Spółgłoska dziąsłowo-podniebienna: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
BlackBot (dyskusja | edycje)
m →‎Przykłady: WP:ZdB: IPA3 --> IPA poprawka
redir
Linia 10: Linia 10:
* [[spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowo-podniebienna dźwięczna|spółgłoska zwartoszczelinowa dziąsłowo-podniebienna dźwięczna]] (IPA: {{IPA|dʑ||}}) w wyrazie ''dźwięk''
* [[spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowo-podniebienna dźwięczna|spółgłoska zwartoszczelinowa dziąsłowo-podniebienna dźwięczna]] (IPA: {{IPA|dʑ||}}) w wyrazie ''dźwięk''


Spółgłoski dziąsłowo-podniebienne występują również w [[języki mandaryńskie|języku mandaryńskim]], [[język japoński|języku japońskim]] i w [[języki północno-zachodniokaukaskie|językach północno-zachodniokaukaskich]]. W [[język serbochorwacki|języku serbochorwackim]] występują tylko zwarto-szczelinowe ciszące, zapisywane ''ć'' i ''đ''. W [[język szwedzki|języku szwedzkim]] i w niektórych językach [[Indie|Indii]] istnieje [{{IPA|ɕ}}].
Spółgłoski dziąsłowo-podniebienne występują również w [[języki mandaryńskie|języku mandaryńskim]], [[język japoński|języku japońskim]] i w [[języki północno-zachodniokaukaskie|językach północno-zachodniokaukaskich]]. W [[język serbsko-chorwacki|języku serbsko-chorwackim]] występują tylko zwarto-szczelinowe ciszące, zapisywane ''ć'' i ''đ''. W [[język szwedzki|języku szwedzkim]] i w niektórych językach [[Indie|Indii]] istnieje [{{IPA|ɕ}}].


[[Kategoria:Miejsce artykulacji]]
[[Kategoria:Miejsce artykulacji]]

Wersja z 03:38, 3 mar 2020

Spółgłoski dziąsłowo-podniebienne, znane też jako przedniopodniebienne, alweolopalatalne lub (zwłaszcza w polonistyce) ciszące to spółgłoski szczelinowe lub zwarto-szczelinowe artykułowane przez wysklepienie języka w kierunku przedniej części podniebienia przy jednoczesnym kontakcie czubka języka z dziąsłami.

Przykłady

W języku polskim występują:

Spółgłoski dziąsłowo-podniebienne występują również w języku mandaryńskim, języku japońskim i w językach północno-zachodniokaukaskich. W języku serbsko-chorwackim występują tylko zwarto-szczelinowe ciszące, zapisywane ć i đ. W języku szwedzkim i w niektórych językach Indii istnieje [ɕ].