Carpaccio: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
lit. |
→Zobacz też: drobne techniczne |
||
| Linia 10: | Linia 10: | ||
{{wikisłownik|carpaccio}} |
{{wikisłownik|carpaccio}} |
||
== Zobacz też == |
|||
* [[befsztyk tatarski]] |
|||
== Przypisy == |
== Przypisy == |
||
Wersja z 23:01, 9 gru 2019
Carpaccio – danie kuchni włoskiej. Tradycyjnie przygotowuje się je z surowego mięsa – tradycyjnie wołowiny, współcześnie także z cielęciny, łososia[1] lub tuńczyka. Bardzo cienko pokrojone lub rozbite mięso serwuje się zazwyczaj jako przystawkę.
Danie pierwszy raz podano w Wenecji w 1950 roku hrabinie Amalii Nani Mocenigo, kiedy ta poinformowała właściciela lokalu Harry's Bar, że doktor rekomendował jej jedzenie mięsa jedynie surowego. Właściciel baru – Giuseppe Cipriani – nazwał nowe danie carpaccio, ponieważ przypominało mu ono kolorystycznie obrazy renesansowego malarza weneckiego Vittore Carpaccio.
Mięso w carpaccio jest zazwyczaj polane oliwą, sokiem z cytryny. Podawane jest z dodatkami – sałatami i cienko pokrojonymi serami, np. parmezanem.
Współczesne znaczenie
Obecnie carpaccio oznacza czasami jakiekolwiek cienko pokrojone mięso, ryby, warzywa (przeważnie zaprawione z cytryną lub octem, oliwą, solą i pieprzem) czy owoce. Carpaccio jest także popularną przystawką w sąsiadującej Friuli i Słowenii, gdzie podawana jest z rukolą oraz plastrem cytryny, parmezanem oraz tostem francuskim.
Przypisy
- ↑ Przepisy.pl, Przepis na Carpaccio z łososia [dostęp 2016-11-25]