Generał major: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
CommonsDelinker zamienia link do pliku z Wehrmacht_Generalmajor_(1).png na WMacht_H_OF6_GenMaj01_h_1945.png. Powód: [[:c:COM:FR|File renam
Amherst99 (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 6: Linia 6:


Stopień generała majora funkcjonował również min. w:
Stopień generała majora funkcjonował również min. w:
* [[Armia Imperium Rosyjskiego|Armii Imperium Rosyjskiego]] (ros. ''Генерал-майор''),
* [[Armia Imperium Rosyjskiego|Armii Imperium Rosyjskiego]] (ros. ''генера́л-майор''),
* [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]] (wprowadzony w 1940 roku) i [[Armia Radziecka|Armii Radzieckiej]] (ros. ''Генерал-майор'')<ref>Władimir Bieszanow, Pogrom Pancerny 1941. Wyd. Bellona, Warszawa 2009; {{ISBN|978-83-11-11530-9}}.</ref>,
* [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]] (wprowadzony w 1940 roku) i [[Armia Radziecka|Armii Radzieckiej]] (ros. ''генера́л-майор'')<ref>Władimir Bieszanow, Pogrom Pancerny 1941. Wyd. Bellona, Warszawa 2009; {{ISBN|978-83-11-11530-9}}.</ref>,
* w [[Wehrmacht|Wehrmachcie]] i [[Luftwaffe]] (niem. ''Generalmajor'')<ref>Samuel M. Witcham, Wojska lądowe. Ordre de Bataille. Wyd. Bellona, Warszawa 2009; {{ISBN|978-83-11-11596-5}}</ref>, równorzędny stopniowi [[kontradmirał]]a (niem. ''Konteradmiral'') w [[Kriegsmarine]].
* w [[Wehrmacht|Wehrmachcie]] i [[Luftwaffe]] (niem. ''Generalmajor'')<ref>Samuel M. Witcham, Wojska lądowe. Ordre de Bataille. Wyd. Bellona, Warszawa 2009; {{ISBN|978-83-11-11596-5}}</ref>, równorzędny stopniowi [[kontradmirał]]a (niem. ''Konteradmiral'') w [[Kriegsmarine]].



Wersja z 10:09, 14 paź 2020

Generał major w 1775
Epolet generała majora

Generał major – stopień wojskowy m.in. w wojsku I Rzeczypospolitej[1], odpowiednik generała brygady lub generała dywizji w Wojsku Polskim.

W I Rzeczypospolitej był generałem „komenderującym” w dywizji. Teoretycznie generałowie majorowie – dwóch dla każdej dywizji – mieli sobie podporządkowaną: jeden piechotę, drugi kawalerię. W czasie reform przeprowadzanych przez Sejm Czteroletni nie przestrzegano tego zwyczaju i mieli oni podporządkowane sobie zarówno pułki piesze jak i kawaleryjskie. Dopiero w 1793 roku powrócono do podporządkowania kawalerii i piechoty osobnym generałom majorom[1].

Stopień generała majora funkcjonował również min. w:

Zobacz też

Przypisy

  1. a b Machynia, Rakutis i Srzednicki 1999 ↓, s. 4.
  2. Władimir Bieszanow, Pogrom Pancerny 1941. Wyd. Bellona, Warszawa 2009; ISBN 978-83-11-11530-9.
  3. Samuel M. Witcham, Wojska lądowe. Ordre de Bataille. Wyd. Bellona, Warszawa 2009; ISBN 978-83-11-11596-5

Bibliografia

  • Mariusz Machynia, Valdas Rakutis, Czesław Srzednicki: Oficerowie wojska Wielkiego Księstwa Litewskiego. Sztab, kawaleria, artyleria, wojska inżynieryjne i piechota. Kraków: Księgarnia Akademicka. Wydawnictwo Naukowe, 1999. ISBN 83-7188-239-4.