Czerwona Gwardia (Rosja): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
poprawa linków, drobne merytoryczne
m drobne merytoryczne
Linia 38: Linia 38:
Oddziały Gwardii Czerwonej liczące wówczas około 200 tysięcy osób, razem ze zrewoltowanymi marynarzami i żołnierzami garnizonu piotrogrodzkiego wzięły udział w przewrocie bolszewickim zapoczątkowującym rewolucję październikową, zdobyciu [[Pałac Zimowy|pałacu Zimowego]] i aresztowaniu ministrów rosyjskiego [[Rząd Tymczasowy Rosji|Rządu Tymczasowego]] {{Data|1917-11-08}}<ref name="Ency" />.
Oddziały Gwardii Czerwonej liczące wówczas około 200 tysięcy osób, razem ze zrewoltowanymi marynarzami i żołnierzami garnizonu piotrogrodzkiego wzięły udział w przewrocie bolszewickim zapoczątkowującym rewolucję październikową, zdobyciu [[Pałac Zimowy|pałacu Zimowego]] i aresztowaniu ministrów rosyjskiego [[Rząd Tymczasowy Rosji|Rządu Tymczasowego]] {{Data|1917-11-08}}<ref name="Ency" />.


Od listopada 1917 Gwardia Czerwona pełniła funkcje policyjne i ochraniała ważne obiekty. W styczniu 1918 została włączona do Armii Czerwonej<ref name="Ency" />.
Od listopada 1917 Gwardia Czerwona pełniła funkcje policyjne i ochraniała ważne obiekty. Po utworzeniu dekretem [[Rada Komisarzy Ludowych RFSRR|Rady Komisarzy Ludowych]] z 28 stycznia 1918 [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]], oddziały Gwardii weszły w jej skład<ref name="Ency" />.


== Polacy w Gwardii Czerwonej ==
== Polacy w Gwardii Czerwonej ==

Wersja z 22:29, 18 wrz 2020

Gwardia Czerwona
Красная гвардия
Ilustracja
Uzbrojony oddział Gwardii Czerwonej w fabryce „Wulkan” w Piotrogrodzie
Historia
Państwo

Republika Rosyjska
Rosja Radziecka

Sformowanie

1917

Rozformowanie

1918

Tradycje
Kontynuacja

Armia Czerwona

Konflikty zbrojne
Rewolucja październikowa
Organizacja
Rodzaj wojsk

paramilitarny

Podległość

Socjaldemokratyczna Partia Robotnicza Rosji (bolszewicy)

Gwardia Czerwona (ros. Красная гвардия) – oddziały paramilitarne bolszewików działające w Rosji od rewolucji lutowej i obalenia caratu w marcu 1917 do utworzenia po przewrocie bolszewickim (rewolucji październikowej) Armii Czerwonej (luty 1918), składające się z robotników przemysłowych, związanych z Socjaldemokratyczną Partią Robotniczą Rosji (bolszewików).

Po rewolucji lutowej 1917 i obaleniu cesarza Mikołaja II, oddziały Gwardii Czerwonej od kwietnia masowo powstawały w fabrykach, rekrutowane wśród członków partii socjalistycznych i związków zawodowych w których duże wpływy mieli bolszewicy[1]. W czasie masowych demonstracji antyrządowych w Piotrogrodzie zwanych kryzysem lipcowym, czerwonogwardziści 4 lipca?/17 lipca 1917 lipca obsadzili kluczowe punkty w mieście (między innymi na dworcach Fińskim i Nikołajewskim)[2]. Pod koniec sierpnia 1917, gdy przywódca bolszewików Włodzimierz Lenin ukrywał się w Finlandii, generał Ławr Korniłow, głównodowodzący armii rosyjskiej, wysłał wojska z frontu do Piotrogrodu – sytuacja wyglądała na próbę wojskowego puczu i przeszła do historii jako sprawa Korniłowa. Premier Aleksander Kiereński zwrócił się do Piotrogrodzkiej Rady Delegatów Robotniczych i Żołnierskich – w tym do bolszewików – o pomoc, pozwalając rewolucjonistom organizować robotników w Gwardii Czerwonej w celu obrony Piotrogrodu przed wojskiem Korniłowa. Wzmocniło to Gwardię która otrzymała dodatkowe uzbrojenie[3].

Oddziały Gwardii Czerwonej liczące wówczas około 200 tysięcy osób, razem ze zrewoltowanymi marynarzami i żołnierzami garnizonu piotrogrodzkiego wzięły udział w przewrocie bolszewickim zapoczątkowującym rewolucję październikową, zdobyciu pałacu Zimowego i aresztowaniu ministrów rosyjskiego Rządu Tymczasowego 26 października?/8 listopada 1917[1].

Od listopada 1917 Gwardia Czerwona pełniła funkcje policyjne i ochraniała ważne obiekty. Po utworzeniu dekretem Rady Komisarzy Ludowych z 28 stycznia 1918 Armii Czerwonej, oddziały Gwardii weszły w jej skład[1].

Polacy w Gwardii Czerwonej

 Zobacz też kategorię: Żołnierze Gwardii Czerwonej (rosyjskiej)
UWAGA: sugestia dodatkowej zawartości w nieistniejącej kategorii - trzeba poprawić link.

Żołnierzami Gwardii Czerwonej byli między innymi późniejsi generałowie Armii Czerwonej i ludowego Wojska Polskiego: Karol Świerczewski, Stanisław Grochoczyński i Aleksander Romeyko.

Galeria

Przypisy

  1. a b c Nowa encyklopedia powszechna PWN. T. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995, s. 845-846. ISBN 83-01-11097-X.
  2. Richard Pipes: Rewolucja rosyjska. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994. ISBN 83-01-11521-1.
  3. Richard Pipes: The Russian Revolution: 1899–1919. Londyn: Collins Harvill, 1990. ISBN 978-0-679-73660-8.