Michaił Wołkoński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: kategoria Odznaczeni Orderem Świętego Andrzeja Apostoła Pierwszego Powołania została przeniesiona do Odznaczeni Orderem Świętego Andrzeja (Imperium Rosyjskie)
PtjackBOT (dyskusja | edycje)
m Zmiana nazwy kategorii: Kategoria:Odznaczeni Orderem Świętego Aleksandra Newskiego → Kategoria:Odznaczeni Orderem Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie) (przy użyciu QRC)
Linia 48: Linia 48:
[[Kategoria:Generałowie Imperium Rosyjskiego]]
[[Kategoria:Generałowie Imperium Rosyjskiego]]
[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Orła Białego (I Rzeczpospolita)]]
[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Orła Białego (I Rzeczpospolita)]]
[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Świętego Aleksandra Newskiego]]
[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie)]]
[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Świętego Andrzeja (Imperium Rosyjskie)]]
[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Świętego Andrzeja (Imperium Rosyjskie)]]
[[Kategoria:Politycy Imperium Rosyjskiego]]
[[Kategoria:Politycy Imperium Rosyjskiego]]

Wersja z 19:54, 10 paź 2020

Michaił Nikitycz Wołkoński
Ilustracja
Herb
Herb książąt Wołkońskich
Rodzina

Wołkońscy

Data urodzenia

9 października 1713

Data śmierci

8 grudnia 1788

Ojciec

Nikita Fiodorowicz Wołkoński

Matka

Agryppina Pietrowna z Biestużewów

Żona

Elżbieta Aleksiejewna z Makarowów

Dzieci

Aleksander Wołkoński
Aleksy Wołkoński
Anna z Wołkońskich Prozorowska
Piotr Wołkoński
Maria Wołkońska
Lew Wołkoński
Paweł Wołkoński

Odznaczenia
Order św. Andrzeja (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie) Order Orła Białego

Michaił Wołkoński (ros.) Михаил Никитич Волконский (ur. 9 października 1713, zm. 8 grudnia 1788) – książę, wojskowy i dyplomata rosyjski. W latach 1769-1771 poseł nadzwyczajny i minister pełnomocny Katarzyny II w Rzeczypospolitej.

Życiorys

W 1732 wstąpił do korpusu kadetów. Wziął udział w wojnie rosyjsko-tureckiej (1735-1739) i wojnie siedmioletniej (1756-1763). W 1761 mianowany generał-lejtnantem armii rosyjskiej, dowodził oddziałami rozlokowanymi w Poznaniu, krwawo stłumił wystąpienia wielkopolskiej szlachty przeciwko rosyjskiej okupacji. Mianowany generałem en-chef, dowodził w 1764 korpusem rosyjskim, który osłaniał przeprowadzanie przez Familię Czartoryskich zamachu stanu w Rzeczypospolitej, który wyniósł do tronu Stanisława Augusta Poniatowskiego. 22 maja 1769 został rosyjskim posłem w Warszawie. Po zakończeniu misji w Polsce został 5 listopada 1771 generał-gubernatorem Moskwy.

W 1757 odznaczony Orderem Orła Białego[1].

Przypisy

  1. Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 190.

Szablon:Władca