Moroczyn: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Szoltys-bot (dyskusja | edycje)
m bot poprawia martwe linki zewnętrzne
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Zamieniam szablon cytowania: „Słownik historyczny miejscowości województwa zamojskiego”
Linia 33: Linia 33:


== Historia ==
== Historia ==
Wieś została wspomniana po raz pierwszy w 1472 roku w rejestrze nadzwyczajnego poboru. Wówczas, jak i w późniejszym czasie do czasu rozbiorów położona była w staropolskim powiecie horodelskim{{odn|Bondyra|s=według indeksu}}. W XVIII wieku znajdowała się w posiadaniu Rulikowskich, zaś w 2. połowie XIX stulecia - rodu Chrzanowskich. Według spisu z 1827 roku wieś liczyła 36 domów i 259 mieszkańców<ref name="SgKP">{{SgKP|VI|681|Moroczyn}}</ref>, zaś spis z 1921 r. pokazał - wówczas w gminie Dziekanów zaledwie 21 domów oraz 157 mieszkańców, w tym 87 Ukraińców.
Wieś została wspomniana po raz pierwszy w 1472 roku w rejestrze nadzwyczajnego poboru. Wówczas, jak i w późniejszym czasie do czasu rozbiorów położona była w staropolskim powiecie horodelskim{{odn|Bondyra|1993|s=według indeksu}}. W XVIII wieku znajdowała się w posiadaniu Rulikowskich, zaś w 2. połowie XIX stulecia - rodu Chrzanowskich. Według spisu z 1827 roku wieś liczyła 36 domów i 259 mieszkańców<ref name="SgKP">{{SgKP|VI|681|Moroczyn}}</ref>, zaś spis z 1921 r. pokazał - wówczas w gminie Dziekanów zaledwie 21 domów oraz 157 mieszkańców, w tym 87 Ukraińców.


== Zabytki ==
== Zabytki ==
Linia 57: Linia 57:


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
* {{cytuj książkę| odn=tak|nazwisko = Bondyra| imię = Wiesław| url = http://biblioteka.teatrnn.pl/dlibra/Content/8806/Slownik_historyczny_miejscowosci_wojewodztwa_zamojskiego.pdf| tytuł = Słownik historyczny województwa Zamojskiego|Publikacja cyfrowa|data dostępu = 2015-11-16}}
* {{Cytuj |autor = Wiesław Bondyra |url = http://biblioteka.teatrnn.pl/dlibra/Content/8806/Slownik_historyczny_miejscowosci_wojewodztwa_zamojskiego.pdf | tytuł = Słownik historyczny miejscowości województwa zamojskiego |miejsce = Lublin - Zamość |data = 1993 |id = [http://biblioteka.teatrnn.pl/dlibra/dlibra/doccontent?id=8806 oai:biblioteka.teatrnn.pl:8806] |data dostępu = 2019-03-07 |odn = tak}}


{{Gmina Hrubieszów}}
{{Gmina Hrubieszów}}

Wersja z 22:31, 7 mar 2019

Moroczyn
{{{rodzaj miejscowości}}}
{{{alt zdjęcia}}}
Ruiny dworu Chrzanowskich z około 1850 r.
Państwo lubelskie
Powiat

hrubieszowski

Gmina

Hrubieszów

Wysokość

195 m n.p.m.

Liczba ludności (2011)

311[1]

Strefa numeracyjna

(+48) 84

Kod pocztowy

22-500[2]

Tablice rejestracyjne

LHR

SIMC

0889456

Położenie na mapie gminy wiejskiej Hrubieszów
Mapa konturowa gminy wiejskiej Hrubieszów
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie powiatu hrubieszowskiego
Mapa konturowa powiatu hrubieszowskiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}

Moroczynwieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie hrubieszowskim, w gminie Hrubieszów[3][4].

Demografia

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego. Wieś stanowi sołectwo – zobacz jednostki pomocnicze gminy Hrubieszów[5]. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 311 mieszkańców[1] i była siedemnastą co do wielkości miejscowością gminy Hrubieszów.

Historia

Wieś została wspomniana po raz pierwszy w 1472 roku w rejestrze nadzwyczajnego poboru. Wówczas, jak i w późniejszym czasie do czasu rozbiorów położona była w staropolskim powiecie horodelskim[6]. W XVIII wieku znajdowała się w posiadaniu Rulikowskich, zaś w 2. połowie XIX stulecia - rodu Chrzanowskich. Według spisu z 1827 roku wieś liczyła 36 domów i 259 mieszkańców[7], zaś spis z 1921 r. pokazał - wówczas w gminie Dziekanów zaledwie 21 domów oraz 157 mieszkańców, w tym 87 Ukraińców.

Zabytki

  • Dawny murowany dwór Chrzanowskich z przełomu XIX i XX w. ponadto spichlerz, czworak folwarczny oraz park dworski

Około roku 1850 (lub 1849) Moroczyn został zakupiony przez rodzinę Chrzanowskich. Niedługo po tym wydarzeniu w Moroczynie wzniesiono murowany dwór, najprawdopodobniej na miejscu poprzedniego. Na przełomie XIX i XX wieku został on przebudowany według projektu architekta Stanisława Czachórskiego. Dwór przetrwał II wojnę światową. Mieścił się w nim Państwowy Ośrodek Maszynowy, później był siedzibą szkoły podstawowej. Obecnie ruina jest własnością prywatną[8]. Potomek Chrzanowskich, Edward (1843-1922) zgromadził w Moroczynie bardzo cenną bibliotekę. Księgozbiór został przekazany w depozyt Biblioteki Ossolineum we Lwowie[9]. W okresie międzywojennym w majątku Chrzanowskich często przebywał Włodzimierz Puchalski[8]. Do ruin zespołu dworskiego prowadzi jesionowa aleja, a za nimi rozciąga się park krajobrazowy ze stawem.

Przypisy

  1. a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych poprzez wyszukiwarkę. Poczta Polska S.A., styczeń 2013. [dostęp 2016-01-05].
  3. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 18.11.2015].
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 18.11.2015]. 
  5. Jednostki pomocnicze gminy Hrubieszów. Urząd Gminy Hrubieszów. [dostęp 2016-01-05].
  6. Bondyra 1993 ↓, s. według indeksu.
  7. Moroczyn, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 681.
  8. a b Moroczyn. Urząd Gminy Hrubieszów, 2015-02-19. [dostęp 2015-12-13].
  9. Krzysztof Zdeb: Katalog polskich zamków, pałaców i dworów - Moroczyn. [dostęp 2015-12-13].

Bibliografia