowicie zaniknął kościół w Regowie. Na terenie parafii Regów w Wysokim Kole powstał kościół pw. Św. Krzyża i klasztor dominikański zbudowany w latach [[1637]] - [[1681]] z fundacji Stanisława Witowskiego, kasztelana sandomierskiego i Jana Wielopolskiego. Kościół był konsekrowany w [[1694]] przez bp. [[Stanisław Szembek|Stanisława Szembeka]], sufragana krakowskiego. Po kasacie dominikanów w [[1870]] zamieszkiwali tu krótko franciszkanie reformaci, zaś pod koniec XIX w. proboszcz parafii Regów zamieszkał w zabudowaniach klasztornych i od [[1891]] nabożeństwa były sprawowane w Wysokim Kole. Po bokach prezbiterium znajduje się zakrystia i skarbczyk sklepione kolebkowo, a nad nimi kaplice Matki Bożej z cudownym obrazem i św. Józefa. Cudowny obraz Matki Bożej Wysokolskiej, typu Hodegetria, namalowany został na wzór wizerunku z Częstochowy, z tą różnicą, że w prawej ręce Matka Boża trzyma różę. Obraz odbiera kult od [[1684]]. Jest to wizerunek wykonany farbą olejną na desce lipowej. Czczony jest pod tytułami: Róża Duchowna, Królowa Różańca Świętego. Uroczysta koronacja odbyła się [[18 sierpnia]] [[1974]]. Przewodniczył jej kard. [[Stefan Wyszyński]]. We wrześniu 2003 miało miejsce włamanie do sanktuarium i kradzież koron z cudownego wizerunku. Nowe korony poświęcił w Rzymie w 2004 papież [[Jan Paweł II]]. Uroczystości rekoronacjne odbyły się 22 sierpnia 2004. Kościół jest trójnawowy, bazylikowy, orientowany, zbudowany na planie prostokąta i wzniesiony z cegły i białego kamienia. |
||
== Proboszczowie == |
== Proboszczowie == |
||
Linia 50: | Linia 50: | ||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
* Rocznik Diecezji Radomskiej - 2007 {{ISBN|978-83-920767-7-3}} |
* Rocznik Diecezji Radomskiej - 2007 {{ISBN|978-83-920767-7-3}} |
||
* Rocznik Diecezji Radomskiej - 2018, {{ISBN|978-83-7789-493-4}} |
|||
{{Parafie dekanatu Czarnolas}} |
{{Parafie dekanatu Czarnolas}} |
Wersja z 20:27, 17 sty 2019
Kościół parafialny | |
Państwo | |
---|---|
Siedziba | |
Adres |
Wysokie Koło 23 |
Data powołania | |
Wyznanie | |
Kościół | |
Diecezja | |
Dekanat | |
Kościół | |
Nadzór | |
Proboszcz |
ks. kan. Szymon Tomasz Mucha |
Położenie na mapie gminy Gniewoszów | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
Położenie na mapie powiatu kozienickiego | |
51°27′40″N 21°49′50″E/51,461111 21,830556 |
Parafia Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego - rzymskokatolicka parafia w Wysokim Kole, należąca do dekanat czarnoleskiego w diecezji radomskiej.
Historia
- Regów i Wysokie Koło w XV w. stanowiły własność Regowskich herbu Habdank, a potem Pękosławskich, Witowskich, Chomętowskich, Wielopolskich i Lewickich. Pierwotny drewniany kościół pw. św. Mikołaja w Regowie, w pobliżu Wisły, istniał około 1390. Parafia została erygowana w 1439 przez biskupa krakowskiego Zbigniewa Oleśnickiego. Ze względu na częste wylewy Wisły zmieniono w XV w. lokalizację świątyni. Kolejny kościół modrzewiowy zbudował w 1747 proboszcz ks. Maciej Gwiazdowski, a uposażyła go Dorota z Czekarzewic, wojewodzina lubelska i dziedzic Jan Wielopolski. Znaczenie kościoła zaczęło maleć pod koniec XIX w. Nazwa parafii funkcjonowała jeszcze formalnie do I wojny światowej, kiedy całkowicie zaniknął kościół w Regowie. Na terenie parafii Regów w Wysokim Kole powstał kościół pw. Św. Krzyża i klasztor dominikański zbudowany w latach 1637 - 1681 z fundacji Stanisława Witowskiego, kasztelana sandomierskiego i Jana Wielopolskiego. Kościół był konsekrowany w 1694 przez bp. Stanisława Szembeka, sufragana krakowskiego. Po kasacie dominikanów w 1870 zamieszkiwali tu krótko franciszkanie reformaci, zaś pod koniec XIX w. proboszcz parafii Regów zamieszkał w zabudowaniach klasztornych i od 1891 nabożeństwa były sprawowane w Wysokim Kole. Po bokach prezbiterium znajduje się zakrystia i skarbczyk sklepione kolebkowo, a nad nimi kaplice Matki Bożej z cudownym obrazem i św. Józefa. Cudowny obraz Matki Bożej Wysokolskiej, typu Hodegetria, namalowany został na wzór wizerunku z Częstochowy, z tą różnicą, że w prawej ręce Matka Boża trzyma różę. Obraz odbiera kult od 1684. Jest to wizerunek wykonany farbą olejną na desce lipowej. Czczony jest pod tytułami: Róża Duchowna, Królowa Różańca Świętego. Uroczysta koronacja odbyła się 18 sierpnia 1974. Przewodniczył jej kard. Stefan Wyszyński. We wrześniu 2003 miało miejsce włamanie do sanktuarium i kradzież koron z cudownego wizerunku. Nowe korony poświęcił w Rzymie w 2004 papież Jan Paweł II. Uroczystości rekoronacjne odbyły się 22 sierpnia 2004. Kościół jest trójnawowy, bazylikowy, orientowany, zbudowany na planie prostokąta i wzniesiony z cegły i białego kamienia.
Proboszczowie
- 1933 - 1951 - ks. Leon Figarski
- 1951 - 1957 - ks. Marian Piwowarczyk
- 1957 - 1967 - ks. Stanisław Popiołkiewicz
- 1967 - 1986 - ks. Stanisław Janik
- 1986 - 2007 - ks. kan. Jerzy Karolik
- 2007 - nadal - ks. kan. Szymon Mucha
Terytorium
- Do parafii należą: Boguszówka, Leokadiów, Marianów, Markowola, Markowola-Kolonia, Oleśniak, Opatkowice, Opatkowice-Kolonia, Podmieście, Regów Nowy, Regów Stary, Smogorzów, Wysokie Koło.
Bibliografia
- Rocznik Diecezji Radomskiej - 2007 ISBN 978-83-920767-7-3
- Rocznik Diecezji Radomskiej - 2018, ISBN 978-83-7789-493-4