Bard I Łucznik

Bard

Bard Łucznik,
Bard Smokobójca

król Dale

Postać z mitologii Śródziemia
Wystąpienia	Hobbit
Grany przez	Luke Evans (Hobbit)
Dubbing	Łukasz Simlat
Dane biograficzne
Pochodzenie	Rhovanion
Przynależność	człowiek, Esgaroth, Dale
Data śmierci	2977 TE
Rodzina	Bain (potomstwo)

Bard I Łucznik (zm. w 2977 roku Trzeciej Ery) – postać ze stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia.

Był to człowiek, potomek królów Dale (w tym Giriona, który zginął w walce ze Smaugiem w 2770 roku). Urodził się i wychował w Esgaroth. Znano go jako człowieka ponurego, który wedle innych przepowiadał wszelakie nieszczęścia. Mieszkańcy miasta szanowali Barda za męstwo i uczciwość. Podczas ataku na Esgaroth zabił Smauga i został pierwszym królem odnowionego Dale. Władał tym królestwem do śmierci, przez trzydzieści trzy lata.

Wzmianki na temat jednej z ważniejszych postaci Hobbita znajdują się też w Dodatkach do Władcy Pierścieni.

Opis postaci

Bard – bohater ten jest najszlachetniejszym przedstawicielem rasy ludzkiej w powieści. Wywodził się z królewskiego rodu, jego przodkowie zbudowali i rządzili miastem Dal, które ze względu na swoje bliskie położenie względem Samotnej Góry zostało spustoszone przez Smauga.

Życiorys

Podczas ataku smoka Bard stanął na czele obrony Esgaroth. Gdy miasto już płonęło, a ludzie uciekali w popłochu, pozostał sam na stanowisku. Dzięki radzie starego drozda, oddał celny strzał z łuku i trafił w słaby punkt Smauga, odsłoniętą część brzucha. Bestia spadając zniszczyła miasto, lecz Bard ocalał: skoczył do wody i dopłynął do brzegu. Tam pośród uchodźców ze zniszczonego Esgaroth ujawnił swoje królewskie pochodzenie. Następnie, nadal uważając się za poddanego rządcy miasta i działając w jego imieniu, z powodzeniem kierował przygotowaniem tymczasowych siedzib dla wszystkich, którzy przeżyli atak smoka.

Później, na czele oddziału wojowników z miasta, wraz z siłami elfów z Leśnego Królestwa wyruszył do Ereboru. Spotkawszy się z Thorinem Dębową Tarczą, zaczął się domagać udziału w smoczym skarbie, bowiem część bogactw Smaug zrabował w Dale, a i mieszkańcy Esgaroth chcieli odszkodowania za zniszczenie miasta, skoro wcześniej pomogli krasnoludom i z tego powodu zaatakował ich smok. Jednak Thorin, ogarnięty żądzą złota, nie chciał negocjować, więc Bard i jego sojusznicy zaczęli blokować Samotną Górę. W końcu Bilbo Baggins, jeden z towarzyszy Thorina, potajemnie dał Bardowi Arcyklejnot, na widok którego Thorin zgodził się spełnić postawione mu warunki. Do tego jednak nie doszło, bowiem nastąpił niespodziewany atak orków. Wraz z elfami i krasnoludami, Bard, na czele ludzi z Esgaroth, stanął do walki z najeźdźcami w Bitwie Pięciu Armii.

Po zwycięstwie Dáin Żelazna Stopa, następca Thorina, zgodnie z umową przekazał Bardowi czternastą część skarbu. Większość tego majątku przeznaczył on na odbudowę Dale, ale pewną część przekazał w podzięce za pomoc Thranduilowi oraz wsparł mieszkańców Esgaroth. Bard w 2944 roku ogłosił się królem. Panował do końca swego życia i za jego rządów królestwo rozkwitało. Podczas swoich rządów zachowywał przyjaźń z krasnoludami z Ereboru. Następcą Barda był jego syn, Bain.

Przydomki i imię

Zwano go Bardem Łucznikiem i Bardem Smokobójcą. Imię dla tej postaci Tolkien zaczerpnął z języka staronordyckiego, w którym słowo bard znaczy wojenny topór

Ekranizacja Petera Jacksona

W ekranizacji Hobbita w reżyserii Petera Jacksona Barda zagrał Luke Evans.

Bibliografia

• John Ronald Reuel Tolkien: Hobbit, czyli tam i z powrotem. przeł. Maria Skibniewska. Warszawa: Wydawnictwo Iskry, 1997. ISBN 83-207-1681-0.brak strony w książce
• Dodatek B Kronika Lat (Kronika Królestw Zachodnich). W: John Ronald Reuel Tolkien: Władca Pierścieni. przeł. Maria Skibniewska. T. 3: Powrót króla. Warszawa: Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza SA, 2002, s. 466-495. ISBN 83-7319-172-0.
• Ryszard Derdziński: Indeks. W: John Ronald Reuel Tolkien: Władca Pierścieni. przeł. Maria i Cezary Frąc. T. 3: Powrót króla. Warszawa: Wydawnictwo Amber, 2002, s. 383-397. ISBN 83-7245-884-7.

Linki zewnętrzne

• Bard I. Tolkien Gateway. [dostęp 2011-09-14]. (ang.).
• Bard the Bowman. The Thain's Book. An encyclopedia of Middle-earth and Numenor. [dostęp 2011-09-14]. (ang.).
• Bard I. Encyclopedia of Arda. [dostęp 2011-09-14]. (ang.).