Kasyno wojskowe: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 17:42, 25 sty 2021

Kasyna wojskowe – miejsce odpłatnego żywienia kadry, rodzin i innych osób na określonych warunkach. Stanowi wyodrębnione organizacyjnie i majątkowo gospodarstwo pomocnicze służby żywnościowej oddziału gospodarczego.

Nazwa ta wywodzi się od włoskiego słowa casino, czyli mały domek^[1]. Przeznaczony był na wspólną zabawę osób, które łączyło pokrewieństwo, sfera towarzyska lub inne więzy. W tworzącym się Wojsku Polskim urządzano je na wzór kasyn sił zbrojnych innych państw^[1]. W miarę upływu czasu kasyna rozszerzały swoją działalność. Organizowano w nich bale, zabawy taneczne, gry towarzyskie, spektakle teatralne, koncerty i turnieje sportowe^[1]. W kasynach witano przybywające i odchodzące rodziny wojskowe oraz były miejscem, w którym oficer mógł przeczytać prasę, posłuchać radia lub wypożyczyć książkę^[2].

Podział kasyn wojskowych

stałe – garnizonowe, oddziałowe i reprezentacyjne^[2]
sezonowe – w sezonowych domach wypoczynkowych (WDW)
polowe – w czasie ćwiczeń i pokazów wojskowych.

Nakreślony w instrukcji z 1923 roku program budowy nowych kasyn zakładał, że powinny one posiadać salę jadalną (60 m²), salę zebrań oficerskich (200 m²), bibliotekę wraz z czytelnią, pokój gier, muzeum pułkowe, sanitariaty i kuchnię z zapleczem^[2]. W miarę rozwoju niektóre kasyna stały się prawdziwymi centrami życia społeczno-kulturalnego^[3]. Działalność kasyn wojskowych regulowały odpowiednie statuty, a najwyższą władzę nad nimi sprawowali dowódcy tych formacji czy oddziałów, którym gospodarczo były one podporządkowane^[4].

Decyzją MON w 2010 roku wszystkie kasyna wojskowe zostały zlikwidowane, bez względu na kondycję finansową i potrzeby lokalnej społeczności.

Zobacz też

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Kusiak 1992 ↓, s. 168.
↑ ^a ^b ^c Kusiak 1992 ↓, s. 169.
↑ Kusiak 1992 ↓, s. 171.
↑ Kusiak 1992 ↓, s. 173.

Bibliografia

Franciszek Kusiak: Życie codzienne oficerów Drugiej Rzeczypospolitej. Warszawa 1992: Państwowy Instytut Wydawniczy, s. 168–194. ISBN 83-06-02202-5.

[CITEREFKusiak1992168-1] Kusiak 1992 ↓, s. 168.

[CITEREFKusiak1992169-2] Kusiak 1992 ↓, s. 169.

[CITEREFKusiak1992171-3] Kusiak 1992 ↓, s. 171.

[CITEREFKusiak1992173-4] Kusiak 1992 ↓, s. 173.

[1]

[2]

[3]

[4]

@@ Linia 4: / Linia 4: @@
 '''Kasyna wojskowe''' – miejsce odpłatnego żywienia kadry, rodzin i innych osób na określonych warunkach. Stanowi wyodrębnione organizacyjnie i majątkowo [[gospodarstwo pomocnicze]] [[służba żywnościowa|służby żywnościowej]] [[oddział gospodarczy|oddziału gospodarczego]].
-Nazwa ta wywodzi się od włoskiego słowa ''casino'', czyli mały domek<ref name="życie">{{Cytuj książkę | nazwisko=Kusiak | imię=Franciszek | autor link = Franciszek Kusiak| tytuł= Życie codzienne oficerów Drugiej Rzeczypospolitej | strony=168}}</ref>. Przeznaczony był na wspólną zabawę osób, które łączyło pokrewieństwo, sfera towarzyska lub inne więzy. W tworzącym się [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojsku Polskim]] urządzano je na wzór kasyn sił zbrojnych innych państw<ref name="życie" />. W miarę upływu czasu kasyna rozszerzały swoją działalność. Organizowano w nich bale, zabawy taneczne, gry towarzyskie, spektakle teatralne, koncerty i turnieje sportowe<ref name="życie" />. W kasynach witano przybywające i odchodzące rodziny wojskowe oraz były miejscem, w którym oficer mógł przeczytać prasę, posłuchać radia lub wypożyczyć książkę<ref name="życie0">{{Cytuj książkę | nazwisko=Kusiak | imię=Franciszek | tytuł= Życie codzienne oficerów Drugiej Rzeczypospolitej | strony=169}}</ref>.
+Nazwa ta wywodzi się od włoskiego słowa ''casino'', czyli mały domek{{odn|Kusiak|1992|s=168}}. Przeznaczony był na wspólną zabawę osób, które łączyło pokrewieństwo, sfera towarzyska lub inne więzy. W tworzącym się [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojsku Polskim]] urządzano je na wzór kasyn sił zbrojnych innych państw{{odn|Kusiak|1992|s=168}}. W miarę upływu czasu kasyna rozszerzały swoją działalność. Organizowano w nich bale, zabawy taneczne, gry towarzyskie, spektakle teatralne, koncerty i turnieje sportowe{{odn|Kusiak|1992|s=168}}. W kasynach witano przybywające i odchodzące rodziny wojskowe oraz były miejscem, w którym oficer mógł przeczytać prasę, posłuchać radia lub wypożyczyć książkę{{odn|Kusiak|1992|s=169}}.
 '''Podział kasyn wojskowych'''
-* stałe – [[garnizon]]owe, [[Oddział wojskowy|oddziałowe]] i reprezentacyjne<ref name="życie0" />
+* stałe – [[garnizon]]owe, [[Oddział wojskowy|oddziałowe]] i reprezentacyjne{{odn|Kusiak|1992|s=169}}
 * sezonowe – w sezonowych domach wypoczynkowych (WDW)
 * polowe – w czasie [[ćwiczenia wojskowe|ćwiczeń]] i pokazów wojskowych.
-Nakreślony w instrukcji z 1923 roku program budowy nowych kasyn zakładał, że powinny one posiadać salę jadalną (60 m²), salę zebrań oficerskich (200 m²), bibliotekę wraz z czytelnią, pokój gier, muzeum pułkowe, sanitariaty i kuchnię z zapleczem<ref name="życie0" />. W miarę rozwoju niektóre kasyna stały się prawdziwymi centrami życia społeczno-kulturalnego<ref name="życie1">{{Cytuj książkę | nazwisko=Kusiak | imię=Franciszek | tytuł= Życie codzienne oficerów Drugiej Rzeczypospolitej | strony=171}}</ref>. Działalność kasyn wojskowych regulowały odpowiednie statuty, a najwyższą władzę nad nimi sprawowali dowódcy tych formacji czy oddziałów, którym gospodarczo były one podporządkowane<ref name="życie2">{{Cytuj książkę | nazwisko=Kusiak | imię=Franciszek | tytuł= Życie codzienne oficerów Drugiej Rzeczypospolitej | strony=173}}</ref>.
+Nakreślony w instrukcji z 1923 roku program budowy nowych kasyn zakładał, że powinny one posiadać salę jadalną (60 m²), salę zebrań oficerskich (200 m²), bibliotekę wraz z czytelnią, pokój gier, muzeum pułkowe, sanitariaty i kuchnię z zapleczem{{odn|Kusiak|1992|s=169}}. W miarę rozwoju niektóre kasyna stały się prawdziwymi centrami życia społeczno-kulturalnego{{odn|Kusiak|1992|s=171}}. Działalność kasyn wojskowych regulowały odpowiednie statuty, a najwyższą władzę nad nimi sprawowali dowódcy tych formacji czy oddziałów, którym gospodarczo były one podporządkowane{{odn|Kusiak|1992|s=173}}.
 Decyzją [[Ministerstwo Obrony Narodowej|MON]] w 2010 roku wszystkie kasyna wojskowe zostały zlikwidowane, bez względu na kondycję finansową i potrzeby lokalnej społeczności.