Bravo

Bravo

Częstotliwość	dwutygodnik (do 2017) aperiodyk (od 2017)
Państwo	Niemcy
Wydawca	Wydawnictwo Bauer
Tematyka	rozrywka
Średni nakład	250 000
Format	A4
ISSN	1230-8692
Strona internetowa

{{Czasopismo infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | DOI = | stali współpracownicy = | organ prasowy = | commons = | język = | wikicytaty = | eISSN = | podtytuł = | opis grafiki = | ostatni numer = | tytuł oryginalny = | alt grafiki = | redaktor naczelny = | państwo = | OCLC = | pierwszy numer = | liczba stron = | odznaczenia = | wikiźródła = Nieznane pola: "opis_grafiki", "organizacja", "naczelny", "odpowiednik", "ukazywał_się_do", "liczba_stron", "ukazuje_się_od" oraz "kraj".

Bravo – dwutygodnik dla młodzieży, pochodzący z Niemiec, ukazujący się też w wielu innych krajach Europy. W Polsce pojawił się po raz pierwszy w 1991 roku i wydawany był przez Wydawnictwo Bauer. Redaktorem naczelnym polskiej wersji czasopisma był Michał Wiśnicki. Ostatni numer polskiego wydania Bravo ukazał się w grudniu 2017.

Historia

Bravo w Niemczech i innych krajach europejskich

Założycielem Bravo był dziennikarz Peter Boenisch. Pierwszy numer czasopisma ukazał się w Niemczech 26 sierpnia 1956 roku, z Marilyn Monroe na okładce. Od początku pismo kierowane było do nastolatków, a jego tematyka oscylowała wokół popkultury, a także kwestii związanych z dojrzewaniem i współżyciem płciowym. Bravo dostarczało bieżących informacji ze świata muzyki, filmu i telewizji. W środku publikowane były wywiady ze znanymi osobami, krzyżówki, dział porad, konkursy, fotostory, horoskopy, opisy filmów i seriali, dział mody, plakaty i inne.

W latach 70. zwykle sprzedawało się ono w Niemczech w liczbie miliona egzemplarzy. Podobne nakłady osiągano aż do połowy lat 90., po czym liczby te stopniowo zaczęły spadać. Mimo tego, w 2010 roku wciąż sprzedawano ok. pół miliona egzemplarzy, co czyniło Bravo najpopularniejszym czasopismem dla nastolatków w Europie. W lutym 2017 zaprzestano wydawania Bravo w Hiszpanii.

Bravo w Polsce

W październiku 1991 ukazał się pierwszy numer polskiej edycji Bravo. Wcześniej magazyn docierał do Polski nieoficjalnymi kanałami. Co roku czasopismo rozdawało nagrody dla osobistości przemysłu rozrywkowego, tzw. Bravoory, oparte na głosach czytelników w danych kategoriach. Nakład pisma w kwietniu 2010 w Polsce wynosił 250 000 egzemplarzy, a sprzedaż około 198 000 egzemplarzy. Czasopismo było krytykowane przez organizacje wychowawcze ze względu na promowanie wśród dorastającej młodzieży swobody obyczajowej (np. wczesnej inicjacji seksualnej).

27 grudnia 2017 wydano ostatni numer Bravo w Polsce. Powodem decyzji była spadająca sprzedaż (300 tys. egz. w 2002 r., 200 tys. egz. w 2010 r., 25 tys. egz. w 2016 r. i 11,6 tys. w 2017 r.). Adres URL strony internetowej magazynu Bravo w Polsce po jego likwidacji przekierowuje na należący do Bauer Media Polska portal internetowy Interia.pl, choć nadal czynna jest strona czasopisma na serwisie społecznościowym Facebook. Zdaniem Anny Hahn-Leśniewskiej, wiceprezes agencji Partner of Promotion "znika z rynku „Bravo”, na którym wychowały się pokolenia X czy Y, bo dzisiaj miejsce na podium w źródłach wiedzy zajmuje już dawno YouTube, Instagram, Snapchat".

Zobacz też

• Musikladen

Linki zewnętrzne

• Oficjalna niemiecka strona Bravo (niem.)
• Polska edycja składanki Bravo Hits (pol.)