Katastrofa lotnicza na Ławicy (1977): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Potrzebne źródła, drobne redakcyjne, drobne techniczne |
Poprawka przypisu |
||
Linia 40: | Linia 40: | ||
* płk dypl. pil. Józef Piorun – starszy oficer Wydziału Planowania Operacyjnego Sztabu Dowództwa Wojsk Lotniczych |
* płk dypl. pil. Józef Piorun – starszy oficer Wydziału Planowania Operacyjnego Sztabu Dowództwa Wojsk Lotniczych |
||
* Wojciech Rzepka – II pilot, 17 Eskadra Łącznikowa Dowództwa Wojsk Lotniczych |
* Wojciech Rzepka – II pilot, 17 Eskadra Łącznikowa Dowództwa Wojsk Lotniczych |
||
* Andrzej Wiktor Wawrzaszek – I pilot, dowódca załogi<ref>Polskie |
* Andrzej Wiktor Wawrzaszek – I pilot, dowódca załogi<ref>{{Cytuj książkę|tytuł=Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010. Rozwój. Organizacja. Katastrofy lotnicze|isbn=978-83-11-12140-9|nazwisko=Zieliński|imię=Józef|rok=2011|wydawca=|miejsce=Warszawa|strony=417-419}}</ref> |
||
== Przypisy == |
== Przypisy == |
Wersja z 18:33, 22 lis 2020
|
Ten artykuł od 2020-08 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Państwo | |
---|---|
Miejsce | |
Rodzaj zdarzenia |
zderzenie samolotu z ziemią |
Data |
14 lutego 1977 |
Godzina |
8:17 |
Ofiary śmiertelne |
8 osób |
Katastrofa lotnicza na Ławicy – wypadek lotniczy do którego doszło 14 lutego 1977 roku o godz. 8:17. Zginęło w nim 3 członków załogi oraz 5 pasażerów – wysokich rangą oficerów Wojsk Lotniczych PRL.
Przebieg zdarzenia
Samolot An-2 wystartował w kierunku na Warszawę o godz. 8:09:46, w trudnych warunkach atmosferycznych. Na pokładzie znajdowała się komisja Dowództwa Wojsk Lotniczych, mająca dokonać przeglądu jednego z lotnisk. Po wykonaniu lotu w lewym kręgu, na wysokości 400 m załoga uznała, że wobec warunków atmosferycznych wykonanie zadania jest niemożliwe. O godz. 8:15:10 pilot zameldował, że wraca na lotnisko, a ok. godz. 8:17 nastąpiło zderzenie maszyny z ziemią. Katastrofy nikt nie przeżył.
Przyczyny
Za przyczyny katastrofy uznano:
- niedopuszczalne przechylenie samolotu w czasie zajścia do lądowania, spotęgowane włączeniem trymera lotek w kierunku przechylenia,
- niewłaściwe dowodzenie załogą,
- wykonanie zajścia do lądowania w trudnych warunkach atmosferycznych, bez wykorzystania środków radiotechnicznych.
Ofiary
- ppłk Henryk Wiktor Bełżek – oficer Oddziału Organizacji i planowania Szefostwa Wojsk Łączności i Radiolokacyjnego Ubezpieczania lotów
- sierż. sztab. Franciszek Gierwazik – technik pokładowy, 17 Eskadra Łącznikowa Dowództwa Wojsk Lotniczych
- ppłk pil. inż. Hieronim Jerzak – starszy inspektor Oddziału Szkolenia Podstawowego i Kursów Zarządu Szkolenia Lotniczego Dowództwa Wojsk Lotniczych[1]
- kpt. mgr inż. Marek Kozłowski
- ppłk pil. inż. Mieczysław Piętowski – starszy inspektor Zarządu Szkolenia Lotniczego Dowództwa Wojsk Lotniczych
- płk dypl. pil. Józef Piorun – starszy oficer Wydziału Planowania Operacyjnego Sztabu Dowództwa Wojsk Lotniczych
- Wojciech Rzepka – II pilot, 17 Eskadra Łącznikowa Dowództwa Wojsk Lotniczych
- Andrzej Wiktor Wawrzaszek – I pilot, dowódca załogi[2]
Przypisy
- ↑ CAW 1663/82/322 .
- ↑ Józef Zieliński: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010. Rozwój. Organizacja. Katastrofy lotnicze. Warszawa: 2011, s. 417-419. ISBN 978-83-11-12140-9.