Włodzimierz Lengauer: Różnice pomiędzy wersjami

Włodzimierz Lengauer
	; Włodzimierz Lengauer (2013)
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	17 sierpnia 1949 ; Jelenia Góra
	Profesor nauk humanistycznych
	Specjalność: historia starożytna
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Doktorat	1975 ; UW
Habilitacja	1985 ; UW
Profesura	18 czerwca 1996
	Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Warszawski
Zakład	Zakład Historii Starożytnej
Stanowisko	Kierownik
	Dziekan
Wydział	Wydział Historyczny
Okres spraw.	2005–2008
	Prorektor ds. Badań Naukowych i Współpracy z Zagranicą
Uczelnia	Uniwersytet Warszawski
Okres spraw.	2008–2012
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach
	Strona internetowa

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 01:31, 4 lut 2021

Włodzimierz Lengauer (ur. 17 sierpnia 1949 w Jeleniej Górze) – polski historyk starożytności, profesor nauk humanistycznych, profesor zwyczajny w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego, w latach 2005–2008 dziekan Wydziału Historycznego UW, w latach 2008–2012 prorektor Uniwersytetu Warszawskiego.

Życiorys

Uzyskał magisterium na Uniwersytecie Warszawskim w 1971, doktorat i habilitację odpowiednio w 1975 i w 1985. W 1996 otrzymał od Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej tytuł naukowy profesora. W 1999 objął stanowisko profesora zwyczajnego UW. Jest zatrudniony w Instytucie Historycznym UW od 1971. W latach 1996–2008 kierownik Zakładu Historii Starożytnej IH UW. W latach 2005–2008 dziekan Wydziału Historycznego UW. W latach 2008–2012 prorektor ds. Badań Naukowych i Współpracy z Zagranicą.

W latach 1979–1981 otrzymał stypendium Fundacji im. Aleksandra von Humboldta (Uniwersytet w Trewirze). Inne stypendia badawcze i wykłady gościnne: Bonn, Kolonia, Konstancja, Besançon, Paryż (École des Hautes Études en Sciences Sociales).

Jest autorem licznych publikacji z zakresu historii starożytnej Grecji, uznanym specjalistą w badaniach nad grecką religią i kulturą. Należy do Polskiego Towarzystwa Filologicznego, Polskiego Towarzystwa Historycznego, Komitetu Głównego olimpiady historycznej, Komitetu Nauk o Kulturze Antycznej PAN.

Do 2012 był wiceprzewodniczącym Zarządu Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci.

Uczniowie

Wypromował co najmniej sześciu doktorów. Do grona jego uczniów należą m.in. Łukasz Niesiołowski-Spanò i Aleksander Wolicki^[1].

Główne osiągnięcia, nagrody, odznaczenia

W 2014 otrzymał z rąk ambasadora Francji francuski Order Palm Akademickich^[2].

W 2001 za wybitne zasługi w działalności na rzecz dzieci otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski^[3].

Publikacje (wybór)

Greek Commanders in the 5th and 4th Centuries B.C. Politics and Ideology: A Study of Militarism, Warszawa 1979
Pojęcie równości w greckich koncepcjach politycznych. Od Homera do końca V wieku p.n.e., Warszawa 1988
Religijność starożytnych Greków, Warszawa 1994
Starożytna Grecja okresu archaicznego i klasycznego, Warszawa 1999
Storia dell' antichità in URSS (1917–1956), w: Index. Quaderni camerti di studi romanistici, t. 28, 2000, s. 89–116;
Cenzus wieku dla członków ateńskiej boule, w: Przegląd Historyczny, t. 92, 2001, s. 155–160
Dionizos. Trzy szkice, Kraków 2020

Życie prywatne

W 2019 roku w wywiadzie dla Polityki publicznie zdeklarował, że jest gejem i ateistą^[4].

Przypisy

↑ System Wspomagania Wyboru Recenzentów [online], recenzenci.opi.org.pl [dostęp 2018-12-10] .
↑ Uroczystość wręczenia wysokich francuskich odznaczeń wybitnym osobom. ambafrance-pl.org, 19 marca 2014. [dostęp 21 marca 2014].
↑ Postanowienie Prezydenta RP z 19 czerwca 2001 r. o nadaniu orderów i odznaczeń [online], www.infor.pl [dostęp 2018-12-10] (ang.).
↑ Agnieszka Krzemińska: Czym różni się pederasta od pedofila? Wywiad z Włodzimierzem Lengauerem. Polityka, 28 maja 2019. [dostęp 6 czerwca 2019].

[1] System Wspomagania Wyboru Recenzentów [online], recenzenci.opi.org.pl [dostęp 2018-12-10] .

[2] Uroczystość wręczenia wysokich francuskich odznaczeń wybitnym osobom. ambafrance-pl.org, 19 marca 2014. [dostęp 21 marca 2014].

[3] Postanowienie Prezydenta RP z 19 czerwca 2001 r. o nadaniu orderów i odznaczeń [online], www.infor.pl [dostęp 2018-12-10] (ang.).

[4] Agnieszka Krzemińska: Czym różni się pederasta od pedofila? Wywiad z Włodzimierzem Lengauerem. Polityka, 28 maja 2019. [dostęp 6 czerwca 2019].

[1]

[2]

[3]

[4]

@@ Linia 45: / Linia 45: @@
  |www                       = http://ihuw.pl/instytut/o-instytucie/pracownicy/prof-dr-hab-wlodzimierz-lengauer-emeritus
 }}
-'''Włodzimierz Lengauer''' (ur. [[17 sierpnia]] [[1949]] w [[Jelenia Góra|Jeleniej Górze]]) – polski [[Historia|historyk]] [[Starożytność|starożytności]], [[Tytuł profesora|profesor]] [[Nauki humanistyczne|nauk humanistycznych]], [[profesor zwyczajny]] w [[Instytut Historyczny Uniwersytetu Warszawskiego|Instytucie Historycznym]] [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu Warszawskiego]], w latach 2005–2008 dziekan [[Wydział Historyczny Uniwersytetu Warszawskiego|Wydziału Historycznego UW]], w latach 2008–2012 prorektor Uniwersytetu Warszawskiego, członek [[Wielka Loża Narodowa Polski|Wielkiej Loży Narodowej Polski]].
+'''Włodzimierz Lengauer''' (ur. [[17 sierpnia]] [[1949]] w [[Jelenia Góra|Jeleniej Górze]]) – polski [[Historia|historyk]] [[Starożytność|starożytności]], [[Tytuł profesora|profesor]] [[Nauki humanistyczne|nauk humanistycznych]], [[profesor zwyczajny]] w [[Instytut Historyczny Uniwersytetu Warszawskiego|Instytucie Historycznym]] [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu Warszawskiego]], w latach 2005–2008 dziekan [[Wydział Historyczny Uniwersytetu Warszawskiego|Wydziału Historycznego UW]], w latach 2008–2012 prorektor Uniwersytetu Warszawskiego.
 == Życiorys ==