Hrabstwo Jafy i Aszkelonu: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Andrzei111 przeniósł stronę Hrabstwo Jaffy i Aszkelonu do Hrabstwo Jafy i Aszkelonu: ort.
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
m Bot poprawia linkowanie wewnętrzne oraz inne drobne sprawy
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Map Crusader states 1135-pl.svg|thumb|320px|Królestwo Jerozolimy i pozostałe państwa chrześcijańskie na Bliskim Wschodzie w [[1135]]]]
[[Plik:Map Crusader states 1135-pl.svg|thumb|320px|Królestwo Jerozolimy i pozostałe państwa chrześcijańskie na Bliskim Wschodzie w [[1135]]]]
'''Hrabstwo Jaffy i Aszkelonu''' – według Jana z Ibelinu, [[XIII wiek|XIII wiecznego]] jurysty, jedno z czterech najważniejszych [[Terytorium zależne|ziem zależnych]] należących do [[Królestwo Jerozolimskie|Królestwa Jerozolimy]] (obok [[Sydon]]u, [[Księstwo Galilei|Galilei]] i [[Hrabstwo Edessy|Edessy]]).
'''Hrabstwo Jafy i Aszkelonu''' – według Jana z Ibelinu, [[XIII wiek|XIII wiecznego]] jurysty, jedno z czterech najważniejszych [[Terytorium zależne|ziem zależnych]] należących do [[Królestwo Jerozolimskie|Królestwa Jerozolimy]] (obok [[Sydon]]u, [[Księstwo Galilei|Galilei]] i [[Hrabstwo Edessy|Edessy]]).


== Historia ==
== Historia ==
Jaffa została ufortyfikowana przez [[Gotfryd z Bouillon|Gotfryda z Bouillon]] w [[1100]], po zakończonej [[I wyprawa krzyżowa|I krucjacie]]. Praw do Jaffy domagał się nieskutecznie Daimbert z Pizy, pierwszy patriarcha. Jaffa pozostała częścią ziem królewskich, aż w [[1100]] została nadana [[Hugo de Le Puiset]]. W [[1134]] hrabia Hugo II zbuntował się przeciwko królowi [[Fulko V|Fulkowi Andegaweńskiemu]], hrabstwo zostało podzielone na kilka części, a Jaffa została ponownie domeną królewską. Wkrótce została wydzielona na [[Apanaże|apanaż]] dla młodszego syna Fulka i [[Melisanda z Jerozolimy|Melisandy]] – [[Amalryk I|Amalryka]]. W [[1153]] starszy syn Fulka i Melisandy – [[Baldwin III Jerozolimski|Baldwin III]] został królem, podbił [[Aszkelon]] i włączył miasto do posiadłości młodszego brata Amalryka.
Jaffa została ufortyfikowana przez [[Gotfryd z Bouillon|Gotfryda z Bouillon]] w [[1100]], po zakończonej [[I wyprawa krzyżowa|I krucjacie]]. Praw do [[Jafa|Jafy]] domagał się nieskutecznie Daimbert z Pizy, pierwszy patriarcha. Jaffa pozostała częścią ziem królewskich, aż w [[1100]] została nadana [[Hugo de Le Puiset]]. W [[1134]] hrabia Hugo II zbuntował się przeciwko królowi [[Fulko V|Fulkowi Andegaweńskiemu]], hrabstwo zostało podzielone na kilka części, a Jaffa została ponownie domeną królewską. Wkrótce została wydzielona na [[Apanaże|apanaż]] dla młodszego syna Fulka i [[Melisanda z Jerozolimy|Melisandy]] – [[Amalryk I|Amalryka]]. W [[1153]] starszy syn Fulka i Melisandy – [[Baldwin III Jerozolimski|Baldwin III]] został królem, podbił [[Aszkelon]] i włączył miasto do posiadłości młodszego brata Amalryka.


Hrabstwo następnie na zmianę stawało się domeną królewską i było nadawane członkom rodziny królewskiej. Jego hrabiami byli współmałżonkowie lub bliscy krewni kolejnych królów Jerozolimy. W latach [[1176]]-[[1186]] hrabstwo należało do córki Amalryka II i jej kolejnych mężów, od [[1191]] należało do rodziny Lusignan. W [[1187]], po przegranej przez krzyżowców [[Bitwa pod Hittin|bitwie pd Hittin]], Jaffa trafiła w ręce [[Saladyn]]a, ale w czasie [[III wyprawa krzyżowa|III krucjaty]] została odbita przez [[Ryszard I Lwie Serce|Ryszarda Lwie Serce]]. W [[1221]] hrabstwo zostało przyznane Walterowi IV de Brienne przez jego wuja-króla [[Jan z Brienne|Jana de Brienne]]. Walter był ożeniony z Marią Cypryjską, wnuczką króla Jerozolimy – [[Amalryk II de Lusignan|Amalryka II]], który był następcą swojego brata [[Gwidon de Lusignan|Gwidona]]. Około [[1250]] hrabstwo otrzymała młodsza gałąź rodziny Ibelinów. W [[1268]] Jaffa została zdobyta przez [[Bajbars]]a, a tytuł hrabiego stał się czysto tytularny. Tytuł jednak nadał Janowi Perezowi Fabrice, [[Jakub II Cypryjski|Jakub II]], król Cypru i Jerozolimy.
Hrabstwo następnie na zmianę stawało się domeną królewską i było nadawane członkom rodziny królewskiej. Jego hrabiami byli współmałżonkowie lub bliscy krewni kolejnych królów Jerozolimy. W latach [[1176]]-[[1186]] hrabstwo należało do córki Amalryka II i jej kolejnych mężów, od [[1191]] należało do rodziny Lusignan. W [[1187]], po przegranej przez krzyżowców [[Bitwa pod Hittin|bitwie pd Hittin]], Jaffa trafiła w ręce [[Saladyn]]a, ale w czasie [[III wyprawa krzyżowa|III krucjaty]] została odbita przez [[Ryszard I Lwie Serce|Ryszarda Lwie Serce]]. W [[1221]] hrabstwo zostało przyznane Walterowi IV de Brienne przez jego wuja-króla [[Jan z Brienne|Jana de Brienne]]. Walter był ożeniony z Marią Cypryjską, wnuczką króla Jerozolimy – [[Amalryk II de Lusignan|Amalryka II]], który był następcą swojego brata [[Gwidon de Lusignan|Gwidona]]. Około [[1250]] hrabstwo otrzymała młodsza gałąź rodziny Ibelinów. W [[1268]] Jaffa została zdobyta przez [[Bajbars]]a, a tytuł hrabiego stał się czysto tytularny. Tytuł jednak nadał Janowi Perezowi Fabrice, [[Jakub II Cypryjski|Jakub II]], król Cypru i Jerozolimy.


== Wasale ==
== Wasale ==
Hrabstwo Jaffy i Aszkelonu miało trzech wasali, którzy bezpośrednio mu podlegali:
Hrabstwo Jafy i Aszkelonu miało trzech wasali, którzy bezpośrednio mu podlegali:
* pana [[Ramla (Izrael)|Ramli]],
* pana [[Ramla|Ramli]],
* pana [[Ibelin]]u,
* pana [[Ibelin]]u,
* pana [[Migdal Afek|Mirabel]] (Mirabel wyodrębnione z Ibelinu, podlegało rodzinie Ibelin)
* pana [[Migdal Afek|Mirabel]] (Mirabel wyodrębnione z Ibelinu, podlegało rodzinie Ibelin)


== Hrabiowie Jaffy i Aszkelonu ==
== Hrabiowie Jafy i Aszkelonu ==
* Roger i Gerard (ok. [[1100]])
* Roger i Gerard (ok. [[1100]])
* domena królewska ([[1100]]–[[1110]])
* domena królewska ([[1100]]–[[1110]])
Linia 46: Linia 46:
* Jerzy Kontaren II (ok. [[1579]])
* Jerzy Kontaren II (ok. [[1579]])


{{DEFAULTSORT:Jaffa}}
{{SORTUJ:Jaffa}}
[[Kategoria:Królestwo Jerozolimskie]]
[[Kategoria:Królestwo Jerozolimskie]]
[[Kategoria:Państwa historyczne w Azji]]
[[Kategoria:Państwa historyczne w Azji]]

Wersja z 17:47, 1 kwi 2019

Królestwo Jerozolimy i pozostałe państwa chrześcijańskie na Bliskim Wschodzie w 1135

Hrabstwo Jafy i Aszkelonu – według Jana z Ibelinu, XIII wiecznego jurysty, jedno z czterech najważniejszych ziem zależnych należących do Królestwa Jerozolimy (obok Sydonu, Galilei i Edessy).

Historia

Jaffa została ufortyfikowana przez Gotfryda z Bouillon w 1100, po zakończonej I krucjacie. Praw do Jafy domagał się nieskutecznie Daimbert z Pizy, pierwszy patriarcha. Jaffa pozostała częścią ziem królewskich, aż w 1100 została nadana Hugo de Le Puiset. W 1134 hrabia Hugo II zbuntował się przeciwko królowi Fulkowi Andegaweńskiemu, hrabstwo zostało podzielone na kilka części, a Jaffa została ponownie domeną królewską. Wkrótce została wydzielona na apanaż dla młodszego syna Fulka i MelisandyAmalryka. W 1153 starszy syn Fulka i Melisandy – Baldwin III został królem, podbił Aszkelon i włączył miasto do posiadłości młodszego brata Amalryka.

Hrabstwo następnie na zmianę stawało się domeną królewską i było nadawane członkom rodziny królewskiej. Jego hrabiami byli współmałżonkowie lub bliscy krewni kolejnych królów Jerozolimy. W latach 1176-1186 hrabstwo należało do córki Amalryka II i jej kolejnych mężów, od 1191 należało do rodziny Lusignan. W 1187, po przegranej przez krzyżowców bitwie pd Hittin, Jaffa trafiła w ręce Saladyna, ale w czasie III krucjaty została odbita przez Ryszarda Lwie Serce. W 1221 hrabstwo zostało przyznane Walterowi IV de Brienne przez jego wuja-króla Jana de Brienne. Walter był ożeniony z Marią Cypryjską, wnuczką króla Jerozolimy – Amalryka II, który był następcą swojego brata Gwidona. Około 1250 hrabstwo otrzymała młodsza gałąź rodziny Ibelinów. W 1268 Jaffa została zdobyta przez Bajbarsa, a tytuł hrabiego stał się czysto tytularny. Tytuł jednak nadał Janowi Perezowi Fabrice, Jakub II, król Cypru i Jerozolimy.

Wasale

Hrabstwo Jafy i Aszkelonu miało trzech wasali, którzy bezpośrednio mu podlegali:

  • pana Ramli,
  • pana Ibelinu,
  • pana Mirabel (Mirabel wyodrębnione z Ibelinu, podlegało rodzinie Ibelin)

Hrabiowie Jafy i Aszkelonu