Plesiochronous Digital Hierarchy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne merytoryczne, drobne redakcyjne
m drobne merytoryczne, drobne redakcyjne
Linia 4: Linia 4:
Systemy PDH w [[Europa|Europie]], [[Japonia|Japonii]] i [[Ameryka|Ameryce]] różnią się między sobą.
Systemy PDH w [[Europa|Europie]], [[Japonia|Japonii]] i [[Ameryka|Ameryce]] różnią się między sobą.


:{| class="wikitable"
{| border=1
|rowspan=2 bgcolor=dddddd|Stopień zwielokrotnienia
!rowspan=2 |Stopień<br/>zwielokrotnienia
|colspan=2 bgcolor=dddddd|Ameryka
!colspan=2 |Ameryka
|colspan=2 bgcolor=dddddd|Europa
!colspan=2 |Europa
|colspan=2 bgcolor=dddddd|Japonia
!colspan=2 |Japonia
|-
|-
|bgcolor=dddddd|Mbit/s
!Mbit/s
!Nazwa
|bgcolor=dddddd|Oznaczenie
|bgcolor=dddddd|Mbit/s
!Mbit/s
!Nazwa
|bgcolor=dddddd|Oznaczenie
|bgcolor=dddddd|Mbit/s
!Mbit/s
!Nazwa
|bgcolor=dddddd|Oznaczenie
|-
|-
!1
|bgcolor=dddddd|1
| bgcolor="ececec" |1,544
| align=right |1,544
|bgcolor=ececec|(T1)
| align=center |(T1)
|bgcolor=ececec|2,048
| align=right |2,048
|bgcolor=ececec|(E1)
| align=center |(E1)
|bgcolor=ececec|1,544
| align=right |1,544
|bgcolor=ececec|(J1)
| align=center |(J1)
|-
|-
!2
|bgcolor=dddddd|2
|bgcolor=ececec|6,312
| align=right |6,312
|bgcolor=ececec|(T2)
| align=center |(T2)
|bgcolor=ececec|8,448
| align=right |8,448
|bgcolor=ececec|(E2)
| align=center |(E2)
|bgcolor=ececec|6,312
| align=right |6,312
|bgcolor=ececec|(J2)
| align=center |(J2)
|-
|-
!3
|bgcolor=dddddd|3
|bgcolor=ececec|44,736
| align=right |44,736
|bgcolor=ececec|(T3)
| align=center |(T3)
|bgcolor=ececec|34,368
| align=right |34,368
|bgcolor=ececec|(E3)
| align=center |(E3)
|bgcolor=ececec|32,064
| align=right |32,064
|bgcolor=ececec|(J3)
| align=center |(J3)
|-
|-
!4
|bgcolor=dddddd|4
|bgcolor=ececec|274,176
| align=right |274,176
|bgcolor=ececec|(T4)
| align=center |(T4)
|bgcolor=ececec|139,264
| align=right |139,264
|bgcolor=ececec|(E4)
| align=center |(E4)
|bgcolor=ececec|97,728
| align=right |97,728
|bgcolor=ececec|(J4)
| align=center |(J4)
|-
|-
!5
|bgcolor=dddddd|5
|
|
|
|
|bgcolor=ececec|564,992
| align=right |564,992
|bgcolor=ececec|(E5)
| align=center |(E5)
|bgcolor=ececec|397,200
| align=right |397,200
|bgcolor=ececec|(J5)
| align=center |(J5)
|}
|}


W systemie amerykańskim i japońskim multipleksuje się jednocześnie 24 kanały (jedna ramka 192+1bitów). Wymaga to pasma 1,544 Mb/s. W systemie amerykańskim stosuje się cztery stopnie zwielokrotnienia.
W systemie amerykańskim i japońskim multipleksuje się jednocześnie 24 kanały (jedna ramka 192+1bitów). Wymaga to pasma 1,544 Mb/s. W systemie amerykańskim stosuje się cztery stopnie zwielokrotnienia:
[[Plik:pdh usa.png|center|Amerykańska hierarchia zwielokrotnienia]]


Jednak T4 nie jest powszechnie stosowany z powodu braku jednolitego standardu złącz optycznych. W systemie japońskim stosuje się pięć stopni zwielokrotnienia:
[[Plik:pdh usa.png|thumb|center|950px|Amerykańska hierarchia zwielokrotnienia]]
[[Plik:pdh jp.png|center|Japońska hierarchia zwielokrotnienia]]

Jednak T4 nie jest powszechnie stosowany z powodu braku jednolitego standardu złącz optycznych.

[[Plik:pdh jp.png|thumb|center|950px|Japońska hierarchia zwielokrotnienia]]


W wersji europejskiej multipleksuje się jednocześnie 32 kanały (jedna ramka 256 bitów), z których 2 pełnią funkcje sterujące i synchronizacyjne, a 30 kanałów jest użytecznych dla odbiorcy. Pasmo wynosi wówczas 2,048 Mb/s.
W wersji europejskiej multipleksuje się jednocześnie 32 kanały (jedna ramka 256 bitów), z których 2 pełnią funkcje sterujące i synchronizacyjne, a 30 kanałów jest użytecznych dla odbiorcy. Pasmo wynosi wówczas 2,048 Mb/s.


W systemie europejskim występuje pięć stopni zwielokrotnienia na kolejnych poziomach multipleksacji, które przedstawia poniższy rysunek. Krotność zwielokrotnienia pomiędzy muliplekserami to 4 w systemie europejskim i 4, 6 lub 7 w systemie amerykańskim. Ponadto w celu dopasowania poszczególnych sygnałów zbiorczych stosuje się dopełnienie dodatnie, co związane jest z brakiem synchronizacji pomiędzy poszczególnymi multiplekserami.
W systemie europejskim występuje pięć stopni zwielokrotnienia na kolejnych poziomach multipleksacji, które przedstawia poniższy rysunek. Krotność zwielokrotnienia pomiędzy muliplekserami to 4 w systemie europejskim i 4, 6 lub 7 w systemie amerykańskim. Ponadto w celu dopasowania poszczególnych sygnałów zbiorczych stosuje się dopełnienie dodatnie, co związane jest z brakiem synchronizacji pomiędzy poszczególnymi multiplekserami:
[[Plik:pdh euro.jpg|center|Europejska hierarchia zwielokrotnienia]]

[[Plik:pdh euro.jpg|thumb|center|950px|Europejska hierarchia zwielokrotnienia]]


Przy czym E5 jest rzadko wykorzystywany z powodu braku jednolitego [[standard]]u.
Przy czym E5 jest rzadko wykorzystywany z powodu braku jednolitego [[standard]]u.

Wersja z 01:20, 14 lut 2019

Plezjochroniczna hierarchia cyfrowa (ang. Plesiochronous Digital Hierarchy, PDH) technologia używana w sieciach telekomunikacyjnych. Termin plesiochronous pochodzi z Greki (plesio prawie, chronos − czas). Oznacza to, że elementy sieci PDH są ze sobą zsynchronizowane, ale nie idealnie, gdyż każdy z elementów sieci posiada swój zegar. System PDH oparty jest na modulacji impulsowo-kodowej (PCM). Pojedynczy kanał ma przepływność 64 kb/s (8 × 8 kHz = 64 kb/s), co pozwala na przesyłanie jednej nieskompresowanej rozmowy telefonicznej. Systemy PDH przy multipleksacji wykorzystują zwielokrotnienie z podziałem czasu TDM (ang. Time Division Multiplexing). Zwielokrotnienie sygnału następuje w kolejnych poziomach wykorzystując dopełnienie impulsowe.

Różnice w systemach PDH

Systemy PDH w Europie, Japonii i Ameryce różnią się między sobą.

Stopień
zwielokrotnienia
Ameryka Europa Japonia
Mbit/s Nazwa Mbit/s Nazwa Mbit/s Nazwa
1 1,544 (T1) 2,048 (E1) 1,544 (J1)
2 6,312 (T2) 8,448 (E2) 6,312 (J2)
3 44,736 (T3) 34,368 (E3) 32,064 (J3)
4 274,176 (T4) 139,264 (E4) 97,728 (J4)
5 564,992 (E5) 397,200 (J5)

W systemie amerykańskim i japońskim multipleksuje się jednocześnie 24 kanały (jedna ramka 192+1bitów). Wymaga to pasma 1,544 Mb/s. W systemie amerykańskim stosuje się cztery stopnie zwielokrotnienia:

Amerykańska hierarchia zwielokrotnienia
Amerykańska hierarchia zwielokrotnienia

Jednak T4 nie jest powszechnie stosowany z powodu braku jednolitego standardu złącz optycznych. W systemie japońskim stosuje się pięć stopni zwielokrotnienia:

Japońska hierarchia zwielokrotnienia
Japońska hierarchia zwielokrotnienia

W wersji europejskiej multipleksuje się jednocześnie 32 kanały (jedna ramka 256 bitów), z których 2 pełnią funkcje sterujące i synchronizacyjne, a 30 kanałów jest użytecznych dla odbiorcy. Pasmo wynosi wówczas 2,048 Mb/s.

W systemie europejskim występuje pięć stopni zwielokrotnienia na kolejnych poziomach multipleksacji, które przedstawia poniższy rysunek. Krotność zwielokrotnienia pomiędzy muliplekserami to 4 w systemie europejskim i 4, 6 lub 7 w systemie amerykańskim. Ponadto w celu dopasowania poszczególnych sygnałów zbiorczych stosuje się dopełnienie dodatnie, co związane jest z brakiem synchronizacji pomiędzy poszczególnymi multiplekserami:

Europejska hierarchia zwielokrotnienia
Europejska hierarchia zwielokrotnienia

Przy czym E5 jest rzadko wykorzystywany z powodu braku jednolitego standardu.

Ze względów historycznych systemy o przepływności do 2 Mb/s (pierwszy stopień zwielokrotnienia) są często nazywane systemami PCM, ze względu na to, że były to pierwsze systemy cyfrowe oparte na modulacji PCM, a nazwę PDH zaczęto używać dopiero dla systemów o wyższym stopniu zwielokrotnienia.

Właściwości i wady systemów PDH

  • w porównaniu do nowszych technologii mała przepływność sygnału liniowego,
  • zawodność systemów PDH,
  • energochłonność,
  • konieczność stosowania hierarchii demultiplekserów, kiedy chcemy wydzielić pojedynczy sygnał E1 z E4,
  • brak standaryzacji ostatnich stopni zwielokrotniania (E5, T4),
  • trzy różne standardy PDH na świecie (Europa, Ameryka, Japonia).

Przyszłość

Nowe systemy plezjochroniczne nie są już instalowane. Zostały wyparte przez nowsze systemy SDH.

Zobacz też