Moroczyn: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m bot poprawia martwe linki zewnętrzne |
m Zamieniam szablon cytowania: „Słownik historyczny miejscowości województwa zamojskiego” |
||
Linia 33: | Linia 33: | ||
== Historia == |
== Historia == |
||
Wieś została wspomniana po raz pierwszy w 1472 roku w rejestrze nadzwyczajnego poboru. Wówczas, jak i w późniejszym czasie do czasu rozbiorów położona była w staropolskim powiecie horodelskim{{odn|Bondyra|s=według indeksu}}. W XVIII wieku znajdowała się w posiadaniu Rulikowskich, zaś w 2. połowie XIX stulecia - rodu Chrzanowskich. Według spisu z 1827 roku wieś liczyła 36 domów i 259 mieszkańców<ref name="SgKP">{{SgKP|VI|681|Moroczyn}}</ref>, zaś spis z 1921 r. pokazał - wówczas w gminie Dziekanów zaledwie 21 domów oraz 157 mieszkańców, w tym 87 Ukraińców. |
Wieś została wspomniana po raz pierwszy w 1472 roku w rejestrze nadzwyczajnego poboru. Wówczas, jak i w późniejszym czasie do czasu rozbiorów położona była w staropolskim powiecie horodelskim{{odn|Bondyra|1993|s=według indeksu}}. W XVIII wieku znajdowała się w posiadaniu Rulikowskich, zaś w 2. połowie XIX stulecia - rodu Chrzanowskich. Według spisu z 1827 roku wieś liczyła 36 domów i 259 mieszkańców<ref name="SgKP">{{SgKP|VI|681|Moroczyn}}</ref>, zaś spis z 1921 r. pokazał - wówczas w gminie Dziekanów zaledwie 21 domów oraz 157 mieszkańców, w tym 87 Ukraińców. |
||
== Zabytki == |
== Zabytki == |
||
Linia 57: | Linia 57: | ||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
* {{ |
* {{Cytuj |autor = Wiesław Bondyra |url = http://biblioteka.teatrnn.pl/dlibra/Content/8806/Slownik_historyczny_miejscowosci_wojewodztwa_zamojskiego.pdf | tytuł = Słownik historyczny miejscowości województwa zamojskiego |miejsce = Lublin - Zamość |data = 1993 |id = [http://biblioteka.teatrnn.pl/dlibra/dlibra/doccontent?id=8806 oai:biblioteka.teatrnn.pl:8806] |data dostępu = 2019-03-07 |odn = tak}} |
||
{{Gmina Hrubieszów}} |
{{Gmina Hrubieszów}} |
Wersja z 22:31, 7 mar 2019
{{{rodzaj miejscowości}}} | |
Ruiny dworu Chrzanowskich z około 1850 r. | |
Państwo | lubelskie |
---|---|
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
195 m n.p.m. |
Liczba ludności (2011) |
311[1] |
Strefa numeracyjna |
(+48) 84 |
Kod pocztowy |
22-500[2] |
Tablice rejestracyjne |
LHR |
SIMC |
0889456 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Hrubieszów Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie Polski Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie powiatu hrubieszowskiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark} |
Moroczyn – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie hrubieszowskim, w gminie Hrubieszów[3][4].
Demografia
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego. Wieś stanowi sołectwo – zobacz jednostki pomocnicze gminy Hrubieszów[5]. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 311 mieszkańców[1] i była siedemnastą co do wielkości miejscowością gminy Hrubieszów.
Historia
Wieś została wspomniana po raz pierwszy w 1472 roku w rejestrze nadzwyczajnego poboru. Wówczas, jak i w późniejszym czasie do czasu rozbiorów położona była w staropolskim powiecie horodelskim[6]. W XVIII wieku znajdowała się w posiadaniu Rulikowskich, zaś w 2. połowie XIX stulecia - rodu Chrzanowskich. Według spisu z 1827 roku wieś liczyła 36 domów i 259 mieszkańców[7], zaś spis z 1921 r. pokazał - wówczas w gminie Dziekanów zaledwie 21 domów oraz 157 mieszkańców, w tym 87 Ukraińców.
Zabytki
- Dawny murowany dwór Chrzanowskich z przełomu XIX i XX w. ponadto spichlerz, czworak folwarczny oraz park dworski
Około roku 1850 (lub 1849) Moroczyn został zakupiony przez rodzinę Chrzanowskich. Niedługo po tym wydarzeniu w Moroczynie wzniesiono murowany dwór, najprawdopodobniej na miejscu poprzedniego. Na przełomie XIX i XX wieku został on przebudowany według projektu architekta Stanisława Czachórskiego. Dwór przetrwał II wojnę światową. Mieścił się w nim Państwowy Ośrodek Maszynowy, później był siedzibą szkoły podstawowej. Obecnie ruina jest własnością prywatną[8]. Potomek Chrzanowskich, Edward (1843-1922) zgromadził w Moroczynie bardzo cenną bibliotekę. Księgozbiór został przekazany w depozyt Biblioteki Ossolineum we Lwowie[9]. W okresie międzywojennym w majątku Chrzanowskich często przebywał Włodzimierz Puchalski[8]. Do ruin zespołu dworskiego prowadzi jesionowa aleja, a za nimi rozciąga się park krajobrazowy ze stawem.
-
Aleja prowadząca do dworu
-
Ruiny zespołu dworskiego
-
Ruina XIX-wiecznego spichrza
Przypisy
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych poprzez wyszukiwarkę. Poczta Polska S.A., styczeń 2013. [dostęp 2016-01-05].
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 18.11.2015].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 18.11.2015].
- ↑ Jednostki pomocnicze gminy Hrubieszów. Urząd Gminy Hrubieszów. [dostęp 2016-01-05].
- ↑ Bondyra 1993 ↓, s. według indeksu.
- ↑ Moroczyn, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 681 .
- ↑ a b Moroczyn. Urząd Gminy Hrubieszów, 2015-02-19. [dostęp 2015-12-13].
- ↑ Krzysztof Zdeb: Katalog polskich zamków, pałaców i dworów - Moroczyn. [dostęp 2015-12-13].
Bibliografia
- Wiesław Bondyra , Słownik historyczny miejscowości województwa zamojskiego, Lublin - Zamość 1993, oai:biblioteka.teatrnn.pl:8806 [dostęp 2019-03-07] .