Marcin Kazanowski (1563–1636): Różnice pomiędzy wersjami

Marcin Kazanowski
	; Grzymała
Rodzina	Kazanowscy herbu Grzymała
Data urodzenia	1563
Data i miejsce śmierci	19 października 1636 ; Kamieniec
Ojciec	Mikołaj Kazanowski
Matka	Katarzyna Korycińska
Żona	Katarzyna Starzycka
Dzieci	Aleksander Dominik Kazanowski, Adam Kazanowski, Elżbieta Kazanowska

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 07:57, 1 cze 2019

Marcin Kazanowski herbu Grzymała (ur. 1563, zm. 19 października 1636^[1] ^[2] Kamieniec) – hetman polny koronny (1633-1636), od 1633 wojewoda podolski, od 1622 kasztelan halicki. Starosta bohusławski 1622, tłumacki 1627^[3], dźwinogrodzki 1628, przedborski w 1634 roku^[4], starosta niżyński w 1634 roku^[5].

Brał udział w wojnach Rzeczypospolitej z Rosją, Szwecją, Turcją i Mołdawią.

Rodzina

Syn Mikołaja Kazanowskiego (zm. 1539) i Katarzyny Korycińskiej. W 1600 poślubił Katarzynę Starzycką, z którą miał trójkę dzieci: Dominika Aleksandra, wojewodę bracławskiego, Adama, oboźnego koronnego i Elżbietę – żonę Mikołaja Potockiego „Niedźwiedziej Łapy”.

Życiorys

W 1608 mianowany rotmistrzem królewskim. Podczas słynnej zwycięskiej bitwy St. Żółkiewskiego pod Kłuszynem dowodził swoim pułkiem^[6]. W czasie wyprawy Władysława IV na Moskwę w 1617 był mianowany regimentarzem (doszło wówczas do spięć między ambitnym Kazanowskim a hetmanem wielkim litewskim Janem Karolem Chodkiewiczem, który nawet cisnął w niego przy wojsku buzdyganem). Wiosną 1618 na czele 6000 Polaków zdobył Starodub. W 1620 umacniał polski obóz w bitwie pod Cecorą, dostał się do niewoli, ale przebrany za zwykłego żołnierza za mały okup odzyskał wolność. W 1628 został pułkownikiem królewskim. W 1629 brał udział w Bitwie o Górzno przeciwko Szwedom, jako dowodzący oficer hetmana Stanisława Koniecpolskiego.

Mianowany 1632 wojewodą podolskim. Był elektorem Władysława IV Wazy z województwa podolskiego w 1632 roku^[7]. W 1633 już jako hetman polny koronny wyruszył na wyprawę smoleńską. W 1634 roku wyznaczony na sejmie komisarzem z Senatu do zapłaty wojsku^[8]. Był komisarzem królewskim podpisującym pokój w Polanowie 1634 z RCarstwem Rosyjskim. Odkryta Legenda Madonny Bołszowieckiej mówi, że podczas jednej z wypraw w obronie Rzeczypospolitej przeciwko Tatarom hetman Kazanowski odkrył ikonę Błogosławionej Dziewicy. Zostało to przez jego wojska odczytane jako cud i podniosło ich morale, prowadząc do zwycięstwa nad Tatarami.

Razem z żoną został pochowany w kościele Karmelitów w Bołszowcach, który ufundował. Szczątki hetmana Kazanowskiego odnaleźli archeolodzy z Wrocławia podczas prowadzenia prac zabezpieczających kościół w 2006 roku^[9].

Przypisy

↑ Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 329.
↑ w innym miejscu Chłapowski podaje datę śmierci 29 października 1636 roku
↑ w tym roku uzyskał wraz z N. dożywocie na starostwo tłumackie, Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 240.
↑ Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 128.
↑ Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 329.
↑ LeszekL. Podhorodecki LeszekL., Stanisław Żółkiewski, Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1988, s. 164-177, ISBN 83-205-4082-8, OCLC 830085141 .
↑ Suffragia Woiewodztw y Ziem Koronnych, y W. X. Litewskiego, Zgodnie ná Naiásnieyssego Władisława Zygmunta ... roku 1632 ... Woiewodztwo Krákowskie., [b.n.s.]
↑ Volumina Legum, t. III, Petersburg 1859, s. 397.
↑ Historia sanktuarium w Bołszowcach i Odnowa. „Kurier Galicyjski”, s. 9.

Zobacz też

bitwa pod Górznem

Bibliografia

Polski Słownik Biograficzny. T. XII. Wrocław–Warszawa–Kraków, 1966–1967.
Stanisław Szenic: Pitawal warszawski. T. I. Warszawa, 1957.
Zygmunt Gloger: Geografia historyczna ziem dawnej Polski. wyd. 1903 r.
S. Orgelbranda Encyklopedia Powszechna. 1898.
Seweryn Uruski: Herbarz szlachty polskiej.

Linki zewnętrzne

[1] Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 329.

[2] w innym miejscu Chłapowski podaje datę śmierci 29 października 1636 roku

[3] w tym roku uzyskał wraz z N. dożywocie na starostwo tłumackie, Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 240.

[4] Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 128.

[5] Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 329.

[6] LeszekL. Podhorodecki LeszekL., Stanisław Żółkiewski, Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1988, s. 164-177, ISBN 83-205-4082-8, OCLC 830085141 .

[7] Suffragia Woiewodztw y Ziem Koronnych, y W. X. Litewskiego, Zgodnie ná Naiásnieyssego Władisława Zygmunta ... roku 1632 ... Woiewodztwo Krákowskie., [b.n.s.]

[8] Volumina Legum, t. III, Petersburg 1859, s. 397.

[9] Historia sanktuarium w Bołszowcach i Odnowa. „Kurier Galicyjski”, s. 9.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

@@ Linia 31: / Linia 31: @@
 == Rodzina ==
-Syn [[Mikołaj Kazanowski|Mikołaja Kazanowskiego]] (zm. [[1539]]) i [[Katarzyna Korycińska|Katarzyny Korycińskiej]]. W [[1600]] poślubił Katarzynę Starzycką, z którą miał trójkę dzieci: [[Dominik Aleksander Kazanowski|Dominika Aleksandra]], wojewodę bracławskiego, [[Adam Kazanowski (zm. 1648)|Adama]], oboźnego koronnego i [[Elżbieta Kazanowska|Elżbietę]] – żonę [[Mikołaj Potocki (kasztelan krakowski)|Mikołaja Potockiego]] „Niedźwiedziej Łapy”.
+Syn [[Mikołaj Kazanowski|Mikołaja Kazanowskiego]] (zm. [[1539]]) i [[Katarzyna Korycińska|Katarzyny Korycińskiej]]. W [[1600]] poślubił Katarzynę Starzycką, z którą miał trójkę dzieci: [[Aleksander Dominik Kazanowski|Dominika Aleksandra]], wojewodę bracławskiego, [[Adam Kazanowski (zm. 1648)|Adama]], oboźnego koronnego i [[Elżbieta Kazanowska|Elżbietę]] – żonę [[Mikołaj Potocki (kasztelan krakowski)|Mikołaja Potockiego]] „Niedźwiedziej Łapy”.
 == Życiorys ==