Flotylla Dunajska: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Battle standard |
drobne merytoryczne |
||
Linia 10: | Linia 10: | ||
|sformowanie = VII 1940, 13 IV 1944 |
|sformowanie = VII 1940, 13 IV 1944 |
||
|rozformowanie = 21 XI 1941, 1960 |
|rozformowanie = 21 XI 1941, 1960 |
||
|nazwa wyróżniająca = |
|nazwa wyróżniająca = [[Dunaj]]ska |
||
|patron = |
|patron = |
||
|święto = |
|święto = |
||
Linia 22: | Linia 22: | ||
|numer = |
|numer = |
||
|dyslokacja = [[Izmaił]] |
|dyslokacja = [[Izmaił]] |
||
|rodzaj sił zbrojnych = |
|rodzaj sił zbrojnych = |
||
|formacja = |
|formacja = |
||
|rodzaj wojsk = |
|rodzaj wojsk = [[flotylla rzeczna]] |
||
|podległość = [[Flota Czarnomorska]] |
|podległość = [[Flota Czarnomorska]] |
||
|skład = |
|skład = |
||
Linia 31: | Linia 31: | ||
|www = |
|www = |
||
}} |
}} |
||
'''Dunajska Flotylla Wojenna''', {{ |
'''Dunajska Flotylla Wojenna''', ({{w języku|ru|Дунайская военная флотилия}}) – [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|radziecka]] [[flotylla rzeczna]] operująca na [[Dunaj]]u i jego dopływach podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. Istniała z przerwami w latach 1940–41 oraz 1944–60. |
||
== Historia == |
== Historia == |
||
Po zajęciu [[Besarabia|Besarabii]] w 1940 w składzie [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] znalazł się wschodni brzeg [[Dunaj]]u na odcinku kilkudziesięciu kilometrów przy jego ujściu do [[Morze Czarne|Morza Czarnego]]. Już w lipcu 1940 została tam sformowana Flotylla dunajska składająca się głównie z [[Okręt rzeczny|okrętów]] przeniesionych z [[Dnieprzańska Flotylla Wojenna|Dnieprzańskiej Flotylli Wojennej]]. Główną bazą flotylli był [[Izmaił]]. Z uwagi na to, że brzeg po stronie ZSRR nie był przygotowany do bazowania okrętów warunki bytowe były bardzo ciężkie. Dodatkowo okręty cumowały przy nabrzeżach oddalonych zaledwie o trzysta metrów od [[ |
Po zajęciu [[Besarabia|Besarabii]] w 1940 w składzie [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] znalazł się wschodni brzeg [[Dunaj]]u na odcinku kilkudziesięciu kilometrów przy jego ujściu do [[Morze Czarne|Morza Czarnego]]. Już w lipcu 1940 została tam sformowana Flotylla dunajska składająca się głównie z [[Okręt rzeczny|okrętów]] przeniesionych z [[Dnieprzańska Flotylla Wojenna|Dnieprzańskiej Flotylli Wojennej]]. Główną bazą flotylli był [[Izmaił]]. Z uwagi na to, że brzeg po stronie ZSRR nie był przygotowany do bazowania okrętów warunki bytowe były bardzo ciężkie. Dodatkowo okręty cumowały przy nabrzeżach oddalonych zaledwie o trzysta metrów od [[Królestwo Rumunii|rumuńskiego]] brzegu Dunaju. Nawet główna baza flotylli (Izmaił) znajdowała się w zasięgu rumuńskiej [[Artyleria nadbrzeżna|artylerii nabrzeżnej]]. W związku z miejscem swojego bazowania flotylla nie nadawała się prowadzenia wojny obronnej, a jedynie do działań ofensywnych na terytorium Rumunii, [[Carstwo Bułgarii|Bułgarii]], [[Jugosławia|Jugosławii]], [[Czechosłowacja|Czechosłowacji]] i [[Austria|Austrii]]. W czasie jedenastu miesięcy poprzedzających [[Atak Niemiec na ZSRR| |
||
wojnę]] Flotylla przeprowadziła osiem ćwiczeń wspólnie z jednostkami [[14 Korpus Strzelecki (ZSRR)|14 Korpusu Strzeleckiego]] i oddziałami wojsk pogranicza, polegających przeprawianiu przez przeszkody wodne i osłonę własnych wojsk lądowych przed ewentualnymi atakami okrętów przeciwnika na przylegających do rzeki odcinkach frontu. Po wybuchu wojny flotylla zgodnie z przedwojennymi planami, w dniach 24 – 26 czerwca wysadziła desanty na rumuńskim brzegu. Przyczółek na rumuńskim brzegu Dunaju istniał do 19 lipca 1941. 19 lipca 1941 okręty flotylli zostały wycofane z delty Dunaju do [[Mikołajów|Nikołajewa]]{{odn|Bieszanow|2009|s=150}}. Flotylla uczestniczyła w [[Obrona Odessy|obronie Odessy]]. Rozformowana 21 listopada 1941. Ponownie sformowana 19 kwietnia 1944 roku na bazie [[Azowska Flotylla Wojskowa|Flotylli Azowskiej]]. Flotylla uczestniczyła w operacjach: |
wojnę]] Flotylla przeprowadziła osiem ćwiczeń wspólnie z jednostkami [[14 Korpus Strzelecki (ZSRR)|14 Korpusu Strzeleckiego]] i oddziałami wojsk pogranicza, polegających przeprawianiu przez przeszkody wodne i osłonę własnych wojsk lądowych przed ewentualnymi atakami okrętów przeciwnika na przylegających do rzeki odcinkach frontu. Po wybuchu wojny flotylla zgodnie z przedwojennymi planami, w dniach 24 – 26 czerwca wysadziła desanty na rumuńskim brzegu. Przyczółek na rumuńskim brzegu Dunaju istniał do 19 lipca 1941. 19 lipca 1941 okręty flotylli zostały wycofane z delty Dunaju do [[Mikołajów|Nikołajewa]]{{odn|Bieszanow|2009|s=150}}. Flotylla uczestniczyła w [[Obrona Odessy|obronie Odessy]]. Rozformowana 21 listopada 1941. Ponownie sformowana 19 kwietnia 1944 roku na bazie [[Azowska Flotylla Wojskowa|Flotylli Azowskiej]]. Flotylla uczestniczyła w operacjach: |
||
* [[Operacja jasko-kiszyniowska|jasko-kiszyniowskiej]] – 20 VIII 1944 – 29 VIII 1944 |
* [[Operacja jasko-kiszyniowska|jasko-kiszyniowskiej]] – 20 VIII 1944 – 29 VIII 1944 |
||
Linia 43: | Linia 43: | ||
Flotylla została ostatecznie rozformowana w 1960 roku. |
Flotylla została ostatecznie rozformowana w 1960 roku. |
||
[[Plik:Монітор Железняков.jpg|thumb|Monitor |
[[Plik:Монітор Железняков.jpg|thumb|Monitor „Żeleźniakow” projektu SB-37 z Flotylli Dunajskiej]] |
||
[[Plik:BK-1 class armoured boats in Kiev.jpg|thumb|Kuter pancerny projektu 1125]] |
[[Plik:BK-1 class armoured boats in Kiev.jpg|thumb|Kuter pancerny projektu 1125]] |
||
== Skład == |
== Skład == |
||
Stan 22 czerwca 1941: |
Stan 22 czerwca 1941: |
||
* [[Monitor rzeczny|monitory]] – 4 projektu SB-37 oraz 1 |
* [[Monitor rzeczny|monitory]] – 4 projektu SB-37 oraz 1 „Udarnyj”) |
||
* [[Kuter uzbrojony|Kutry pancerne]] – 22 projektu 1125 |
* [[Kuter uzbrojony|Kutry pancerne]] – 22 projektu 1125 |
||
* [[Trałowiec rzeczny|Kutry trałowe]] – 2 typu MSW-38 oraz 5 typu К15-М17 |
* [[Trałowiec rzeczny|Kutry trałowe]] – 2 typu MSW-38 oraz 5 typu К15-М17 |
||
* Półglisery – 6 |
* Półglisery – 6 |
||
* [[Stawiacz min]] |
* [[Stawiacz min]] „Kołchoźnik” |
||
* statek sztabowy |
* statek sztabowy „[[ORP Generał Sikorski|Boh]]” |
||
* pływająca baza remontowa DМ-10 |
* pływająca baza remontowa DМ-10 |
||
* [[statek szpitalny]] |
* [[statek szpitalny]] „Sowietskaja Bukowina” |
||
* pływające jednostki pomocnicze – 14 |
* pływające jednostki pomocnicze – 14 |
||
* [[Okręt patrolowy|kutry patrolowe]] morskich oddziałów pogranicznych [[NKWD]] – 30 |
* [[Okręt patrolowy|kutry patrolowe]] morskich oddziałów pogranicznych [[NKWD]] – 30 |
Wersja z 13:48, 20 mar 2021
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
VII 1940, 13 IV 1944 |
Rozformowanie |
21 XI 1941, 1960 |
Nazwa wyróżniająca | |
Dowódcy | |
Pierwszy | |
Ostatni |
kontradmirał Nikołaj Boczkow |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość | |
Odznaczenia | |
Dunajska Flotylla Wojenna, (ros. Дунайская военная флотилия) – radziecka flotylla rzeczna operująca na Dunaju i jego dopływach podczas II wojny światowej. Istniała z przerwami w latach 1940–41 oraz 1944–60.
Historia
Po zajęciu Besarabii w 1940 w składzie ZSRR znalazł się wschodni brzeg Dunaju na odcinku kilkudziesięciu kilometrów przy jego ujściu do Morza Czarnego. Już w lipcu 1940 została tam sformowana Flotylla dunajska składająca się głównie z okrętów przeniesionych z Dnieprzańskiej Flotylli Wojennej. Główną bazą flotylli był Izmaił. Z uwagi na to, że brzeg po stronie ZSRR nie był przygotowany do bazowania okrętów warunki bytowe były bardzo ciężkie. Dodatkowo okręty cumowały przy nabrzeżach oddalonych zaledwie o trzysta metrów od rumuńskiego brzegu Dunaju. Nawet główna baza flotylli (Izmaił) znajdowała się w zasięgu rumuńskiej artylerii nabrzeżnej. W związku z miejscem swojego bazowania flotylla nie nadawała się prowadzenia wojny obronnej, a jedynie do działań ofensywnych na terytorium Rumunii, Bułgarii, Jugosławii, Czechosłowacji i Austrii. W czasie jedenastu miesięcy poprzedzających wojnę Flotylla przeprowadziła osiem ćwiczeń wspólnie z jednostkami 14 Korpusu Strzeleckiego i oddziałami wojsk pogranicza, polegających przeprawianiu przez przeszkody wodne i osłonę własnych wojsk lądowych przed ewentualnymi atakami okrętów przeciwnika na przylegających do rzeki odcinkach frontu. Po wybuchu wojny flotylla zgodnie z przedwojennymi planami, w dniach 24 – 26 czerwca wysadziła desanty na rumuńskim brzegu. Przyczółek na rumuńskim brzegu Dunaju istniał do 19 lipca 1941. 19 lipca 1941 okręty flotylli zostały wycofane z delty Dunaju do Nikołajewa[1]. Flotylla uczestniczyła w obronie Odessy. Rozformowana 21 listopada 1941. Ponownie sformowana 19 kwietnia 1944 roku na bazie Flotylli Azowskiej. Flotylla uczestniczyła w operacjach:
- jasko-kiszyniowskiej – 20 VIII 1944 – 29 VIII 1944
- belgradzkiej – 28 IX 1944 – 20 X 1944
- budapesztańskiej – 29 XII 1944 – 13 II 1945
- wiedeńskiej – 16 III 1945 – 16 IV 1945.
Flotylla została ostatecznie rozformowana w 1960 roku.
Skład
Stan 22 czerwca 1941:
- monitory – 4 projektu SB-37 oraz 1 „Udarnyj”)
- Kutry pancerne – 22 projektu 1125
- Kutry trałowe – 2 typu MSW-38 oraz 5 typu К15-М17
- Półglisery – 6
- Stawiacz min „Kołchoźnik”
- statek sztabowy „Boh”
- pływająca baza remontowa DМ-10
- statek szpitalny „Sowietskaja Bukowina”
- pływające jednostki pomocnicze – 14
- kutry patrolowe morskich oddziałów pogranicznych NKWD – 30
- oddziały Dunajskiego sektora obrony brzegowej Floty Czarnomorskiej:
- 7 stała bateria artylerii nadbrzeżnej (4 armaty kalibru 75 mm)
- 725 (4 armaty kalibru 152 mm), 724 (4 armaty kalibru 152 mm), 717 (3 armaty kalibru 130 mm) i 65 (4 armaty kalibru 45 mm) ruchome baterie artylerii nadbrzeżnej
- 46 samodzielny dywizjon artylerii przeciwlotniczej (12 armat 76 mm)
- samodzielna kompania reflektorów przeciwlotniczych
- 17 samodzielna kompania karabinów maszynowych
- 7 samodzielna kompania piechoty morskiej
- samodzielna kompania łączności
- kompania strzelców w bazie morskiej w Izmaile
- 96 samodzielna eskadra myśliwska lotnictwa Floty Czarnomorskiej (3 I-153 i 13 I-15bis)[2] .
Stan na 8 kwietnia 1945:
- 1 Kerczeńska brygada rzecznych okrętów:
- eks-rumuńskie monitory: Kercz, Azow i Izmaił
- kutry uzbrojone, np. projektów 1124, 1125 i С-40
- 2 Sulińska brygada rzecznych okrętów:
- monitory typu SB-37
- eks-rumuńskie monitory: Berdiańsk i Mariupol
- kutry uzbrojone, np. projektu 1125
Dowódcy flotylli
stopień | imię i nazwisko | okres pełnienia służby | kolejne stanowisko |
---|---|---|---|
kontradmirał | Nikołaj Abramow | VII 1940 – IX 1941 | |
kontradmirał | Aleksandr Frołow | IX 1941 – XI 1941 | |
kontradmirał | Siergiej Gorszkow | IV 1944 – XII 1944 | |
kontradmirał | Gieorgij Chołostiakow | XII 1944 – 1948 | |
kontradmirał | Serafim Czursin | 1948 – 1951 | |
wiceadmirał | Wasilij Cipanowicz | 1952 – 1955 | |
kontradmirał | Aleksandr Uragan | 1955 – 1956 | |
kontradmirał | Nikołaj Boczkow | 1956 – 1960 |
Nagrody i wyróżnienia
Za bojowe zasługi i osobiste bohaterstwo skład Flotylli nagrodzono orderami:
- Order Czerwonego Sztandaru
- Order Uszakowa I klasy
- Order Kutuzowa II klasy
Przypisy
- ↑ Bieszanow 2009 ↓, s. 150.
- ↑ Flotylla dunajska ↓.
Bibliografia
- Władimir Bieszanow: Pogrom pancerny 1941. Warszawa: Bellona, 2009. ISBN 978-83-1111-530-9.
- Władimir Bieszanow: Czerwony blitzkrieg 1939-1940. Warszawa: Bellona, 2015. ISBN 978-83-1113-730-1.
- Flotylla dunajska. [dostęp 2017-01-06].