Egina (wyspa): Różnice pomiędzy wersjami

Egina
	; Widok na port w Eginie
Kontynent	Europa
Państwo	Grecja
Akwen	Morze Egejskie
Powierzchnia	87,41 km²
Populacja (2001); • liczba ludności; • gęstość	; 13 552; 155 os./km²
	Położenie na mapie Grecji Egina
	37°44′20,26″N 23°29′10,93″E/37,738960 23,486370
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Informacje w Wikipodróżach

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 16:20, 8 kwi 2020

Egina (gr. Αίγινα, Ejina) – wyspa grecka w Zatoce Sarońskiej, należąca do archipelagu Wysp Sarońskich.

Leży w administracji zdecentralizowanej Attyka, w regionie Attyka, w jednostce regionalnej Wyspy, w gminie Egina.

Według mitologii greckiej, nazwa wyspy pochodzi od imienia nimfy Ajginy (Egina, Aegina), córki boga Asoposa, uwiedzionej przez Zeusa, który zabrał ją na wyspę Aeginy, zmieniając jej nazwę. Nimfa urodziła mu syna Ajakosa (Eak), pierwszego króla wyspy i dziadka sławnego trojańskiego bohatera Achillesa. Ajakos na cześć matki przywrócił wyspie nazwę Aegina. Znaleziska archeologiczne odkopane w Kolonie (niedaleko stolicy wyspy) datowane na 3000 r. p.n.e. udowadniają, że wyspa była zamieszkana już w okresie neolitycznym. Następnymi władcami byli Minojczycy, a po nich Dorowie. Największy rozkwit wyspy przypada na VII i VI wieku p.n.e., gdy jej siły morskie sięgnęły zenitu swego rozwoju, handel był mocną stroną, rozszerzał się nawet do Egiptu i Fenicji, ponieważ Egina była pierwszą częścią Grecji, a nawet Europy, gdzie zaczęto produkować monety. W 459 p.n.e. Ateńczycy pod wodzą Peryklesa zaatakowali Eginę i rozebrali mury miasta poddając je swojej flocie – był to koniec świetności wyspy^[1].

Wyspa wniosła duży wkład w wojnę o niepodległość Grecji przeciwko Imperium Osmańskiemu.

Obecnie Egina słynie nie tylko z bardzo smacznych orzechów pistacjowych, ale również winogron, oliwek, fig i migdałów. Wyroby ceramiczne wyspy są także wspaniałym zakupem. Każdego roku na wyspie mają miejsce różne wydarzenia kulturalne, szczególnie w sezonie odbywają się liczne koncerty, festiwale, wystawy oraz rejsy jachtem. Dla podróżujących Egina jest wspaniałym punktem do odwiedzania innych Wysp Sarońskich. Egina posiada dogodne połączenia z Pireusem (podróż promem to 1,5 godzinny rejs, wodolotem 45 minut).

Głównym miastem wyspy jest miasto Egina leżące na północnym zachodzie wyspy. Wśród godnych odwiedzenia miejsc można śmiało wymienić urokliwy port, czy też najstarsze w Grecji Muzeum Archeologiczne. W Eginie mieszkał też Joanis Kapodistrias, pierwszy przywódca niepodległej Grecji. Na północ od portu znajduje się wzgórze nazywane Kolona. W domu na Eginie Nikos Kazandzakis napisał swoją najsłynniejszą powieść Grek Zorba^{[potrzebny przypis]}.

Linki zewnętrzne

↑ David Sacks: Encyclopedia of the Ancient Greek World. Nowy Jork: Facts on File Inc., 2005, s. 6-7. ISBN 0-8160-5722-2.

[1] David Sacks: Encyclopedia of the Ancient Greek World. Nowy Jork: Facts on File Inc., 2005, s. 6-7. ISBN 0-8160-5722-2.

[1]

@@ Linia 25: / Linia 25: @@
 Leży w administracji zdecentralizowanej [[Attyka (administracja)|Attyka]], w regionie [[Region Attyka|Attyka]], w jednostce regionalnej [[Jednostka regionalna Wyspy|Wyspy]], w gminie [[Egina (gmina)|Egina]].
-Według [[mitologia grecka|mitologii greckiej]], nazwa wyspy pochodzi od imienia [[nimfy]] [[Ajgina|Ajginy]] (Egina, ''Aegina''), córki boga [[Asopos (mitologia)|Asoposa]], uwiedzionej przez [[Zeus]]a, który zabrał ją na wyspę Aeginy, zmieniając jej nazwę. Nimfa urodziła mu syna [[Ajakos]]a (Eak), pierwszego króla wyspy i dziadka sławnego trojańskiego bohatera [[Achilles]]a. Ajakos na cześć matki przywrócił wyspie nazwę Aegina. Znaleziska archeologiczne odkopane w Kolonie (niedaleko stolicy wyspy) datowane na 3000 r. p.n.e. udowadniają, że wyspa była zamieszkana już w okresie [[neolit]]ycznym. Następnymi władcami byli [[Minojczycy]], a po nich [[Dorowie]]. Sława wyspy eksplodowała w [[VII wiek p.n.e.|VII]] i [[VI wiek p.n.e.|VI]] wieku p.n.e., gdy jej siły morskie sięgnęły zenitu swego rozwoju, handel był mocną stroną, rozszerzał się nawet do [[Starożytny Egipt|Egiptu]] i [[Fenicja|Fenicji]], ponieważ Egina była pierwszą częścią Grecji, a nawet Europy, gdzie zaczęto produkować monety. [[Ateny|Ateńczycy]] w 459 p.n.e. zaatakowali Eginę i rozebrali mury miasta poddając je swojej flocie – był to koniec świetności wyspy.
+Według [[mitologia grecka|mitologii greckiej]], nazwa wyspy pochodzi od imienia [[nimfy]] [[Ajgina|Ajginy]] (Egina, ''Aegina''), córki boga [[Asopos (mitologia)|Asoposa]], uwiedzionej przez [[Zeus]]a, który zabrał ją na wyspę Aeginy, zmieniając jej nazwę. Nimfa urodziła mu syna [[Ajakos]]a (Eak), pierwszego króla wyspy i dziadka sławnego trojańskiego bohatera [[Achilles]]a. Ajakos na cześć matki przywrócił wyspie nazwę Aegina. Znaleziska archeologiczne odkopane w Kolonie (niedaleko stolicy wyspy) datowane na 3000 r. p.n.e. udowadniają, że wyspa była zamieszkana już w okresie [[neolit]]ycznym. Następnymi władcami byli [[Minojczycy]], a po nich [[Dorowie]].
+Największy rozkwit wyspy przypada na [[VII wiek p.n.e.|VII]] i [[VI wiek p.n.e.|VI]] wieku p.n.e., gdy jej siły morskie sięgnęły zenitu swego rozwoju, handel był mocną stroną, rozszerzał się nawet do [[Starożytny Egipt|Egiptu]] i [[Fenicja|Fenicji]], ponieważ Egina była pierwszą częścią Grecji, a nawet Europy, gdzie zaczęto produkować monety. W 459 p.n.e. [[Ateny|Ateńczycy]] pod wodzą [[Perykles]]a zaatakowali Eginę i rozebrali mury miasta poddając je swojej flocie – był to koniec świetności wyspy<ref>{{cytuj książkę|nazwisko= Sacks|imię= David|tytuł=Encyclopedia of the Ancient Greek World|wydanie= |wydawca= Facts on File Inc.|miejsce= Nowy Jork|rok= 2005|isbn= 0-8160-5722-2|strony= 6-7}}</ref>.
 Wyspa wniosła duży wkład w [[Wojna o niepodległość Grecji|wojnę o niepodległość Grecji]] przeciwko [[Imperium Osmańskie]]mu.