Kanał Jagielloński: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m wikizacja, drobne merytoryczne |
|||
| Linia 37: | Linia 37: | ||
W 1483, Nogat wpływający bezpośrednio do rzeki Elbląg i zamulający elbląski port skierowano w miejscowości [[Wierciny]] na północ, wprost do [[Zalew Wiślany|Zalewu Wiślanego]]. Ponieważ utracono w ten sposób również najkrótsze połączenie wodne z Wisłą, w 1494–1495 wybudowano '''Kanał Krafulski''', łączący Nogat z portem w Elblągu<ref>{{SgKP|IV|579|Krafuł}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Cezary Wawrzyński |tytuł = Żegluga i kanały żeglowne dawnej Rzeczypospolitej |data = 2019 |data dostępu = 2019-06-02 |isbn = 9788360488690 |miejsce = Olsztyn |oclc = 1098226897}}</ref>; od tej pory możliwe się stało przeciąganie jednostek wodnych przez ludzi i zwierzęta pociągowe. Łukowaty kształt kanału i jego ujście do rzeki pod dużym kątem wynikają z poprowadzenia go wzdłuż jednego z ówczesnych ujść rzeki Elbląg. Obecnie pod mostem w miejscowości [[Bielnik Drugi]] znajdują się oryginalne otwarte i zablokowane kotwami wrota przeciwpowodziowe, będące pozostałością po zbudowanej na przełomie lat 1897/1898 śluzie<ref>{{Cytuj |autor = Cezary Wawrzyński |tytuł = Osiem wieków wschodniopruskiej żeglugi, kanałów i dróg wodnych |data = 2014 |data dostępu = 2019-06-02 |isbn = 9788360488454 |miejsce = Olsztyn |wydawca = Edytor Wers |oclc = 890376799}}</ref>, jednej z dwu istniejących w tym miejscu (oddzielnie dla małych i dużych jednostek). |
W 1483, Nogat wpływający bezpośrednio do rzeki Elbląg i zamulający elbląski port skierowano w miejscowości [[Wierciny]] na północ, wprost do [[Zalew Wiślany|Zalewu Wiślanego]]. Ponieważ utracono w ten sposób również najkrótsze połączenie wodne z Wisłą, w 1494–1495 wybudowano '''Kanał Krafulski''', łączący Nogat z portem w Elblągu<ref>{{SgKP|IV|579|Krafuł}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Cezary Wawrzyński |tytuł = Żegluga i kanały żeglowne dawnej Rzeczypospolitej |data = 2019 |data dostępu = 2019-06-02 |isbn = 9788360488690 |miejsce = Olsztyn |oclc = 1098226897}}</ref>; od tej pory możliwe się stało przeciąganie jednostek wodnych przez ludzi i zwierzęta pociągowe. Łukowaty kształt kanału i jego ujście do rzeki pod dużym kątem wynikają z poprowadzenia go wzdłuż jednego z ówczesnych ujść rzeki Elbląg. Obecnie pod mostem w miejscowości [[Bielnik Drugi]] znajdują się oryginalne otwarte i zablokowane kotwami wrota przeciwpowodziowe, będące pozostałością po zbudowanej na przełomie lat 1897/1898 śluzie<ref>{{Cytuj |autor = Cezary Wawrzyński |tytuł = Osiem wieków wschodniopruskiej żeglugi, kanałów i dróg wodnych |data = 2014 |data dostępu = 2019-06-02 |isbn = 9788360488454 |miejsce = Olsztyn |wydawca = Edytor Wers |oclc = 890376799}}</ref>, jednej z dwu istniejących w tym miejscu (oddzielnie dla małych i dużych jednostek). |
||
Zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z 2002 r. ws. klasyfikacji śródlądowych dróg wodnych kanał ten ma klasę II<ref>{{Dziennik Ustaw|2002|77|695}}.</ref>. |
Zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z 2002 r. ws. klasyfikacji śródlądowych dróg wodnych kanał ten ma [[Klasy śródlądowych dróg wodnych w Polsce|klasę żeglowną]] II<ref>{{Dziennik Ustaw|2002|77|695}}.</ref>. |
||
== Przypisy == |
== Przypisy == |
||
Wersja z 16:25, 9 cze 2020
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Lata budowy | |
| Długość |
5,7 km |
| Początek | |
| Akwen | |
| współrzędne | |
| Koniec | |
| Akwen | |
| współrzędne | |
Położenie na mapie powiatu elbląskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Kanał Jagielloński[1] (d. Kanał Krafulski) – kanał żeglugowy łączący rzekę Elbląg z Nogatem, wybudowany w roku 1483, o długości 5,7 kilometra. Kanał jest najkrótszą wodną drogą śródlądową łączącą Elbląg (poprzez Nogat, Szkarpawę, śluzy Gdańską Głowę i Przegalinę) z Gdańskiem.
Ze względu na niekorzystne parametry drogi wodnej na Nogacie (m.in. zbudowany w 2006 roku niski most drogowy w miejscowości Kępki, uniemożliwiający przepływanie jednostek o wysokości powyżej 4 metrów przy średnim stanie rzeki), Kanał Jagielloński utracił wcześniejsze znaczenie transportowe.
W 1483, Nogat wpływający bezpośrednio do rzeki Elbląg i zamulający elbląski port skierowano w miejscowości Wierciny na północ, wprost do Zalewu Wiślanego. Ponieważ utracono w ten sposób również najkrótsze połączenie wodne z Wisłą, w 1494–1495 wybudowano Kanał Krafulski, łączący Nogat z portem w Elblągu[2][3]; od tej pory możliwe się stało przeciąganie jednostek wodnych przez ludzi i zwierzęta pociągowe. Łukowaty kształt kanału i jego ujście do rzeki pod dużym kątem wynikają z poprowadzenia go wzdłuż jednego z ówczesnych ujść rzeki Elbląg. Obecnie pod mostem w miejscowości Bielnik Drugi znajdują się oryginalne otwarte i zablokowane kotwami wrota przeciwpowodziowe, będące pozostałością po zbudowanej na przełomie lat 1897/1898 śluzie[4], jednej z dwu istniejących w tym miejscu (oddzielnie dla małych i dużych jednostek).
Zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z 2002 r. ws. klasyfikacji śródlądowych dróg wodnych kanał ten ma klasę żeglowną II[5].
Przypisy
- ↑ Nazwa ustalona Zarządzeniem Nr 2 Prezesa Rady Ministrów z dnia 8 stycznia 1969 r. w sprawie zmiany i ustalenia nazw niektórych miejscowości i obiektów fizjograficznych, M.P. z 1969, Nr 2, poz. 10.
- ↑ Krafuł, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 579.
- ↑ Cezary Wawrzyński, Żegluga i kanały żeglowne dawnej Rzeczypospolitej, Olsztyn 2019, ISBN 978-83-60488-69-0, OCLC 1098226897 [dostęp 2019-06-02].
- ↑ Cezary Wawrzyński, Osiem wieków wschodniopruskiej żeglugi, kanałów i dróg wodnych, Olsztyn: Edytor Wers, 2014, ISBN 978-83-60488-45-4, OCLC 890376799 [dostęp 2019-06-02].
- ↑ Dz.U. z 2002 r. nr 77, poz. 695.
Linki zewnętrzne
- Krafuł, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 579.