Galileuszowe księżyce Jowisza: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Drobne redakcyjne Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) Zaawansowana edycja mobilna |
m →Linki zewnętrzne: +{{kontrola autorytatywna}} |
||
Linia 49: | Linia 49: | ||
{{księżyce Jowisza}} |
{{księżyce Jowisza}} |
||
{{kontrola autorytatywna}} |
|||
[[Kategoria:Księżyce Jowisza]] |
[[Kategoria:Księżyce Jowisza]] |
Wersja z 20:51, 7 sty 2020
Galileuszowe księżyce Jowisza – cztery największe księżyce Jowisza, z których trzy zostały odkryte przez Galileusza 7 stycznia 1610, a czwarty, Ganimedes, 11 stycznia przy pomocy skonstruowanej przez niego lunety. Uważa się, że księżyce te zaobserwował niezależnie, w tym samym czasie, niemiecki astronom Simon Marius.
Nazwy
Księżyce noszą nazwy (w kolejności od planety): Io, Europa, Ganimedes i Kallisto. Zostały one zaproponowane przez Mariusa, Galileusz nazywał je „gwiazdami medycejskimi” (Sidera Medicea), na cześć rodu Medyceuszy. Dziś używane nazwy pochodzą od imion kochanek (i kochanka) Zeusa, greckiego odpowiednika boga Jupitera, czyli Jowisza: Io, Europy, Ganimedesa i Kallisto.
Na podstawie swoich obserwacji Galileusz uznał, że księżyce krążą wokół Jowisza. Odkrycie to wspierało heliocentryczną teorię Kopernika, pokazując że nie wszystkie ciała niebieskie krążą wokół Ziemi.
Rezonans orbitalny
Księżyce galileuszowe pozostają wobec siebie w rezonansie orbitalnym (4:2:1). Na cztery obiegi Io wokół Jowisza przypadają dwa obiegi Europy i jeden Ganimedesa. Dodatkowo Kallisto znajduje się w rezonansie (3:7) z Ganimedesem. Efektem tego rezonansu jest wymuszona eliptyczność orbity i deformacje pływowe generujące energię cieplną wewnątrz satelitów.
Parametry fizyczne księżyców galileuszowych
W kolejności rosnącej odległości od Jowisza, zdjęcia nie są w skali.
Numer | Nazwa | Zdjęcie | Jasność[1] | Średnica[1] [km] |
Półoś wielka[1] [tys. km] |
Okres obiegu[1] [dni] |
Mimośród orbity | Nachylenie orbity | Rok odkrycia[1] |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
I | Io | 5,0 | 3643 | 421,8 | 1,77 | 0,0041 | 0,036 | 1610 | |
II | Europa | 5,3 | 3122 | 671,1 | 3,55 | 0,0094 | 0,467 | 1610 | |
III | Ganimedes | 4,6 | 5262 | 1 070,4 | 7,16 | 0,0011 | 0,172 | 1610 | |
IV | Kallisto | 5,7 | 4821 | 1 882,7 | 16,69 | 0,0074 | 0,307 | 1610 |
Prawie do końca XIX wieku uważano, że Jowisz ma tylko cztery księżyce. Dopiero w 1892 amerykański astronom Edward Emerson Barnard odkrył piąty księżyc – Amalteę, krążącą bliżej Jowisza niż księżyce galileuszowe. W grudniu 2018 znanych było 79 satelitów planety, w większości bardzo małych[2].
Zobacz też
- księżyce Jowisza – lista satelitów planety
- galileoskop
Przypisy
- ↑ a b c d e Scott S. Sheppard: Jupiter's Known Satellites. [w:] The Satellite and Moon Page [on-line]. [dostęp 2015-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-23)]. (ang.).
- ↑ How Many Solar System Bodies. [dostęp 2018-12-15]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Overview: Jupiter Moons. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-15]. (ang.).