Wikipedysta:Kinhyou/brudnopis

Bai Juyi - chiński poeta i urzędnik rządowy dynastii Tang. Wiele jego wierszy dotyczy kariery lub obserwacji z życia codziennego, m.in jako gubernatora trzech różnych prowincji.

Narodziny i dzieciństwo

Bai Juyi urodził się w 772r. w Hrabstwie Xinsheng (新鄭) w pobliżu współczesnej stolicy prowincji Henan (河南), Zhengzhou (鄭州). Jego rodzina była biedna, ale wykształcona. Dlatego dopilnowali, aby Bai także mógł się uczyć. Zaczął tworzyć poezję w wieku pięciu lat. W wieku dziesięciu lat został odesłany od rodziny, aby uniknąć wojny, która wybuchła na północy Chin i zamieszkał z krewnymi w okolicy znanej jako Chang'an (长安). Z powodu śmierci ojca w 794r. i trudnej sytuacji rodzinnej, Bai nie zdał oficjalnych egzaminów na biurokratę do późnego wieku 28 lat.

Kariera

Oficjalna kariera Baia była początkowo udana. Zdał stopień jinshi w 800 roku z bardzo dobrym wynikiem, dzięki czemu otrzymał niewielkie stanowisko w bibliotece pałacowej. Niedługo po tym nawiązał długą przyjaźń z uczonym Yuan Zhenem. Dzielili wspólne poglądy na temat potrzeby reformy zarówno literackiej, jak i politycznej.

W 807 roku Bai Juyi został członkiem prestiżowej Akademii Hanlin (翰林院) w stolicy Chang'an i stale awansował w życiu oficjalnym, jednak w 814r. został wygnany na podrzędne stanowisko w Jiujiang z powodu oszczerstw rywalizujących dworzan. Jego kariera została wznowiona, gdy został prefektem Zhongzhou (818), Hangzhou (杭州) (822-824), a następnie Suzhou (蘇州) (825-827).

W 829 został burmistrzem Luoyang, wschodniej stolicy, ale w 833 zrezygnował z tego stanowiska z powodu choroby.

Wygnanie

W odpowiedzi na to, co uważał za niepotrzebny konflikt, napisał wiersz zatytułowany "Zakończyć wojnę", w którym skrytykował urzędników wyższej rangi niż on. Stworzył też serię wierszy, w których wyśmiewał działania chciwych urzędników i podkreślał cierpienia pospolitego ludu.

Po morderstwie premiera Wu Yuanhenga w 815r., Bai napisał wiersz wychwalający go, nie czekając, aż ludzie na wyższych stanowiskach pierwsi wyrażą swoje uczucia. To naruszenie protokołu sprawiło, iż pojawiło się więcej wrogów, którzy wykorzystali pierwszą lepszą szansę na wygnanie go. Nie był to jedyny zarzut, jaki zastosowali przeciw niemu jego przeciwnicy. Po śmierci matki, która wpadła do studni, prawdopodobnie patrząc na kwiaty, opublikował dwa wiersze: "Pochwała kwiatów" i "Nowa studnia". Zostały one użyte przeciwko niemu jako znak braku pobożności synowskiej – jednego z ideałów konfucjańskich. Rezultatem było zdegradowanie, a następnie wygnanie do Xun Yang nad rzeką Jangcy. W 819 został odwołany z powrotem do stolicy, kończąc wygnanie.