Jedna Rosja: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Anulowanie wersji 56082661 autorstwa 185.135.2.15 (dyskusja)
Znacznik: Anulowanie edycji
Bortak42 (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 10: Linia 10:
|adres siedziby = 129110, Bannyj Pierieułok, [[Moskwa]], d. 3a<ref>http://er.ru/er/rubr.shtml?110113 Единая Россия: контакты</ref>
|adres siedziby = 129110, Bannyj Pierieułok, [[Moskwa]], d. 3a<ref>http://er.ru/er/rubr.shtml?110113 Единая Россия: контакты</ref>
|rozwiązana =
|rozwiązana =
|ideologia = [[Centrum (opcja polityczna)|centryzm]], [[narodowy konserwatyzm]], [[konserwatyzm]], rosyjski nacjonalizm
|ideologia = [[Centrum (opcja polityczna)|centryzm]]
|poglady gospodarcze = [[etatyzm]]
|poglady gospodarcze = [[etatyzm]]
|liczba = 2 073 772<ref>https://web.archive.org/web/20121025025351/http://www.minjust.ru/common/img/uploaded/docs/2011.02.01_Edinaya_Rossiya_perechen.doc</ref>
|liczba = 2 073 772<ref>https://web.archive.org/web/20121025025351/http://www.minjust.ru/common/img/uploaded/docs/2011.02.01_Edinaya_Rossiya_perechen.doc</ref>

Wersja z 15:10, 17 kwi 2019

Jedna Rosja
(oryg. Единая Россия)
Państwo {{{państwo}}}
Skrót

JR

Lider

Dmitrij Miedwiediew (od 2012)

Adres siedziby

129110, Bannyj Pierieułok, Moskwa, d. 3a[1]

Młodzieżówka

Młoda Gwardia Jednej Rosji

Obecni posłowie
341/450
Obecni senatorowie
128/170
Strona internetowa
9 Kongres partii Jedna Rosja, 15 kwietnia 2008
„Rosja Putina. Zjednoczona i niezwyciężona”

Jedna Rosja[3] (ros. Единая Россия, Jedinaja Rossija, literalnie Zjednoczona Rosja) – największa partia polityczna w Federacji Rosyjskiej, obecnie w posiadaniu 343 z 445 miejsc w Dumie Państwowej. Określa się jako partia konserwatywna i popiera politykę administracji premiera Dmitrija Miedwiediewa, jest także zapleczem politycznym Prezydenta Rosji, Władimira Putina. Partia została założona 2 grudnia 2001 na zjeździe scalającym trzy organizacje partyjne: Jedność (z liderem Siergiejem Szojgu), Ojczyzna (z liderem Jurijem Łużkowem) i Cała Rosja (z liderem Mintimerem Szajmijewem), powstała z niej nowa Wszechrosyjska Polityczna Partia Jedność i Ojczyzna – Jedna Rosja.

Według manifestu politycznego partii z 2003 celem partii jest: „Ścieżka narodowego sukcesu, zjednoczenie sił politycznych odpowiedzialnych za kraj, mające na celu zminimalizować różnice między bogatymi i biednymi, młodymi i starymi, państwa, gospodarki i społeczeństwa. Gospodarka powinna łączyć wolność rynku i państwa, oraz jego odpowiednią regulację. Partia odrzuca ideologie lewicowe i prawicowe, w zamian za «polityczny centryzm», którym można zjednoczyć wszystkie warstwy społeczeństwa”[4]. W partii istnieją m.in. grupy liberalno-konserwatywne, konserwatywne, konserwatywno-liberalne i socjalkonserwatywne[5].

Według danych z dnia 20 września 2005, partia posiadała łącznie około 29 856 biur lokalnych na terenie całego kraju, a także jedno zagraniczne biuro w Izraelu[6], prowadzone w związku z umową z izraelską partią Kadima[6].

W 2018 r. partia przegrała drugie tury wyborów gubernatorów w Kraju Chabarowskim i obwodzie władimirskim, a w Chakasji kandydat JR wycofał się z drugiej tury mimo uzyskania w pierwszej drugiego miejsca[7].

Poparcie

Wyniki w wyborach prezydenckich
Wybory Kandydat 1 tura 2 tura
głosów % głosów %
2004 Władimir Putin 49 565 238 71,3 (Zwycięstwo)
2008 Dmitrij Miedwiediew 52 530 712 71,2 (Zwycięstwo)
2012 Władimir Putin 46 602 075 63,6 (Zwycięstwo)
2018 Władimir Putin 56 430 712 76,7 (Zwycięstwo)
Wyniki w wyborach parlamentarnych[8]
Wybory Mandaty (Duma) Zmiana
2003 222 -
2007 315 93
2011 238 87
2016 343 105

Elektorat

Według badań, wyborcy Jednej Rosji byli młodsi i bardziej obeznani w sprawach rynkowych niż przeciętny wyborca. Dużą część elektoratu partii stanowią pracownicy państwowi, emeryci i personel wojskowy, czyli ludzie, których warunki bytowe uzależnione są od państwa[9]. 64% wyborców Jednej Rosji to kobiety. W wyborach do Dumy Państwowej w 2011 zaobserwowano wzrost liczby wyborców wśród młodych osób.[10]

Ważni członkowie

Zobacz też

Przypisy

  1. http://er.ru/er/rubr.shtml?110113 Единая Россия: контакты
  2. https://web.archive.org/web/20121025025351/http://www.minjust.ru/common/img/uploaded/docs/2011.02.01_Edinaya_Rossiya_perechen.doc
  3. Rosja. Partie polityczne. encyklopedia.pwn.pl. [dostęp 2017-09-07].
  4. White, Stephen: The Political Parties. Durham: Duke University Press, 2005, s. 6.Developments in Russian Politics. ISBN 0-8223-3522-0. (ang.).
  5. Remington, Thomas F. (2010). „Parliamentary Politics in Russia”. In White, Stephen. Developments in Russian Politics 7. New York: Palgrave Macmillan. ISBN 978-0-230-22449-0.
  6. a b Lily Galili and Haaretz Correspondent: Russian PM Putin to open official party branch in Israel. [dostęp 2011-04-19]. (ang.).
  7. Wacław Radziwinowicz, Wyborcy pokazali Putinowi żółtą kartkę [online], wyborcza.pl, 24 września 2018 [dostęp 2018-09-25].
  8. IFES Election Guide | Country Profile: Russia [online], electionguide.org [dostęp 2017-11-24] (ang.).
  9. http://mercury.ethz.ch/serviceengine/Files/ISN/133117/ipublicationdocument_singledocument/9eeb9822-eaca-4094-9e5f-a939f30fcd4d/en/Russian_Analytical_Digest_102.pdf
  10. http://asia.rbth.com/articles/2011/11/23/seven_parties_one_virtually_certain_outcome_13794.html

Linki zewnętrzne