Andrzej Kondratiuk: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Życie prywatne: drobne redakcyjne
Linia 30: Linia 30:


== Życie prywatne ==
== Życie prywatne ==
Był starszym bratem reżysera [[Janusz Kondratiuk|Janusza Kondratiuka]] oraz mężem aktorki [[Iga Cembrzyńska|Igi Cembrzyńskiej]]. W 2005 r. doznał udaru.<ref>Tygodnik „Rewia”', 2 grudnia 2015 Nr 49, s. 7</ref>.
Był starszym bratem reżysera [[Janusz Kondratiuk|Janusza Kondratiuka]] oraz mężem aktorki [[Iga Cembrzyńska|Igi Cembrzyńskiej]]. W 2005 r. doznał udaru<ref>Tygodnik „Rewia”, 2 grudnia 2015 Nr 49, s. 7</ref>.


Uroczystości pogrzebowe Andrzeja Kondratiuka odbyły się 29 czerwca 2016 w Warszawie. Po mszy świętej odprawionej w [[Kościół św. Brata Alberta i św. Andrzeja Apostoła w Warszawie|kościele środowisk twórczych]] na [[Plac Teatralny w Warszawie|placu Teatralnym]] urna z prochami artysty została złożona w nowej Alei Zasłużonych na [[Cmentarz Wojskowy na Powązkach|Powązkach Wojskowych]]. W ostatniej drodze towarzyszyli mu oprócz najbliższej rodziny; m.in.: [[Emilia Krakowska]], [[Zofia Czerwińska]], [[Ewa Błaszczyk]], [[Maja Komorowska]], [[Zbigniew Buczkowski]] i [[Daniel Olbrychski]]<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.se.pl/rozrywka/gwiazdy/pogrzeb-andrzeja-kondratiuka-relacja-z-uroczystosci_858600.html| tytuł = Pogrzeb Andrzeja Kondratiuka – Relacja z uroczystości | data = 2016-06-29 | opublikowany = se.pl| data dostępu = 2016-06-29}}</ref>.
Uroczystości pogrzebowe Andrzeja Kondratiuka odbyły się 29 czerwca 2016 w Warszawie. Po mszy świętej odprawionej w [[Kościół św. Brata Alberta i św. Andrzeja Apostoła w Warszawie|kościele środowisk twórczych]] na [[Plac Teatralny w Warszawie|placu Teatralnym]] urna z prochami artysty została złożona w nowej Alei Zasłużonych na [[Cmentarz Wojskowy na Powązkach|Powązkach Wojskowych]]. W ostatniej drodze towarzyszyli mu oprócz najbliższej rodziny; m.in.: [[Emilia Krakowska]], [[Zofia Czerwińska]], [[Ewa Błaszczyk]], [[Maja Komorowska]], [[Zbigniew Buczkowski]] i [[Daniel Olbrychski]]<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.se.pl/rozrywka/gwiazdy/pogrzeb-andrzeja-kondratiuka-relacja-z-uroczystosci_858600.html| tytuł = Pogrzeb Andrzeja Kondratiuka – Relacja z uroczystości | data = 2016-06-29 | opublikowany = se.pl| data dostępu = 2016-06-29}}</ref>.

Wersja z 11:59, 10 mar 2019

Andrzej Kondratiuk
Data i miejsce urodzenia

20 lipca 1936
Pińsk

Data i miejsce śmierci

22 czerwca 2016
Warszawa

Zawód

reżyser, scenarzysta, operator filmowy, aktor

Współmałżonek

Iga Cembrzyńska

Lata aktywności

1958–2006

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Andrzej Kondratiuk (ur. 20 lipca 1936 w Pińsku, zm. 22 czerwca 2016 w Warszawie[1]) – polski reżyser, scenarzysta, aktor i operator filmowy.

Życiorys

Grób Andrzeja Kondratiuka na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

Urodził się przed II wojną światową w Pińsku (obecnie na Białorusi). Absolwent Wydziału Operatorskiego PWSTiF w Łodzi (1963).

Był twórcą filmów niskobudżetowych, w scenariuszach często wykorzystywał wątki ze swojej biografii, a jako aktorów dobierał nierzadko osoby z najbliższego otoczenia, także naturszczyków. Część swych filmów stworzył w Gzowie koło Pułtuska[2]. W ostatnich latach poważna choroba uniemożliwiła mu aktywność zawodową[3].

Mimo że niektóre jego filmy, jak np. Wniebowzięci czy Hydrozagadka, są zaliczane do filmów kultowych, często nagradzanych, nie są one filmami kasowymi. Wiele z jego wcześniejszych filmów to krótkie etiudy, jak np. Chciałbym się ogolić.

Prezydent RP Andrzej Duda odznaczył go pośmiertnie Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za zasługi w dziedzinie sztuki i kultury[4].

Życie prywatne

Był starszym bratem reżysera Janusza Kondratiuka oraz mężem aktorki Igi Cembrzyńskiej. W 2005 r. doznał udaru[5].

Uroczystości pogrzebowe Andrzeja Kondratiuka odbyły się 29 czerwca 2016 w Warszawie. Po mszy świętej odprawionej w kościele środowisk twórczych na placu Teatralnym urna z prochami artysty została złożona w nowej Alei Zasłużonych na Powązkach Wojskowych. W ostatniej drodze towarzyszyli mu oprócz najbliższej rodziny; m.in.: Emilia Krakowska, Zofia Czerwińska, Ewa Błaszczyk, Maja Komorowska, Zbigniew Buczkowski i Daniel Olbrychski[6].

Filmografia (reżyser)

Etiudy w PWSF:

  • Juvenalia w Łodzi (1958)
  • Zakochany Pinokio (1958)
  • Dedykacja (1959)
  • Noe (1959; scenariusz z M. Kijowskim)
  • Obrazki z podróży (1960)

Wybrane nagrody i wyróżnienia

  • 1970 – Nagroda Specjalna na MFF w Karlovych Varach za film Dziura w ziemi
  • 1984 – Nagroda Specjalna Jury na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni za film Gwiezdny pył
  • 1985 – Brązowe Lwy Gdańskie dla filmu niepełnometrażowego na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni za film Cztery pory roku
  • 1985 – Brązowe Oko Leoparda w sekcji telewizyjnej na MFF w Locarno za film Cztery pory roku
  • 1986 – Syrenka Warszawska (nagroda Klubu Krytyki Filmowej SDP) za film Big Bang
  • 1987 – Nagroda Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji za film Big Bang
  • 1987 – Nagroda Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji za film Cztery pory roku
  • 1987 – Złoty Ekran za rok 1986 za reżyserię filmu Big Bang
  • 1995 – Nagroda Specjalna Jury na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni za film Wrzeciono czasu
  • 1996 – Złota Taśma (nagroda Koła Piśmiennictwa Filmowego SFP) w kategorii film polski za rok 1995 za film Wrzeciono czasu
  • 1999 – nominacja do Polskiej Nagrody Filmowej, Orzeł za rok 1998 za scenariusz filmu Złote runo

Przypisy

  1. Reżyser Andrzej Kondratiuk nie żyje. warszawa.wyborcza.pl, 2016-06-22. [dostęp 2016-06-22].
  2. Tygodnik „Życie na Gorąco” nr 50, 10 grudnia 2015, s. 16-17.
  3. Nie żyje Andrzej Kondratiuk. filmpolski.pl, 22 czerwca 2016. [dostęp 22 czerwca 2016].
  4. Pogrzeb Andrzeja Kondratiuka. prezydent.pl, 29 czerwca 2016. [dostęp 2016-06-29].
  5. Tygodnik „Rewia”, 2 grudnia 2015 Nr 49, s. 7
  6. Pogrzeb Andrzeja Kondratiuka – Relacja z uroczystości. se.pl, 2016-06-29. [dostęp 2016-06-29].

Linki zewnętrzne