Jan Hińcza z Rogowa

Jan Hińcza

Herb Działosza
Data urodzenia	1405–1410
Data śmierci	29 września 1473
Rodzice	Hińcza z Rogowa
Wojny i bitwy	Bitwa pod Grotnikami Wojna trzynastoletnia
Administracja	podskarbi koronny, kasztelan sandomierski

Jan Hińcza z Rogowa herbu Działosza (ur. pomiędzy 1405 a 1410, zm. 29 września 1473) – podskarbi koronny, kasztelan sandomierski.

Był najmłodszym synem Hińczy z Rogowa. W 1427 przebywał na dworze króla Władysława Jagiełły, gdzie został oskarżony o romans z królową Sonką Holszańską. Następnie związał się z ruchem husyckim kierowanym przez Spytka z Melsztyna. Opuścił go jednak przed decydująca walką i przeszedł na stronę przeciwną . W 1439 w czasie bitwy pod Grotnikami dowodził wojskami atakującymi obóz husytów w zakolu Nidy.

W 1440 towarzyszył Władysławowi Warneńczykowi w podróży na Węgry. W latach 1447–1460 pełnił funkcję podskarbiego koronnego, w latach 1443–1452 był kasztelanem rozpierskim. W 1452 pełnił funkcje starosty nieszawskiego, jako rycerz i dyplomata brał udział w wojnie trzynastoletniej wraz z Mikołajem Szarlejskim włączył się czynnie o przyłączenie Prus do Polski. Wg Jana Długosza brał udział w rokowaniach pokojowych z Krzyżakami w 1455 i 1464 roku. W 1457 towarzyszył w orszaku królowi Kazimierzowi w czasie wizyty w Gdańsku. Od 1453 był kasztelanem sieradzkim. W 1460 został mianowany kasztelanem sandomierskim, w 1466 został starostą krzepickim a w 1572 starostą golubskim. Ożenił się z Dorotą Koziegłowską (zm. ok. 1489) herbu Lis. W jej imieniu w latach 1445–1473 zarządzał zamkiem w Mirowie mianując burgrabiów.

Dysponując ogromnym majątkiem dokonał wielu fundacji głównie na rzecz kościoła katolickiego. W 1459 rozpoczął budowę rodzinnego mauzoleum kaplicy na Wawelu. W rodzinnym Rogowie ufundował drewniany kościół, po śmierci kardynała Zbigniewa Oleśnickiego wspierał finansowo budowę kościoła Bernardynów na Stradomiu. Dla bernardynek ufundował drewniany kościół św. Agnieszki. W 1466 jako starosta krzepicki za zgodą króla wyraził zgodę na utworzenie w Krzepicach klasztoru kanoników laterańskich. W Kole przy Kościele Podwyższenia Krzyża Świętego ufundował i uposażył kolegium mansjonarzy. Wspierał szpitale: św. Ducha w Krakowie, św. Jadwigi na Stradomiu, w testamencie zapisał srebrne naczynia katedrze wawelskiej. Wobec bezpotomnej śmierci Jana Hińczy pozostawiony przez niego majątek odziedziczyły wnuki siostry Małgorzaty synowie Jana Kobylańskiego starosty brzeskiego (zm. 1471) Jan i Jakub Kobylański (zm. 1528).