Widmo optyczne

Widmo optyczne – obraz uzyskany w wyniku rozłożenia światła niemonochromatycznego na składowe o różnych długościach fal (różnych barwach), np. za pomocą pryzmatu lub siatki dyfrakcyjnej.

Widmo optyczne może być:

• emisyjne – powstałe w wyniku rozszczepienia światła emitowanego bezpośrednio ze źródła
• absorpcyjne – powstałe po rozszczepieniu światła, które przeszło przez obiekt zdolny do selektywnego absorbowania części światła
• odbiciowe – powstałe w wyniku rozszczepienia światła, które wcześniej zostało selektywnie odbite

Widmo optyczne liniowe ma postać jasnych, barwnych prążków na ciemnym tle lub ciemnych prążków na tle widma ciągłego. Na podstawie analizy widma optycznego można prowadzić detekcję występowania pierwiastków chemicznych, a także wielu związków chemicznych, gdyż posiadają one charakterystyczne linie lub obszary absorpcji w widmach optycznych. Analizowaniem tego rodzaju widm zajmuje się nauka zwana spektroskopią.

Widmo optyczne ciągłe emitują pobudzone do świecenia ciała stałe i gazy pod dużym ciśnieniem oraz swobodne atomy i cząsteczki, gdy zachodzą np. procesy fotojonizacji lub fotodysocjacji.

Nazwy barw czystych

Przestrzeń barw

Wyliczenie barw czystych: najdłuższym falom odpowiada barwa czerwona, następnie pomarańczowa, zółtawopomarańczowa (barwa żółta odpowiada niemal ściśle określonej częstotliwości), zielonożółta, żółtozielona, żółtawozielona, zielona, niebieskozielona, zielonkawoniebieska, niebieska, fioletowa, a najkrótszym falom barwa purpurowoniebieska. Mieszaninie fal najdłuższych i najkrótszych odpowiadają (wg malejącego udziału fal krótkich): barwa purpurowa, czerwonawopurpurowa, czerwonopurpurowa, purpurowoczerwona, i wreszcie dla dosyć dużego udziału fal długich barwa czerwona. Poza tym barwa różowa to rozjaśniona czerwona i purpurowoczerwona, a purpuroworóżowa to rozjaśniona czerwonopurpurowa.

Zobacz też

linie spektralne, widmo (spektroskopia).