Hrabstwo Jafy i Aszkelonu: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Andrzei111 (dyskusja | edycje) m Andrzei111 przeniósł stronę Hrabstwo Jaffy i Aszkelonu do Hrabstwo Jafy i Aszkelonu: ort. |
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m Bot poprawia linkowanie wewnętrzne oraz inne drobne sprawy |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Map Crusader states 1135-pl.svg|thumb|320px|Królestwo Jerozolimy i pozostałe państwa chrześcijańskie na Bliskim Wschodzie w [[1135]]]] |
[[Plik:Map Crusader states 1135-pl.svg|thumb|320px|Królestwo Jerozolimy i pozostałe państwa chrześcijańskie na Bliskim Wschodzie w [[1135]]]] |
||
'''Hrabstwo |
'''Hrabstwo Jafy i Aszkelonu''' – według Jana z Ibelinu, [[XIII wiek|XIII wiecznego]] jurysty, jedno z czterech najważniejszych [[Terytorium zależne|ziem zależnych]] należących do [[Królestwo Jerozolimskie|Królestwa Jerozolimy]] (obok [[Sydon]]u, [[Księstwo Galilei|Galilei]] i [[Hrabstwo Edessy|Edessy]]). |
||
== Historia == |
== Historia == |
||
Jaffa została ufortyfikowana przez [[Gotfryd z Bouillon|Gotfryda z Bouillon]] w [[1100]], po zakończonej [[I wyprawa krzyżowa|I krucjacie]]. Praw do |
Jaffa została ufortyfikowana przez [[Gotfryd z Bouillon|Gotfryda z Bouillon]] w [[1100]], po zakończonej [[I wyprawa krzyżowa|I krucjacie]]. Praw do [[Jafa|Jafy]] domagał się nieskutecznie Daimbert z Pizy, pierwszy patriarcha. Jaffa pozostała częścią ziem królewskich, aż w [[1100]] została nadana [[Hugo de Le Puiset]]. W [[1134]] hrabia Hugo II zbuntował się przeciwko królowi [[Fulko V|Fulkowi Andegaweńskiemu]], hrabstwo zostało podzielone na kilka części, a Jaffa została ponownie domeną królewską. Wkrótce została wydzielona na [[Apanaże|apanaż]] dla młodszego syna Fulka i [[Melisanda z Jerozolimy|Melisandy]] – [[Amalryk I|Amalryka]]. W [[1153]] starszy syn Fulka i Melisandy – [[Baldwin III Jerozolimski|Baldwin III]] został królem, podbił [[Aszkelon]] i włączył miasto do posiadłości młodszego brata Amalryka. |
||
Hrabstwo następnie na zmianę stawało się domeną królewską i było nadawane członkom rodziny królewskiej. Jego hrabiami byli współmałżonkowie lub bliscy krewni kolejnych królów Jerozolimy. W latach [[1176]]-[[1186]] hrabstwo należało do córki Amalryka II i jej kolejnych mężów, od [[1191]] należało do rodziny Lusignan. W [[1187]], po przegranej przez krzyżowców [[Bitwa pod Hittin|bitwie pd Hittin]], Jaffa trafiła w ręce [[Saladyn]]a, ale w czasie [[III wyprawa krzyżowa|III krucjaty]] została odbita przez [[Ryszard I Lwie Serce|Ryszarda Lwie Serce]]. W [[1221]] hrabstwo zostało przyznane Walterowi IV de Brienne przez jego wuja-króla [[Jan z Brienne|Jana de Brienne]]. Walter był ożeniony z Marią Cypryjską, wnuczką króla Jerozolimy – [[Amalryk II de Lusignan|Amalryka II]], który był następcą swojego brata [[Gwidon de Lusignan|Gwidona]]. Około [[1250]] hrabstwo otrzymała młodsza gałąź rodziny Ibelinów. W [[1268]] Jaffa została zdobyta przez [[Bajbars]]a, a tytuł hrabiego stał się czysto tytularny. Tytuł jednak nadał Janowi Perezowi Fabrice, [[Jakub II Cypryjski|Jakub II]], król Cypru i Jerozolimy. |
Hrabstwo następnie na zmianę stawało się domeną królewską i było nadawane członkom rodziny królewskiej. Jego hrabiami byli współmałżonkowie lub bliscy krewni kolejnych królów Jerozolimy. W latach [[1176]]-[[1186]] hrabstwo należało do córki Amalryka II i jej kolejnych mężów, od [[1191]] należało do rodziny Lusignan. W [[1187]], po przegranej przez krzyżowców [[Bitwa pod Hittin|bitwie pd Hittin]], Jaffa trafiła w ręce [[Saladyn]]a, ale w czasie [[III wyprawa krzyżowa|III krucjaty]] została odbita przez [[Ryszard I Lwie Serce|Ryszarda Lwie Serce]]. W [[1221]] hrabstwo zostało przyznane Walterowi IV de Brienne przez jego wuja-króla [[Jan z Brienne|Jana de Brienne]]. Walter był ożeniony z Marią Cypryjską, wnuczką króla Jerozolimy – [[Amalryk II de Lusignan|Amalryka II]], który był następcą swojego brata [[Gwidon de Lusignan|Gwidona]]. Około [[1250]] hrabstwo otrzymała młodsza gałąź rodziny Ibelinów. W [[1268]] Jaffa została zdobyta przez [[Bajbars]]a, a tytuł hrabiego stał się czysto tytularny. Tytuł jednak nadał Janowi Perezowi Fabrice, [[Jakub II Cypryjski|Jakub II]], król Cypru i Jerozolimy. |
||
== Wasale == |
== Wasale == |
||
Hrabstwo |
Hrabstwo Jafy i Aszkelonu miało trzech wasali, którzy bezpośrednio mu podlegali: |
||
* pana [[Ramla |
* pana [[Ramla|Ramli]], |
||
* pana [[Ibelin]]u, |
* pana [[Ibelin]]u, |
||
* pana [[Migdal Afek|Mirabel]] (Mirabel wyodrębnione z Ibelinu, podlegało rodzinie Ibelin) |
* pana [[Migdal Afek|Mirabel]] (Mirabel wyodrębnione z Ibelinu, podlegało rodzinie Ibelin) |
||
== Hrabiowie |
== Hrabiowie Jafy i Aszkelonu == |
||
* Roger i Gerard (ok. [[1100]]) |
* Roger i Gerard (ok. [[1100]]) |
||
* domena królewska ([[1100]]–[[1110]]) |
* domena królewska ([[1100]]–[[1110]]) |
||
Linia 46: | Linia 46: | ||
* Jerzy Kontaren II (ok. [[1579]]) |
* Jerzy Kontaren II (ok. [[1579]]) |
||
{{ |
{{SORTUJ:Jaffa}} |
||
[[Kategoria:Królestwo Jerozolimskie]] |
[[Kategoria:Królestwo Jerozolimskie]] |
||
[[Kategoria:Państwa historyczne w Azji]] |
[[Kategoria:Państwa historyczne w Azji]] |
Wersja z 17:47, 1 kwi 2019
Hrabstwo Jafy i Aszkelonu – według Jana z Ibelinu, XIII wiecznego jurysty, jedno z czterech najważniejszych ziem zależnych należących do Królestwa Jerozolimy (obok Sydonu, Galilei i Edessy).
Historia
Jaffa została ufortyfikowana przez Gotfryda z Bouillon w 1100, po zakończonej I krucjacie. Praw do Jafy domagał się nieskutecznie Daimbert z Pizy, pierwszy patriarcha. Jaffa pozostała częścią ziem królewskich, aż w 1100 została nadana Hugo de Le Puiset. W 1134 hrabia Hugo II zbuntował się przeciwko królowi Fulkowi Andegaweńskiemu, hrabstwo zostało podzielone na kilka części, a Jaffa została ponownie domeną królewską. Wkrótce została wydzielona na apanaż dla młodszego syna Fulka i Melisandy – Amalryka. W 1153 starszy syn Fulka i Melisandy – Baldwin III został królem, podbił Aszkelon i włączył miasto do posiadłości młodszego brata Amalryka.
Hrabstwo następnie na zmianę stawało się domeną królewską i było nadawane członkom rodziny królewskiej. Jego hrabiami byli współmałżonkowie lub bliscy krewni kolejnych królów Jerozolimy. W latach 1176-1186 hrabstwo należało do córki Amalryka II i jej kolejnych mężów, od 1191 należało do rodziny Lusignan. W 1187, po przegranej przez krzyżowców bitwie pd Hittin, Jaffa trafiła w ręce Saladyna, ale w czasie III krucjaty została odbita przez Ryszarda Lwie Serce. W 1221 hrabstwo zostało przyznane Walterowi IV de Brienne przez jego wuja-króla Jana de Brienne. Walter był ożeniony z Marią Cypryjską, wnuczką króla Jerozolimy – Amalryka II, który był następcą swojego brata Gwidona. Około 1250 hrabstwo otrzymała młodsza gałąź rodziny Ibelinów. W 1268 Jaffa została zdobyta przez Bajbarsa, a tytuł hrabiego stał się czysto tytularny. Tytuł jednak nadał Janowi Perezowi Fabrice, Jakub II, król Cypru i Jerozolimy.
Wasale
Hrabstwo Jafy i Aszkelonu miało trzech wasali, którzy bezpośrednio mu podlegali:
Hrabiowie Jafy i Aszkelonu
- Roger i Gerard (ok. 1100)
- domena królewska (1100–1110)
- Hugo I (1110–1118), brat cioteczny króla Baldwina II
- Albert (1118–1122), drugi mąż wdowy po Hugonie I
- Hugo II (1122–1134), jego ziemie skonfiskowano
- domena królewska (1134–1151)
- Amalryk I (1151–1163)
- domena królewska (1163–1176), o nadanie ziem starała się była żona Amalryka, Agnieszka z Courtenay
- Wilhelm z Montferratu i Sybilla Jerozolimska (1176–1177)
- Sybilla Jerozolimska (1177–1180)
- Gwidon z Lusignan i Sybilla Jerozolimska (1180–1186)
- Godfryd z Lusignan (1191–?), brat Gwidona
- Amalryk II z Lusignan (?–1197), brat Gwidona, król Jerozolimy
- domena królewska (1197–1221)
- Walter IV de Brienne (1221–1244), bratanek Jana de Brienne, mąż wnuczki Amalryka II
- Jan z Ibelinu (1250–1266), przyrodni brat królowej Izabeli Jerozolimskiej
- Jakub z Ibelinu (1266–1268, tytularny 1268–1276)
- Gwidon z Ibelinu (1276–1304)
- Hugo z Ibelin (1304–1349)
- Balian II z Ibelinu (1349 – ok. 1352)
- Gwidon z Ibelin (ok. 1352 – ok. 1353)
- Balian z Ibelin (ok. 1353 – ok. 1365)
- Jan z Ibelin (ok. 1365 – ok. 1367)
- Maria z Ibelinu i Regnier le Petit (ok. 1367)
- Floryn (ok. 1450)
- Jakub de Flory (zm. 1463)
- Jan Perez Fabrice
- Ludwik Perez Fabrice
- Jerzy Kontaren
- N. Kontaren
- Jerzy Kontaren II (ok. 1579)