Hamad ibn Isa Al Chalifa: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Dodano kategorię "Ludzie urodzeni w Ar-Rifie" za pomocą HotCat |
B |
||
Linia 3: | Linia 3: | ||
|imiona = |
|imiona = |
||
|tytulatura = |
|tytulatura = |
||
|grafika = |
|grafika = Donald_Trump_meets_with_King_Hamed_bin_Issa_of_Bahrain,_May_2017_(cropped).jpg |
||
|opis grafiki = |
|opis grafiki = |
||
|herb = |
|herb = |
Wersja z 16:08, 30 gru 2020
Król Bahrajnu | |
Okres | |
---|---|
Poprzednik | |
Dane biograficzne | |
Dynastia |
Al Chalifa |
Data i miejsce urodzenia | |
Ojciec | |
Żona | |
Dzieci |
12 (m.in. Salman ibn Hamad ibn Isa Al Chalifa) |
Odznaczenia | |
Hamad ibn Isa Al Chalifa (arab. 'حمد بن عيسى آل خليفة, ur. 28 stycznia 1950 w Ar-Rifie) – w latach 1999–2002 emir, a od 2002 król Bahrajnu, syn emira Isy ibn Salmana Al Chalify.
Zarys biografii
Od 27 czerwca 1964 następca tronu, ukończył szkołę średnią w Cambridge, a w latach 1967-1968 studiował w brytyjskiej szkole wojskowej w Hampshire. W 1974 został zastępcą Rady Rodu Al Chalifa, natomiast w 1978 założył Ośrodek Dokumentacji Historycznej Bahrajnu. Jest współtwórcą sił powietrznych Bahrajnu. 6 marca 1999 przejął władzę w kraju po śmierci Isy ibn Salmana Al Chalify. 14 lutego 2002 proklamował Bahrajn monarchią konstytucyjną i przyjął tytuł króla. 9 maja tego samego roku odbyły się pierwsze od 35 lat wybory do władz lokalnych.
Na fali Arabskiej Wiosny, 14 lutego 2011 w kraju wybuchły antyrządowe manifestacje przeciwko korupcji, ograniczaniu swobód obywatelskich i praw demokracji. W zamieszkach zginęło co najmniej 36 osób, ponad 2000 zostało aresztowanych i przeszło 3000 zostało rannych.
- Osobny artykuł:
Przypisy
- ↑ Do 14 lutego 2002 jako emir Bahrajnu.
Bibliografia
- Tadeusz Pasierbiński, Monarchie świata. Poczet rodów królewskich i książęcych, Warszawa: Iskry, 2002, s. 395-396, ISBN 83-207-1705-1, OCLC 830379607 .