Janusz Rostworowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
red.
m poprawiam szablony {{przypisy}}/{{uwagi}}
Linia 36: Linia 36:


== Przypisy ==
== Przypisy ==
{{Przypisy}}
<references />


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==

Wersja z 10:20, 20 lip 2020

Janusz Rostworowski
Herb
hrabia
Rodzina

Rostworowscy

Data i miejsce urodzenia

17.10.1811
Piotrków Trybunalski

Data i miejsce śmierci

2.08.1891
Warszawa

Ojciec

Jan Tadeusz Rostworowski

Matka

Izabela Teresa Rosengart

Żona

Karolina Koffler (primo voto Franciszkowa Potocka)

Odznaczenia
Order Świętego Stanisława (Królestwo Kongresowe)Order św. Annny 3 kl.
Grób Janusza Rostworowskiego na Cmentarzu Powązkowskim

Janusz Rostworowski (ur. 17 października 1811 r. w Piotrkowie, zm. 2 sierpnia 1891 r. w Warszawie) – hrabia, urzędnik dworu Królestwa Polskiego i Cesarstwa Rosyjskiego, dyrektor stadniny w Janowie Podlaskim, filantrop.

Był synem starościca liwskiego Jana Tadeusza (syna Andrzeja) i Izabeli z Rosengartów (córki Konrada). Po rodzicach odziedziczył m.in. udziały w Hotelu Wileńskim przy ul. Tłomackie w Warszawie. Studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim, a w r. 1829 został kamerjunkrem dworu Mikołaja I w Warszawie. Po powstaniu listopadowym (w którym nie brał udziału), został sekretarzem w kancelarii Heroldii Królestwa Polskiego. W l. 50. XIX w. awansował na godność szambelana rosyjskiego dworu cesarskiego, a następnie koniuszego (z bardzo wysoką rangą urzędniczą rzeczywistego radcy stanu) - z tą funkcją wiązało się stanowisko dyrektora stadniny państwowej w Janowie Podlaskim. Był również urzędnikiem do specjalnych poruczeń namiestnika Iwana Paskiewicza. Za swoją służbę państwową został odznaczony orderem św. Anny 3 kl. oraz orderem św. Stanisława 3 kl.

Prowadził działalność filantropijną, będąc honorowym członkiem Towarzystwa Dobroczynności w Warszawie, współzałożycielem, a następnie prezesem Kasy Zaliczkowo-Wkładowej Emerytów i Emerytek Warszawskich, członkiem Rady Głównej Opiekuńczej Zakładów Dobroczynnych w Królestwie Polskim. Był także współfundatorem (razem z żoną) Szpitala dla Dzieci w Warszawie. Założył również Fundację im. Karoliny i Janusza Rostworowskich dla Ubogich Niewidomych, która istniała (przy Urzędzie Miasta Warszawy) do okresu międzywojennego. Ponadto, Rostworowski przewodniczył komitetowi budowy Szpitala św. Ducha w Warszawie.

Ożenił się z Karoliną z Kofflerów, primo voto Franciszkową Potocką - małżeństwo było bezdzietne, ale Rostworowski miał nieślubną córkę (wydaną za Francuza, hrabiego de Pontevès).

Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim (kwatera 1-3-27/28/29/30)[1].

Przypisy

  1. Cmentarz Stare Powązki: NAŁĘCZ ROSTWOROWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-19].

Bibliografia

  • Stanisław Konarski, Janusz Rostworowski (1811-1891), Polski Słownik Biograficzny, t. 32 IPSB - wersja elektroniczna
  • S. J. Rostworowski, 'W kręgu arystokratów respektujących władzę cesarzy Wszech Rosji i królów Polski', Rocznik Mazowiecki, t. 18, s. 182-203.