Marcin Jacoby: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Znaczniki: Wycofanie zmian Wycofane |
Nie podano opisu zmian Znacznik: Wycofane |
||
| Linia 39: | Linia 39: | ||
Na Uniwersytecie SWPS prowadzi zajęcia z zakresu wiedzy o Chinach i Azji Wschodniej: literatury, sztuki i dyplomacji kulturalnej. |
Na Uniwersytecie SWPS prowadzi zajęcia z zakresu wiedzy o Chinach i Azji Wschodniej: literatury, sztuki i dyplomacji kulturalnej. |
||
== Wybrane publikacje == |
|||
* "Sztuka perswazji w starożytnych Chinach. Opowiastka alegoryczna w okresie Walczących Państw (453-221 r. p.n.e.)", [[Wydawnictwo Akademickie „Dialog”]], Warszawa 2018 |
|||
* "Korea Południowa. Republika żywiołów" (2018) |
|||
* "Chiny bez makijażu", Warszawskie Wydawnictwo Literackie [[Muza (oficyna wydawnicza)|Muza SA]], Warszawa (2016 |
|||
* "Współczesny język chiński. Mówię i piszę po chińsku"(współautor z Ewą Zajdler i Qian li-Piszczek (t. 1.) oraz Gao Zhiwu (t.2.)); [[Wydawnictwo Akademickie „Dialog”]], Warszawa 2008 |
|||
* tłumaczenie z oryg. chin.: "Zhuangzi. Prawdziwa Księga Południowego Kwiatu", Wydawnictwo ISKRY, Warszawa 2009 |
|||
* red.: "Urzędnicy, biznesmeni, artyści : analiza sektora kultury w krajach Azji Wschodniej i w Indiach", Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego: Instytut Adama Mickiewicza, Warszawa 2016 |
|||
Jego najnowsza monografia naukowa to „Sztuka perswazji w starożytnych Chinach. Opowiastka alegoryczna w okresie Walczących Państw (453-221 r. p.n.e.)” |
|||
== Przypisy == |
== Przypisy == |
||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
Wersja z 00:19, 20 wrz 2020
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data urodzenia |
1976[1] |
| doktor habilitowany nauk humanistycznych | |
| Specjalność: kulturoznawstwo - orientalistyka, literaturoznawstwo, nauki o sztuce, sinologia: literatura i sztuka Chin, język chiński[2] | |
| Doktorat |
19 listopada 2008[2] |
| Habilitacja |
25 czerwca 2019[2] |
Marcin Jan Jacoby (ur. 1976) – polski literaturoznawca, dr hab. nauk humanistycznych, profesor uczelni Katedry Studiów Azjatyckich Wydziału Nauk Humanistycznych i Społecznych SWPS Uniwersytetu Humanistycznospołecznego z siedzibą w Warszawie, sinolog, tłumacz[2][3].
Życiorys
19 listopada 2008 obronił pracę doktorską Zagadnienie malarskiego powtórzenia i falsyfikatu w chińskim piśmiennictwie o sztuce z okresu od V do XIX wieku, 25 czerwca 2019 habilitował się na podstawie pracy zatytułowanej Sztuka perswazji w starożytnych Chinach. Opowiastka alegoryczna w okresie Walczących Państw (453-221 r. p.n.e.)[2]. Został zatrudniony na stanowisku adiunkta w Zakładzie Sinologii na Wydziale Orientalistycznym Uniwersytetu Warszawskiego[2].
Jest profesorem uczelni Katedry Studiów Azjatyckich Wydziału Nauk Humanistycznych i Społecznych SWPS Uniwersytetu Humanistycznospołecznego z siedzibą w Warszawie[2].
Zajmuje się zagadnieniami polityczno-społecznymi regionu Azji Wschodniej, szczególnie Chin i Republiki Korei. Specjalizuje się w chińskiej literaturze klasycznej i kulturze Chin starożytnych. Zna język chiński współczesny i klasyczny, zajmuje się tłumaczeniem dzieł literatury chińskiej na język polski. Jest autorem wysoko ocenianych publikacji popularnonaukowych o Azji Wschodniej: Chiny bez makijażu (2016) i Korea Południowa. Republika żywiołów (2018). Popularyzator wiedzy o Azji i współautor podręcznika do nauki języka chińskiego Współczesny język chiński. Mówię i piszę po chińsku (2008)[3].
Na Uniwersytecie SWPS prowadzi zajęcia z zakresu wiedzy o Chinach i Azji Wschodniej: literatury, sztuki i dyplomacji kulturalnej.
Wybrane publikacje
- "Sztuka perswazji w starożytnych Chinach. Opowiastka alegoryczna w okresie Walczących Państw (453-221 r. p.n.e.)", Wydawnictwo Akademickie „Dialog”, Warszawa 2018
- "Korea Południowa. Republika żywiołów" (2018)
- "Chiny bez makijażu", Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza SA, Warszawa (2016
- "Współczesny język chiński. Mówię i piszę po chińsku"(współautor z Ewą Zajdler i Qian li-Piszczek (t. 1.) oraz Gao Zhiwu (t.2.)); Wydawnictwo Akademickie „Dialog”, Warszawa 2008
- tłumaczenie z oryg. chin.: "Zhuangzi. Prawdziwa Księga Południowego Kwiatu", Wydawnictwo ISKRY, Warszawa 2009
- red.: "Urzędnicy, biznesmeni, artyści : analiza sektora kultury w krajach Azji Wschodniej i w Indiach", Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego: Instytut Adama Mickiewicza, Warszawa 2016
Jego najnowsza monografia naukowa to „Sztuka perswazji w starożytnych Chinach. Opowiastka alegoryczna w okresie Walczących Państw (453-221 r. p.n.e.)”
Przypisy
- ↑ http://www.instytutkonfucjusza.uj.edu.pl/aktualnosci/-/journal_content/56_INSTANCE_0hNdtYlrt1Z9/30304575/31600066
- ↑ a b c d e f g Dr hab. Marcin Jan Jacoby, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2020-09-18].[martwy link]
- ↑ a b Paula Kowalcze, Jacoby, Marcin [online], www.swps.pl [dostęp 2020-09-18] (pol.).