Nekrofilia: Różnice pomiędzy wersjami

Inne zaburzenia preferencji seksualnej
	{{{nazwa naukowa}}}
Synonimy	{{{synonimy}}}
Specjalizacja	{{{specjalizacja}}}
Objawy	{{{objawy}}}
Powikłania	{{{powikłania}}}
Początek	{{{początek}}}
Czas trwania	{{{czas trwania}}}
Typy	{{{typy}}}
Przyczyny	{{{przyczyny}}}
Czynniki ryzyka	{{{czynniki ryzyka}}}
Rozpoznanie	{{{rozpoznanie}}}
Różnicowanie	{{{różnicowanie}}}
Zapobieganie	{{{zapobieganie}}}
Leczenie	{{{leczenie}}}
Leki	{{{leki}}}
Rokowanie	{{{rokowanie}}}
Zapadalność	{{{zapadalność}}}
Śmiertelność	{{{śmiertelność}}}
	Klasyfikacje
ICD-11	{{{ICD11}}}; {{{ICD11 nazwa}}}
ICD-10	[1] F65.8
DSM-5	{{{DSM-5}}}; {{{DSM-5 nazwa}}}
DSM-IV	{{{DSM-IV}}}; {{{DSM-IV nazwa}}}
	[[commons:{{{commons}}}\|Multimedia w Wikimedia Commons]]

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja nieprzejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 22:54, 11 cze 2020

Nekrofilia (ang. necrophilia z gr. νεκρός, nekrós – „martwy”, φιλία, filía – „miłość”; inne nazwy: tanatofilia, nekrolagnia) – zaburzenie preferencji seksualnych; stan, w którym bodźcem stymulującym seksualnie mogą być jedynie ludzkie zwłoki. Skłonność ta może być jednak wygeneralizowana do wszystkich obiektów, które danej jednostce kojarzą się ze śmiercią bądź zwłokami (np. śpiące osoby).

O przypadkach nekrofilii wspominał już Herodot^[3], choć sama nazwa została wprowadzona przez Josepha Guislaina w połowie XIX w.^{[potrzebny przypis]}

Jest szczególnym rodzajem fetyszyzmu, w którym rolę fetyszu odgrywają zwłoki ludzkie.
Zaburzenie to może być skojarzone ze skłonnościami sadystycznymi.
Trzecią grupę osób, u których można diagnozować nekrofilię są osoby zawodowo kontaktujące się ze zwłokami, dla których profanacja zwłok może być wynikiem głodu seksualnego lub zastępczym działaniem seksualnym. Rysy nekrofilne mogą przejawiać się w skłonności do praktyk ze śpiącymi lub nieprzytomnymi (cechy tanatofilii). Profanacja zwłok w celach seksualnych może wiązać się także z: alkoholizmem, deficytem intelektualnym oraz zaburzeniami psychicznymi (jak schizofrenia.

W 1959 r. Spoerri zebrał 47 przypadków nekrofilii opisanych w całej literaturze światowej, z czego 3 nekrofilii właściwej czyli spółkowania ze zwłokami^{[potrzebny przypis]}. Z terenu Polski znany jest przypadek Edmunda Kolanowskiego, m.in. profanującego wykradzione zwłoki poprzez wycinanie ich narządów płciowych, mordercy trzech kobiet, skazanego na karę śmierci w 1986 r.^{[potrzebny przypis]}

Zobacz też

osobowość nekrofilityczna
nekrofagia – zjadanie zwłok
nekromania – fascynacja śmiercią i zmarłymi, pozbawiona charakteru erotycznego

Przypisy

↑ ICD-10. V rozdział. Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD. Opisy kliniczne i wskazówki diagnostyczne.. Warszawa: Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne „Vesalius”, 2000. ISBN 83-85688-25-0.
↑ Kryteria diagnostyczne według DSM-IV-TR. Wrocław: Urban&Partner, 2000. ISBN 978-83-7609-000-9.
↑ Żon wybitnych mężów, gdy umrą, nie daje się od razu balsamować, a tak samo tych niewiast, które są bardzo piękne i więcej były poważane; lecz dopiero po trzech lub czterech dniach oddają je balsamującym. Czynią to dlatego, żeby balsamujący z tymi kobietami nie spółkowali. Opowiadają bowiem, że przyłapano raz jednego z nich na spółkowaniu z trupem świeżo zmarłej kobiety, a zdradził go jeden ze współpracujących. (Dzieje 2, 89) tłum. Seweryn Hammer.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[1] ICD-10. V rozdział. Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD. Opisy kliniczne i wskazówki diagnostyczne.. Warszawa: Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne „Vesalius”, 2000. ISBN 83-85688-25-0.

[2] Kryteria diagnostyczne według DSM-IV-TR. Wrocław: Urban&Partner, 2000. ISBN 978-83-7609-000-9.

[3] Żon wybitnych mężów, gdy umrą, nie daje się od razu balsamować, a tak samo tych niewiast, które są bardzo piękne i więcej były poważane; lecz dopiero po trzech lub czterech dniach oddają je balsamującym. Czynią to dlatego, żeby balsamujący z tymi kobietami nie spółkowali. Opowiadają bowiem, że przyłapano raz jednego z nich na spółkowaniu z trupem świeżo zmarłej kobiety, a zdradził go jeden ze współpracujących. (Dzieje 2, 89) tłum. Seweryn Hammer.

[1]

[3]

@@ Linia 22: / Linia 22: @@
 * Jest szczególnym rodzajem [[Fetyszyzm (seksuologia)|fetyszyzmu]], w którym rolę fetyszu odgrywają zwłoki ludzkie.
 * Zaburzenie to może być skojarzone ze skłonnościami [[sadyzm|sadystycznymi]].
-* Trzecią grupę osób, u których można diagnozować nekrofilię są osoby zawodowo kontaktujące się ze zwłokami, dla których profanacja zwłok może być wynikiem głodu seksualnego lub zastępczym działaniem seksualnym. Rysy nekrofilne mogą przejawiać się w skłonności do praktyk ze śpiącymi lub nieprzytomnymi (cechy [[tanatofilia|tanatofilii]]). Profanacja zwłok w celach seksualnych może wiązać się także z: [[alkoholizm]]em, [[Niepełnosprawność intelektualna|deficytem intelektualnym]] oraz [[Zaburzenia psychiczne|zaburzeniami psychicznymi]] (jak [[schizofrenia]] czy [[Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne|nerwica natręctw]]).
+* Trzecią grupę osób, u których można diagnozować nekrofilię są osoby zawodowo kontaktujące się ze zwłokami, dla których profanacja zwłok może być wynikiem głodu seksualnego lub zastępczym działaniem seksualnym. Rysy nekrofilne mogą przejawiać się w skłonności do praktyk ze śpiącymi lub nieprzytomnymi (cechy [[tanatofilia|tanatofilii]]). Profanacja zwłok w celach seksualnych może wiązać się także z: [[alkoholizm]]em, [[Niepełnosprawność intelektualna|deficytem intelektualnym]] oraz [[Zaburzenia psychiczne|zaburzeniami psychicznymi]] (jak [[schizofrenia]].
 {{fakt|W 1959 r. Spoerri zebrał 47 przypadków nekrofilii opisanych w całej literaturze światowej, z czego 3 nekrofilii właściwej czyli spółkowania ze zwłokami}}. {{fakt|Z terenu Polski znany jest przypadek [[Edmund Kolanowski|Edmunda Kolanowskiego]], m.in. profanującego wykradzione zwłoki poprzez wycinanie ich narządów płciowych, mordercy trzech kobiet, skazanego na [[kara śmierci|karę śmierci]] w 1986 r.}}