Trwały nośnik: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Ustawodawstwo: źródła/przypisy |
→Ustawodawstwo: źródła/przypisy |
||
Linia 18: | Linia 18: | ||
== Ustawodawstwo == |
== Ustawodawstwo == |
||
Pojęcie trwałego nośnika zostało zdefiniowane m.in. w następujących polskich aktach prawnych: |
Pojęcie trwałego nośnika zostało zdefiniowane m.in. w następujących polskich aktach prawnych: |
||
* ustawa z 16 września 2011 r. o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego (tzw. "ustawa deweloperska")<ref>{{Dziennik Ustaw| |
* ustawa z 16 września 2011 r. o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego (tzw. "ustawa deweloperska")<ref>{{Dziennik Ustaw|2019|1805}}</ref>, |
||
* ustawa z 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim<ref>{{Dziennik Ustaw|2019|1083}}</ref>, |
* ustawa z 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim<ref>{{Dziennik Ustaw|2019|1083}}</ref>, |
||
* ustawa z 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych<ref>{{Dziennik Ustaw|2019|659}}</ref>, |
* ustawa z 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych<ref>{{Dziennik Ustaw|2019|659}}</ref>, |
Wersja z 18:40, 23 wrz 2019
Ten artykuł należy dopracować |
Trwały nośnik (ang. durable media) – materiał lub urządzenie (każdy nośnik informacji) umożliwiające przechowywanie - przez czas niezbędny, wynikający z charakteru informacji oraz celu ich sporządzenia lub przekazania - zawartych na nim informacji w sposób uniemożliwiający ich zmianę lub pozwalający na odtworzenie informacji w wersji i formie, w jakiej zostały sporządzone lub przekazane[1][a].
Trwały nośnik w praktyce
W celu spełnienia definicji trwały nośnik informacji musi spełniać więc 3 kryteria: trwałości, dostępności i integralności.
Do trwałych nośników można zaliczyć w szczególności:
- papier z wydrukiem komputerowym, jeśli cechy jakościowe papieru i tuszu pozwolą na odczytanie zawartości wydruku do końca okresu wymaganego do przechowywania danych
- dyski optyczne (CD-ROM-y) oraz inne nośniki komputerowe, które umożliwiają jednokrotne zapisanie danych i wielokrotne ich odczytywanie (np. mikrofilmy)
- stronę internetową, odpowiadającą wymogom trwałości nośnika danych, tzn. umożliwiającą przechowywanie danych przez odpowiednio długi okres, gwarantującą bezwarunkowy dostęp do przechowywanych danych i zapewniającą niezmienialność przechowywanych danych
Poczta elektroniczna nie jest nośnikiem informacji, o którym mowa w ww. definicji, jednakże np. w uzasadnieniu projektu ustawy o prawach konsumenta jest komentarz mówiący o tym, że przy komunikowaniu się poprzez pocztę elektroniczną przekazywane informacje mogą być utrwalane na trwałych nośnikach, np. na serwerze spełniającym wymogi trwałości nośnika danych.
Definicję trwałego nośnika spełniają także dokumenty podpisane elektronicznie z wykorzystaniem podpisu cyfrowego, który zapewnia:
- autentyczność pochodzenia, dającą pewność co do autorstwa dokumentu
- niezaprzeczalność, utrudniającą wyparcie się autorstwa lub znajomości treści dokumentu
- integralność, pozwalającą wykryć nieautoryzowane modyfikacje dokumentu po jego podpisaniu.
Ustawodawstwo
Pojęcie trwałego nośnika zostało zdefiniowane m.in. w następujących polskich aktach prawnych:
- ustawa z 16 września 2011 r. o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego (tzw. "ustawa deweloperska")[2],
- ustawa z 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim[3],
- ustawa z 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych[4],
- rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 20 listopada 2009 r. w sprawie trybu i warunków postępowania firm inwestycyjnych, banków, o których mowa w art. 70 ust. 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, oraz banków powierniczych (uchylone w 2012 r.),
- ustawa z 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (wejście w życie 25 grudnia 2014 r.)[5],
oraz w prawie Unii Europejskiej:
- dyrektywa MiFID – Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady Europy 2004/39/WE z 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych (skrót od Markets In Financial Instruments Directive),
- dyrektywa PSD - Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady Europy 2007/64/WE z 13 listopada 2007 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego (skrót od Payment Services Directive),
- pojęcie trwałego nośnika informacji znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości UE (np. wyrok z 27 stycznia 2010 r. 2010/C 305/09).
Uwagi
- ↑ Definicja nieznacznie różni się w niektórych aktach prawnych, np. według planowanej ustawy o prawach konsumenta jest to "materiał lub urządzenie umożliwiające konsumentowi lub przedsiębiorcy przechowywanie informacji kierowanych osobiście do niego, w sposób umożliwiający dostęp do informacji w przyszłości przez czas odpowiedni do celów, jakim te informacje służą, i które pozwalają na odtworzenie przechowywanych informacji w niezmienionej postaci."