Spadkobierca: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
mNie podano opisu zmian
MastiBot (dyskusja | edycje)
m Bot poprawia odwołania do ustawy
Linia 22: Linia 22:
Spadkobiercą nie może być:
Spadkobiercą nie może być:


*osoba fizyczna, która nie żyje w chwili otwarcia spadku<ref name="autonazwa1">Art. 927 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny ({{Dziennik Ustaw|2019|1145}})</ref><br />(wyjątek<ref>Art. 927 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny</ref>: ''[[nasciturus]]'');
*osoba fizyczna, która nie żyje w chwili otwarcia spadku<ref name="autonazwa1">Art. 927 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny ({{Dziennik Ustaw|2020|1740}})</ref><br />(wyjątek<ref>Art. 927 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny</ref>: ''[[nasciturus]]'');
* osoba prawna, która w tym czasie nie istnieje<ref name="autonazwa1" /><br />(wyjątek<ref>Art. 927 § 3 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny</ref>: [[fundacja]] ustanowiona w testamencie, gdy zostanie wpisana do [[Krajowy Rejestr Sądowy|Krajowego Rejestru Sądowego]] w ciągu 2 lat od ogłoszenia testamentu);
* osoba prawna, która w tym czasie nie istnieje<ref name="autonazwa1" /><br />(wyjątek<ref>Art. 927 § 3 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny</ref>: [[fundacja]] ustanowiona w testamencie, gdy zostanie wpisana do [[Krajowy Rejestr Sądowy|Krajowego Rejestru Sądowego]] w ciągu 2 lat od ogłoszenia testamentu);
* jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, która w tym czasie nie istnieje<ref>Art. 927 § 1 w zw. z art. 33<sup>1</sup> § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny</ref>.
* jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, która w tym czasie nie istnieje<ref>Art. 927 § 1 w zw. z art. 33<sup>1</sup> § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny</ref>.

Wersja z 03:41, 10 paź 2020

Spadkobierca – podmiot, na który przechodzi ogół praw i obowiązków osoby zmarłej.

Spadkobierca testamentowy – powołana do spadku na podstawie testamentu osoba fizyczna osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, albo też dziecko poczęte (nie urodzone jeszcze w chwili otwarcia spadku), pod warunkiem, że urodzi się żywe.

Spadkobierca ustawowy – podmiot powołany do spadku na mocy odpowiednich ustaw, w przypadku gdy spadkodawca nie pozostawił ważnego testamentu albo gdy osoby powołane do spadku nie chcą lub nie mogą być spadkobiercami.

Spadkobiercami ustawowymi są (zwróć uwagę na zmianę prawa spadkowego od 28 czerwca 2009):

Spadkobierca nabywa spadek z chwilą śmierci spadkodawcy (tzw. otwarcie spadku). Spadkobierca może spadek przyjąć wprost bądź z dobrodziejstwem inwentarza albo odrzucić, składając w tej kwestii odpowiednie oświadczenie przed sądem lub notariuszem w terminie 6 miesięcy od dnia, w którym dowiedział się, iż został do spadku powołany.

  • W razie prostego przyjęcia spadku spadkobierca ponosi odpowiedzialność za długi spadkowe bez ograniczenia.
  • W razie przyjęcia spadku z dobrodziejstwem inwentarza spadkobierca ponosi odpowiedzialność za długi spadkowe tylko do wartości ustalonego w inwentarzu stanu czynnego spadku.

Niemożność bycia spadkobiercą

Spadkobiercą nie może być:

  • osoba fizyczna, która nie żyje w chwili otwarcia spadku[1]
    (wyjątek[2]: nasciturus);
  • osoba prawna, która w tym czasie nie istnieje[1]
    (wyjątek[3]: fundacja ustanowiona w testamencie, gdy zostanie wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego w ciągu 2 lat od ogłoszenia testamentu);
  • jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, która w tym czasie nie istnieje[4].

Spadkobiercą nie może być również osoba uznana za spadkobiercę niegodnego dziedziczenia. Jest ona wtedy wyłączona z dziedziczenia tak, jakby go nie dożyła. Tym samym zamiast tej osoby dziedziczą osoby uprawnione do dziedziczenia po osobie uznanej za niegodną dziedziczenia.

Zobacz też

Przypisy

  1. a b Art. 927 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2020 r. poz. 1740)
  2. Art. 927 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny
  3. Art. 927 § 3 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny
  4. Art. 927 § 1 w zw. z art. 331 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny