Przyjęcie na dziesięć osób plus trzy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Przyjęcie na dziesięć osób plus trzy: dodałem informacje o miejscu nakręcenia filmu z linkiem do 'Kraków'
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z aplikacji mobilnej Z aplikacji Android
Paterm (dyskusja | edycje)
m WP:SK, drobne techniczne
Linia 28: Linia 28:
}}
}}
'''Przyjęcie na dziesięć osób plus trzy''' – polska [[komedia obyczajowa]] z [[1973]] roku w reżyserii [[Jerzy Gruza|Jerzego Gruzy]], do której scenariusz napisał [[Jan Himilsbach]]. [[Cenzura w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej|Cenzura]] nie dopuściła do emisji i film siedem lat [[Półkownik|przeleżał na półkach]] [[TVP]], do 1980 roku.
'''Przyjęcie na dziesięć osób plus trzy''' – polska [[komedia obyczajowa]] z [[1973]] roku w reżyserii [[Jerzy Gruza|Jerzego Gruzy]], do której scenariusz napisał [[Jan Himilsbach]]. [[Cenzura w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej|Cenzura]] nie dopuściła do emisji i film siedem lat [[Półkownik|przeleżał na półkach]] [[TVP]], do 1980 roku.
Film został nakręcony w [[Krakowie]].<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.wroclaw.pl/jerzy-stuhr-na-wwwwroclawpl | tytuł = Przyjęcie na dziesięć osób plus trzy | data dostępu = 02.01.2016 | język = pl}}</ref>.
Film został nakręcony w [[Kraków|Krakowie]]<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.wroclaw.pl/jerzy-stuhr-na-wwwwroclawpl | tytuł = Przyjęcie na dziesięć osób plus trzy | data dostępu = 02.01.2016 | język = pl}}</ref>.


== Opis fabuły ==
== Opis fabuły ==
Linia 38: Linia 38:
* [[Olgierd Łukaszewicz]] – Kazimierz, przewodniczący rady zakładowej
* [[Olgierd Łukaszewicz]] – Kazimierz, przewodniczący rady zakładowej
* [[Wiesław Dymny]] – robotnik Frączak
* [[Wiesław Dymny]] – robotnik Frączak
* [[Józef Morgała]] – robotnik, który nie będzie w "takim burdelu jak ten"
* [[Józef Morgała]] – robotnik, który nie będzie w „takim burdelu jak ten”
* [[Jerzy Kopczewski]] – "stary fachowiec"
* [[Jerzy Kopczewski]] – „stary fachowiec”
* [[Jerzy Stuhr]] (głos: [[Stefan Friedmann]]) - robotnik
* [[Jerzy Stuhr]] (głos: [[Stefan Friedmann]]) robotnik
* [[W. Bielski]] – robotnik
* [[W. Bielski]] – robotnik
* [[A. Biernacki]] – robotnik
* [[A. Biernacki]] – robotnik
* [[A. Chmiel]] – robotnik
* [[A. Chmiel]] – robotnik
* [[Antoni Konarek]] (głos: [[Jan Himilsbach]]) – Stefan, robotnik "45-latek wyglądający na 60-latka"
* [[Antoni Konarek]] (głos: [[Jan Himilsbach]]) – Stefan, robotnik „45-latek wyglądający na 60-latka”
* [[Marek Pyś]] – robotnik
* [[Marek Pyś]] – robotnik
* [[Henryk Hunko]] – Tufta, sierżant MO
* [[Henryk Hunko]] – Tufta, sierżant MO

Wersja z 13:56, 1 kwi 2021

Przyjęcie na dziesięć osób plus trzy
Gatunek

komedia obyczajowa

Rok produkcji

1973

Data premiery

14 października 1980

Kraj produkcji

Polska

Język

polski

Czas trwania

54 minuty

Reżyseria

Jerzy Gruza

Scenariusz

Jan Himilsbach

Główne role

Zdzisław Maklakiewicz
Leon Niemczyk

Muzyka

Jerzy Matuszkiewicz

Zdjęcia

Antoni Nurzyński

Scenografia

Adam T. Nowakowski

Kostiumy

Alicja Wasilewska

Montaż

Krystyna Komosińska
Danuta Bonikowska

Produkcja

Zespół Filmowy Panorama

Przyjęcie na dziesięć osób plus trzy – polska komedia obyczajowa z 1973 roku w reżyserii Jerzego Gruzy, do której scenariusz napisał Jan Himilsbach. Cenzura nie dopuściła do emisji i film siedem lat przeleżał na półkach TVP, do 1980 roku. Film został nakręcony w Krakowie[1].

Opis fabuły

W pośredniaku zebrali się bezrobotni skierowani przez Milicję Obywatelską. Jednym z nich jest 38-letni Karolak, który żyje z renty matki. Przesiedział dwanaście miesięcy za kratkami (za niewinność), a trzy miesiące temu wyszedł z więzienia. Przed pośredniak zajeżdża żuk z elegancko ubranym mężczyzną. Mówi, że potrzebuje 10 młodych, silnych i chętnych do ciężkiej pracy. Zebrani bezrobotni zgadzają się w ciemno, jadą daleko za miasto. Na miejscu chlebodawca, przedstawiający się jako kierownik zakładu – Piątek – częstuje carmenami i wyłuszcza całą sprawę. Trzeba rozładować 5 wagonów skalnego grysu, który stoi na bocznicy kolejowej od kilku dni, ale nie ma komu. W zamian mieliby dostać według cennika 3 złote i 1 grosz za tonę. To wywołuje oburzenie bezrobotnych, ale Piątek wpada na pomysł zachęcenia ich do roboty. Prócz wypłaty zaprasza ich na przyjęcie finansowane z funduszu reprezentacyjnego przedsiębiorstwa, a przewodniczący rady zakładowej wyasygnuje dodatkowo pewną sumę na nagrody.

Obsada

i inni

Przypisy

  1. Przyjęcie na dziesięć osób plus trzy. [dostęp 02.01.2016]. (pol.).

Linki zewnętrzne