Nowa Biela: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Położenie: poprawa linków
m lit.
Linia 28: Linia 28:
}}
}}
[[Plik:2016 Szeroka Kopa, Góry Bialskie, Sudety.jpg|thumb|240px|Widok z Nowej Bieli na Szeroką Kopę w [[Góry Bialskie|Górach Bialskich]]]]
[[Plik:2016 Szeroka Kopa, Góry Bialskie, Sudety.jpg|thumb|240px|Widok z Nowej Bieli na Szeroką Kopę w [[Góry Bialskie|Górach Bialskich]]]]
'''Nowa Biela''' ([[język niemiecki|niem.]] ''Neu Bielendorf'') – nieistniejący obecnie [[przysiółek]] [[wieś|wsi]] [[Bielice (województwo dolnośląskie)|Bielice]] położonej w [[województwo dolnośląskie|województwie dolnośląskim]], w [[powiat kłodzki|powiecie kłodzkim]], w [[Stronie Śląskie (gmina)|gminie Stronie Śląskie]].
'''Nowa Biela''' ([[język niemiecki|niem.]] ''Neu Bielendorf'') – nieistniejący obecnie [[przysiółek]] [[wieś|wsi]] [[Bielice (województwo dolnośląskie)|Bielice]] położonej w [[województwo dolnośląskie|województwie dolnośląskim]], w [[powiat kłodzki|powiecie kłodzkim]], w [[Stronie Śląskie (gmina)|gminie Stronie Śląskie]].


== Położenie ==
== Położenie ==
Linia 36: Linia 36:
Powstała jako kolonia pobliskiej wsi Bielice prawdopodobnie w XVI wieku{{r|rewasz}}. To tutaj w 1693 roku urodził się [[Michael Klahr (starszy)|Michael Klahr]], słynny śląski rzeźbiarz doby [[barok]]u{{r|bielice}}. Na początku XIX wieku wieś liczyła 80 mieszkańców i 19 gospodarstw, a także miała własną kaplicę z modrzewiową dzwonnicą{{r|rewasz}}.
Powstała jako kolonia pobliskiej wsi Bielice prawdopodobnie w XVI wieku{{r|rewasz}}. To tutaj w 1693 roku urodził się [[Michael Klahr (starszy)|Michael Klahr]], słynny śląski rzeźbiarz doby [[barok]]u{{r|bielice}}. Na początku XIX wieku wieś liczyła 80 mieszkańców i 19 gospodarstw, a także miała własną kaplicę z modrzewiową dzwonnicą{{r|rewasz}}.


Po 1945 roku po wysiedleniu ludności niemieckiej, wieś pozostała niezasiedlona. Przez kilka lat domy służyły jako łatwodostępny surowiec budowlany lub materiał opałowy (także modrzewiowa dzwonnica), często wywożony w całości do Polski centralnej. Przez dłuższy czas, aż do końca lat 80-tych XX wieku zachował się jedynie okazały budynek dawnego posterunku celnego, w którym najpierw po wojnie funkcjonowała strażnica [[Wojska Ochrony Pogranicza|WOP]], a później ośrodek wypoczynkowy{{r|rewasz}}. Po przejęciu zarządzania budynkiem przez [[Nadleśnictwo]] Lądek Zdrój, został on całkowicie zdewastowany, a w końcu rozebrany do fundamentów w 1995 roku (po przeprowadzeniu kilka lat wcześniej remontu!).
Po 1945 roku po wysiedleniu ludności niemieckiej, wieś pozostała niezasiedlona. Przez kilka lat domy służyły jako łatwo dostępny surowiec budowlany lub materiał opałowy (także modrzewiowa dzwonnica), często wywożony w całości do Polski centralnej. Przez dłuższy czas, aż do końca lat 80-tych XX wieku zachował się jedynie okazały budynek dawnego posterunku celnego, w którym najpierw po wojnie funkcjonowała strażnica [[Wojska Ochrony Pogranicza|WOP]], a później ośrodek wypoczynkowy{{r|rewasz}}. Po przejęciu zarządzania budynkiem przez [[Nadleśnictwo]] Lądek Zdrój, został on całkowicie zdewastowany, a w końcu rozebrany do fundamentów w 1995 roku (po przeprowadzeniu kilka lat wcześniej remontu!).


== Turystyka ==
== Turystyka ==
Linia 55: Linia 55:
== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
* ''[[Słownik geografii turystycznej Sudetów]]''. [[Marek Staffa]] (redakcja). T. 16: ''Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie''. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, {{ISBN|83-7005-341-6}}
* ''[[Słownik geografii turystycznej Sudetów]]''. [[Marek Staffa]] (redakcja). T. 16: ''Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie''. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, {{ISBN|83-7005-341-6}}
* {{Cytuj|autor = [[Waldemar Brygier]];; Tomasz Dudziak; Iwona Chomiak |tytuł = Ziemia Kłodzka |data = 2010 |isbn = 978-83-89188-95-3 |miejsce = Pruszków |wydawca = Oficyna Wydawnicza "[[Rewasz (wydawnictwo)|Rewasz]]" |oclc = 751422625 }}
* {{Cytuj|autor = [[Waldemar Brygier]];; Tomasz Dudziak; Iwona Chomiak |tytuł = Ziemia Kłodzka |data = 2010 |isbn = 978-83-89188-95-3 |miejsce = Pruszków |wydawca = Oficyna Wydawnicza "[[Rewasz (wydawnictwo)|Rewasz]]" |oclc = 751422625 }}


== Linki zewnętrzne ==
== Linki zewnętrzne ==

Wersja z 02:23, 30 maj 2019

Nowa Biela
nazwa zniesiona
{{{alt zdjęcia}}}
Staw w Nowej Bieli
Państwo dolnośląskie
Powiat

kłodzki

Gmina

Stronie Śląskie

Wysokość

750-770[1] m n.p.m.

SIMC

Brak

Położenie na mapie gminy Stronie Śląskie
Mapa konturowa gminy Stronie Śląskie
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}
Widok z Nowej Bieli na Szeroką Kopę w Górach Bialskich

Nowa Biela (niem. Neu Bielendorf) – nieistniejący obecnie przysiółek wsi Bielice położonej w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Stronie Śląskie.

Położenie

Nowa Biela położona była na południe od Bielic, w górnej części doliny Białej Lądeckiej, w pobliżu ujścia do niej potoku Bielawka, na wysokości około 750-770 m n.p.m.[1]

Historia

Powstała jako kolonia pobliskiej wsi Bielice prawdopodobnie w XVI wieku[2]. To tutaj w 1693 roku urodził się Michael Klahr, słynny śląski rzeźbiarz doby baroku[3]. Na początku XIX wieku wieś liczyła 80 mieszkańców i 19 gospodarstw, a także miała własną kaplicę z modrzewiową dzwonnicą[2].

Po 1945 roku po wysiedleniu ludności niemieckiej, wieś pozostała niezasiedlona. Przez kilka lat domy służyły jako łatwo dostępny surowiec budowlany lub materiał opałowy (także modrzewiowa dzwonnica), często wywożony w całości do Polski centralnej. Przez dłuższy czas, aż do końca lat 80-tych XX wieku zachował się jedynie okazały budynek dawnego posterunku celnego, w którym najpierw po wojnie funkcjonowała strażnica WOP, a później ośrodek wypoczynkowy[2]. Po przejęciu zarządzania budynkiem przez Nadleśnictwo Lądek Zdrój, został on całkowicie zdewastowany, a w końcu rozebrany do fundamentów w 1995 roku (po przeprowadzeniu kilka lat wcześniej remontu!).

Turystyka

Teren dawnego przysiółka jest wyjątkowo ciekawy krajobrazowo. Ponad doliną wznoszą się dwie grupy skalne, z których roztacza się szeroki, malowniczy widok na góry[2]. Latem na jednej z nadrzecznych łąk regularnie obozują harcerze. Przez przysiółek prowadzą znakowane szlaki[1]:

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 213. ISBN 83-7005-341-6.
  2. a b c d Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, s. XXX. ISBN 978-83-89188-95-3.
  3. Anna Sobańska-Maj: Bielice gdzieś na końcu świata. [dostęp 2016-10-03].

Bibliografia

Linki zewnętrzne