Leszek Bosek: Różnice pomiędzy wersjami

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Nie podano opisu zmian
Wycofano ostatnią zmianę treści (wprowadzoną przez 31.165.238.155) i przywrócono wersję 59760161 autorstwa 94.42.47.149
Linia 16: Linia 16:
| quote =
| quote =
}}
}}
'''Leszek Bosek''' (ur. [[4 marca]] [[1977]] w [[Bolesławiec|Bolesławcu]]) – [[Polska|polski]] [[prawnik]], [[Habilitacja|doktor habilitowany]] [[Nauki prawne|nauk prawnych]], [[profesor nadzwyczajny]] na [[Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego|Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego]] w Katedrze Prawa Cywilnego, [[radca prawny]], a w latach 2016–2018 prezes [[Prokuratoria Generalna Rzeczypospolitej Polskiej|Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej]]. W 2018 prezydent [[Andrzej Duda]] powołał go do pełnienia urzędu sędziego Sądu Najwyższego.<ref name=":0" /><ref>{{Cytuj |tytuł = Sąd Najwyższy, Sąd Najwyższy. Izba Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych. Pierwszy rok działalności, Warszawa, s. 582. |data = 2019 |isbn = 978-83-955973-0-5.}}</ref>. Specjalizuje się w [[Prawo konstytucyjne|prawie konstytucyjnym materialnym i procesowym]], [[Prawo cywilne|prawie cywilnym]], [[Prawo Unii Europejskiej|prawie europejskim]] i [[Prawo medyczne|prawie medycznym]]<ref>{{Cytuj stronę|tytuł = Sąd Najwyższy - Nota biograficzna - Leszek Bosek |data dostępu = 2020-01-05 |opublikowany = sadnajwyzszy |url = http://www.sn.pl/osadzienajwyzszym/SitePages/Nota_iknisp_bosek.aspx}}</ref>.
'''Leszek Bosek''' (ur. [[4 marca]] [[1977]] w [[Bolesławiec|Bolesławcu]]) – [[Polska|polski]] [[prawnik]], [[Habilitacja|doktor habilitowany]] [[Nauki prawne|nauk prawnych]], [[profesor nadzwyczajny]] na [[Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego|Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego]] w Katedrze Prawa Cywilnego, [[radca prawny]], a w latach 2016–2018 prezes [[Prokuratoria Generalna Rzeczypospolitej Polskiej|Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej]]. W 2018 prezydent [[Andrzej Duda]] powołał go do pełnienia urzędu sędziego Sądu Najwyższego, lecz legalność tej nominacji jest przedmiotem kontrowersji<ref name=":0" /><ref>{{Cytuj |tytuł = Sąd Najwyższy, Sąd Najwyższy. Izba Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych. Pierwszy rok działalności, Warszawa, s. 582. |data = 2019 |isbn = 978-83-955973-0-5.}}</ref>. Specjalizuje się w [[Prawo konstytucyjne|prawie konstytucyjnym materialnym i procesowym]], [[Prawo cywilne|prawie cywilnym]], [[Prawo Unii Europejskiej|prawie europejskim]] i [[Prawo medyczne|prawie medycznym]]<ref>{{Cytuj stronę|tytuł = Sąd Najwyższy - Nota biograficzna - Leszek Bosek |data dostępu = 2020-01-05 |opublikowany = sadnajwyzszy |url = http://www.sn.pl/osadzienajwyzszym/SitePages/Nota_iknisp_bosek.aspx}}</ref>.



== Życiorys ==
== Życiorys ==

Wersja z 11:29, 15 maj 2020

Leszek Bosek
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 marca 1977
Bolesławiec

Prezes Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej
Okres

od 29 stycznia 2016
do 10 października 2018

Poprzednik

Bogdan Artymowicz (p.o.)

Następca

Marek Miller (p.o.)

Multimedia w Wikimedia Commons

Leszek Bosek (ur. 4 marca 1977 w Bolesławcu) – polski prawnik, doktor habilitowany nauk prawnych, profesor nadzwyczajny na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego w Katedrze Prawa Cywilnego, radca prawny, a w latach 2016–2018 prezes Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej. W 2018 prezydent Andrzej Duda powołał go do pełnienia urzędu sędziego Sądu Najwyższego, lecz legalność tej nominacji jest przedmiotem kontrowersji[1][2]. Specjalizuje się w prawie konstytucyjnym materialnym i procesowym, prawie cywilnym, prawie europejskim i prawie medycznym[3].

Życiorys

W 2002 ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. W 2006 uzyskał stopień doktora nauk prawnych na podstawie pracy pt. Bezprawie legislacyjne w prawie polskim (problemy odpowiedzialności odszkodowawczej). W 2013 zdobył stopień doktora habilitowanego na podstawie dorobku naukowego i rozprawy habilitacyjnej pt. Gwarancje godności ludzkiej i ich wpływ na polskie prawo cywilne[4]. W 2005 był stypendystą Fundacji na rzecz Nauki Polskiej[5].

Od 2008 pracuje w Katedrze Prawa Cywilnego WPiA UW jako adiunkt, a następnie profesor nadzwyczajny. W latach 2009–2015 pracował również w Zakładzie Bioetyki i Prawa Medycznego Uniwersytetu Jagiellońskiego[6].

W trakcie pracy naukowej Leszek Bosek odbył staże i prowadził badania w Europejskim Instytucie Uniwersyteckim we Florencji, Oxford University, Instytucie Maxa Plancka w Hamburgu, Katolickim Uniwersytecie Leuven, Cardiff School of Law oraz Wolnym Uniwersytecie w Berlinie[7].

W latach 2002–2006 był radcą ds. orzecznictwa w Biurze Trybunału Konstytucyjnego. Od 2006 do 2011 był radcą Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa oraz pełnił w niej funkcję wicedyrektora Departamentu Zastępstwa Procesowego II. W latach 2011–2016 był naczelnikiem Wydziału Analiz Legislacyjnych w Biurze Analiz Sejmowych oraz redaktorem naczelnym  „Zeszytów Prawniczych BAS”. W latach 2008–2015 orzekał jako mediator i arbiter w Sądzie Polubownym przy Komisji Nadzoru Finansowego. Od 2011 jest redaktorem tematycznym w dziedzinie prawa prywatnego w „Forum Prawniczym”. W 2016 Prezes Rady Ministrów Beata Szydło na wniosek Ministra Skarbu Państwa Dawida Jackiewicza powołała go na stanowisko Prezesa Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa[8], które z dniem 1 stycznia 2017 r.  przekształciło się w stanowisko Prezesa Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej na mocy ustawy z dnia 15 grudnia 2016 r. o Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej[9].

Jako Prezes Prokuratorii Generalnej w latach 2016–2018 nadzorował ponad 7000 spraw sądowych prowadzonych jednocześnie o łącznej wartości przedmiotu sporu ponad 50 mld zł[10]. Osobiście wykonywał zastępstwo Skarbu Państwa przed Sądem Najwyższym w sprawach o szczególnej doniosłości (np. w sprawie zagadnienia prawnego dotyczącego przedawnienia roszczeń reprywatyzacyjnych – uchwała 7 sędziów SN z 13 lipca 2016 r., III CZP 14/16[11] czy w sprawie zagadnienia prawnego dotyczącego bezpośredniego stosowania Konstytucji RP przez sądy powszechne i Sąd Najwyższy – postanowienie SN z 23 marca 2017 r., V CSK 477/16[12]), a także przed sądami państw obcych np. sprawa ze skargi spółek cypryjskich: Seventhsun Holdings Limited, Jevelinia Limited, Aventon Limited, Stanorode Limited, Wildoro Limited przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej – Ministrowi Sprawiedliwości o unieważnienie alternatywnie uchylenie wyroku sądu polubownego oddalającego roszczenia wobec Rzeczypospolitej Polskiej w związku z wadliwą prywatyzacją Huty Pokój – wyrok z 18 maja 2018 r. Sądu Apelacyjnego w Sztokholmie[13]). Jako pełnomocnik Rzeczypospolitej Polskiej prowadził przed Wielką Izbą Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej precedensową sprawę Achmea, C-284/16, dotyczącą wadliwości 196 dwustronnych umów o ochronie i popieraniu inwestycji, zawierających klauzule arbitrażowe umożliwiające pozwanie państwa o odszkodowanie przed tworzony ad hoc trybunał, z pominięciem sądów krajowych i samego Trybunału Sprawiedliwości[14]. Był także radcą prowadzącym sprawę arbitrażową Airbus Helicopters S.A.S. i Airbus S.E. przeciwko Rzeczypospolitej w sprawie dostawy wielozadaniowych helikopterów Caracal dla polskiej armii, zakończoną sukcesem strony polskiej[15].

Współtworzył ustawę o Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej, wprowadzającą wiele istotnych zmian w zadaniach i kompetencjach Prokuratorii Generalnej. Po wejściu w życie ustawy koordynował proces przygotowania Prokuratorii Generalnej do objęcia nowych kompetencji, w tym obsługi prawnej spółek z udziałem Skarbu Państwa oraz nadzoru nad rozporządzaniem mieniem państwowym przez państwowe osoby prawne. Zorganizował ustanowiony przez ustawę Sąd Polubowny przy Prokuratorii Generalnej[16], a także Kolegium, w składzie którego znaleźli się specjaliści z dziedziny prawa cywilnego, międzynarodowego i europejskiego[17].

W czasie sprawowania funkcji Prezesa Prokuratorii Generalnej uzyskiwał akceptację sejmowej Komisji Energii i Skarbu Państwa corocznych sprawozdań z działalności Prokuratorii Generalnej przez aklamację[18][19][20].

W latach 2002–2015 był prezesem zarządu Fundacji Academia Iuris[21]. Od 2011 jest ekspertem Związku Dużych Rodzin „Trzy Plus”[22].

W lipcu 2018 zgłosił swoją kandydaturę na sędziego Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych Sądu Najwyższego[23]. Okoliczności towarzyszące wyborowi sędziów, w których uczestniczył Leszek Bosek, są uznawane przez niektóre środowiska prawnicze i polityczne za przejaw kryzysu wokół Sądu Najwyższego w Polsce. W sierpniu 2018 Naczelna Rada Adwokacka przyjęła jednogłośnie uchwałę, że podstawy prawne oraz sposób wyłaniania kandydatów na sędziów Sądu Najwyższego naruszają standardy konstytucyjne oraz wspólne zasady prawa Unii Europejskiej i zwróciła się z apelem do Prezydenta o powstrzymanie się z powołaniem przedstawionych kandydatów na stanowiska sędziów SN[24].

W związku ze zgłoszeniem się przez niego na stanowisko sędziego Sądu Najwyższego był jednym z adresatów wystosowanego we wrześniu 2018 listu otwartego grupy profesorów i innych wykładowców Wydziału Prawa i Administracji UW, w którym apelują oni, by wycofał swoją kandydaturę: „Ubieganie się w tych warunkach o stanowisko sędziego Sądu Najwyższego jest zachowaniem, które wspiera działania noszące znamiona deliktu konstytucyjnego i godzi w zasady etyki zawodu prawnika. To postępowanie sprzeniewierza się zarazem wychowawczym powinnościom nauczyciela akademickiego i przysiędze doktorskiej, dlatego budzi nasz zdecydowany sprzeciw.” List podpisali m.in. Marek Wąsowicz, Tadeusz Tomaszewski, Maria Zabłocka, Piotr Girdwoyń, Wojciech Brzozowski, Jakub Urbanik, Eleonora Zielińska, Andrzej Zakrzewski, Monika Płatek, Marcin Matczak, Ewa Gruza, Maciej Taborowski, Przemysław Konieczniak, Maria Boratyńska, Aleksander Chłopecki, Zbigniew Banaszczyk[25].

10 października 2018 prezydent Andrzej Duda powołał go do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Najwyższego[26] w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych, gdzie mimo kontrowersji związanych z nominacją w trakcie kryzysu wokół Sądu Najwyższego rozpoczął orzekanie[1][27][28][29].

Zgromadzenie sędziów Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych SN w styczniu 2019 wybrało go jednym z trzech kandydatów na prezesa tej izby[30].

Publikacje

Jest autorem, współautorem lub redaktorem ponad 90 publikacji naukowych z zakresu prawa i postępowania cywilnego, prawa konstytucyjnego i europejskiego. Publikuje w takich czasopismach prawniczych jak „Państwo i Prawo”, „European Journal of Health Law”, „Przegląd Sądowy”, „Kwartalnik Prawa Prywatnego”, „Orzecznictwo Sądów Polskich” i „Przegląd Sejmowy”.

Wybrane publikacje książkowe:

  • Instytucje prawa medycznego, t. 1, seria System Prawa Medycznego, Warszawa 2018, [współredaktor oraz współautor]
  • Szczególne świadczenia zdrowotne, t. 2, seria System Prawa Medycznego, Warszawa 2018, [współredaktor oraz współautor]
  • Konstytucja RP. Tom I. Komentarz do art. 1–86, Warszawa 2016, [współredaktor oraz współautor].
  • Konstytucja RP. Tom II. Komentarz do art. 87–243, Warszawa 2016, [współredaktor oraz współautor].
  • Odpowiedzialność odszkodowawcza Skarbu Państwa, [w:] M. Derlatka, L. Garlicki, M. Wiącek (red.), Na straży państwa prawa. Trzydzieści lat orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego, Warszawa 2016, s. 405–432.
  • Przesłanki przedmiotowe kontroli konstytucyjności w trybie skargowym, [w:] K. Urbaniak (red.) Skarga konstytucyjna. Zagadnienia teorii i praktyki, Poznań 2015, s. 79–129.
  • Europejski Trybunał Praw Człowieka. Zagadnienia ustrojowe i procesowe. Skutki orzeczeń, OIRP Warszawa 2014, [współautor].
  • Kontrola konstytucyjności prawa. Komentarz praktyczny dla sędziów i pełnomocników procesowych. Wzory pism procesowych, Warszawa 2014, [współautor].
  • Le droit a la  vie privee et la question de l’euthanasie en Pologne [w:] Le droit de la sante: aspects noveaux, Travaux de l’Association Henri Capitant, Journees suisses Tome LIX, Bruxelles 2012, [współautor].
  • Gwarancje godności ludzkiej i ich wpływ na polskie prawo cywilne, Warszawa 2012.
  • Medical Law. Cases and Commentaries, Warszawa 2012, [współautor].
  • Konstytucyjna formuła odpowiedzialności odszkodowawczej administracji publicznej, [w:] R. Hauser, Z. Niewiadomski, A. Wróbel (red.), t. 2. System Prawa Administracyjnego. Konstytucyjne podstawy funkcjonowania administracji publicznej, Warszawa 2012.
  • Kontrola konstytucyjności prawa. Zagadnienia ustrojowe, procesowe i materialnoprawne, Warszawa 2011, [współautor].
  • Prawo wobec medycyny i biotechnologii. Zbiór orzeczeń z komentarzami, Warszawa 2011, [współautor].
  • Bezprawie legislacyjne, Warszawa 2007.

Przypisy

  1. ↑ a b Nowi sędziowie Sądu Najwyższego. sn.pl. [dostęp 2018-11-01].
  2. ↑ Sąd Najwyższy, Sąd Najwyższy. Izba Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych. Pierwszy rok działalności, Warszawa, s. 582., 2019, ISBN 978-83-955973-0-5..
  3. ↑ Sąd Najwyższy - Nota biograficzna - Leszek Bosek. sadnajwyzszy. [dostęp 2020-01-05].
  4. ↑ Dr hab. Leszek Bosek, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI).[martwy link]
  5. ↑ Biogram w spisie pracowników UW. wpia.uw.edu.pl. [dostęp 2016-07-27].
  6. ↑ Zakład Bioetyki i Prawa Medycznego. uj.edu.pl, 2015-05-09. [dostęp 2018-11-19].
  7. ↑ Notka biograficzna na stronie Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa [dostęp: 2016-07-27].
  8. ↑ Leszek Bosek został Prezesem Prokuratorii Generalnej. msp.gov.pl. [dostęp 2016-07-27].
  9. ↑ Ustawa z dnia 15 grudnia 2016 r. o Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2020 r. poz. 762)
  10. ↑ Prawie 7,5 tys. spraw w Prokuratorii Generalnej. prawo.pl. [dostęp 2018-11-19].
  11. ↑ SN: Dekretowcy warszawscy bez działek i pieniędzy. rp.pl. [dostęp 2018-11-19].
  12. ↑ Ustawa o bestiach – Sąd Najwyższy wyjaśnił jak rozumieć rozproszoną kontrolę konstytucyjną. rp.pl. [dostęp 2018-11-19].
  13. ↑ Sąd Apelacyjny w Sztokholmie oddalił skargę spółek cypryjskich o uchylenie wyroku trybunału arbitrażowego. prokuratoria.gov.pl. [dostęp 2018-11-19].
  14. ↑ Prokuratoria Generalna dla PAP: wyrok unijnego trybunału korzystny dla 90 proc. sporów. pap.pl. [dostęp 2018-11-19].
  15. ↑ Airbus Helicopters S.A.S. i Airbus S.E. cofnęły wezwanie na arbitraż przeciwko RP wniesione na podstawie polsko-holenderskiej umowy o ochronie inwestycji. prokuratoria.gov.pl. [dostęp 2018-11-19].
  16. ↑ Sąd Polubowny przy Prokuratorii Generalnej RP – Prokuratoria Generalna Rzeczypospolitej Polskiej. prokuratoria.gov.pl. [dostęp 2018-11-19].
  17. ↑ Skład Kolegium. prokuratoria.gov.pl. [dostęp 2018-11-19].
  18. ↑ Sprawozdanie z działalności Prokuratorii Generalnej za rok 2017 przyjęte przez sejmową Komisję do Spraw Energii i Skarbu Państwa. prokuratoria.gov.pl. [dostęp 2018-11-19].
  19. ↑ Druk nr 1463. sejm.gov.pl. [dostęp 2018-11-19].
  20. ↑ Druk nr 2439. sejm.gov.pl. [dostęp 2018-11-19].
  21. ↑ Wypis z internetowego Krajowego Rejestru Sądowego [dostęp: 2016-07-27].
  22. ↑ Lista ekspertów Związku Dużych Rodzin „Trzy Plus” [dostęp: 2016-07-27].
  23. ↑ Lista kandydatów do Sądu Najwyższego, których zgłoszenia wpłynęły do Krajowej Rady Sądownictwa do 1 sierpnia 2018 r.. krs.pl, 1 sierpnia 2018. [dostęp 2018-08-02].
  24. ↑ Uchwały NRA dotyczące procedury wyłaniania kandydatów na sędziów SN. [w:] Naczelna Rada Adwokacka [on-line]. adwokatura.pl, 29 sierpnia 2018. [dostęp 2018-11-17].
  25. ↑ Wycofajcie się! – list otwarty naukowców z WPiA Uniwersytetu Warszawskiego do 7 kandydatów do Sądu Najwyższego, też z UW. archiwumosiatynskiego.pl, 5 października 2018. [dostęp 2019-07-11].
  26. ↑ Prezydent powołał nowych sędziów Sądu Najwyższego. prezydent.pl, 10 października 2018. [dostęp 2018-10-10].
  27. ↑ Magdalena Gałczyńska: „Dublerzy” w Sądzie Najwyższym dopuszczani do orzekania? Rzecznik SN: faktycznie, to może być trudne do wyjaśnienia. onet.pl, 31 października 2018. [dostęp 2018-10-31].
  28. ↑ Nowa izba Sądu Najwyższego wydała pierwsze orzeczenia i... odrzuciła wszystkie skargi. dziennik.pl. [dostęp 2018-11-01].
  29. ↑ Jacek Barcik: Do przyjaciół w Sądzie Najwyższym. monitorkonstytucyjny, 31 października 2018. [dostęp 2018-11-01].
  30. ↑ Kandydaci na prezesa Izby Kontroli Nadzwyczajnej SN wybrani. interia.pl, 22 stycznia 2019. [dostęp 2019-02-04].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Leszek_Bosek&oldid=59789889”