Wikipedysta:Halfbricking/brudnopis: Różnice pomiędzy wersjami
+ |
+ |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Biogram infobox |
{{Biogram infobox |
||
|imię i nazwisko = |
|imię i nazwisko = Justin Keating |
||
|pełne imię i nazwisko = |
|pełne imię i nazwisko = |
||
|grafika = |
|grafika = |
||
|opis grafiki = |
|opis grafiki = |
||
|podpis = |
|podpis = |
||
|data urodzenia = |
|data urodzenia = 7 stycznia 1930 |
||
|miejsce urodzenia = [[ |
|miejsce urodzenia = [[Dublin]] |
||
|data śmierci = |
|data śmierci = 31 grudnia 2009 |
||
|miejsce śmierci = |
|miejsce śmierci = [[Ballymore Eustace]] |
||
|zawód = polityk, |
|zawód = polityk, lekarz weterynarii |
||
|stanowisko = |
|stanowisko = Teachta Dála (1969–1977), minister przemysłu i handlu (1973–1977), senator (1977–1981), poseł do Parlamentu Europejskiego (1973, 1984) |
||
|partia = [[Partia Pracy (Irlandia)|Partia Pracy]] |
|partia = [[Partia Pracy (Irlandia)|Partia Pracy]] |
||
|Alma Mater = [[University College Dublin]] |
|Alma Mater = [[University College Dublin]] |
||
Linia 17: | Linia 17: | ||
|www = |
|www = |
||
}} |
}} |
||
''' |
'''Justin Keating''' (ur. [[7 stycznia]] [[1930]] w [[Dublin]]ie, zm. [[31 grudnia]] [[2009]] w [[Ballymore Eustace]]) – [[Irlandia|irlandzki]] [[polityk]] i lekarz weterynarii, [[Teachta Dála]] i senator, [[poseł do Parlamentu Europejskiego|poseł]] do [[Parlament Europejski|Parlamentu Europejskiego]], od 1973 do 1977 minister przemysłu i handlu. |
||
== Życiorys == |
== Życiorys == |
||
Wnuk polityka i działacza [[Irlandzcy Ochotnicy|Irlandzkich Ochotników]] Johna J. Horgana, syn dwojga lekarzy. Absolwent [[University College Cork]] ([[Bachelor of Arts|BA]]) i [[University College Dublin]] ([[Master of Arts|MA]]), w 1997 obronił doktorat poświęcony [[Seán Lemass|Seánowi Lemassowi]] napisany pod kierunkiem [[John Joseph Lee|Johna Josepha Lee]]. Został wykładowcą |
Wnuk polityka i działacza [[Irlandzcy Ochotnicy|Irlandzkich Ochotników]] Johna J. Horgana, syn dwojga lekarzy. Absolwent [[University College Cork]] ([[Bachelor of Arts|BA]]) i [[University College Dublin]] ([[Master of Arts|MA]]), w 1997 obronił doktorat poświęcony [[Seán Lemass|Seánowi Lemassowi]] napisany pod kierunkiem [[John Joseph Lee|Johna Josepha Lee]]. Został wykładowcą |
||
Zaangażował się w działalność polityczną w ramach [[Partia Pracy (Irlandia)|Partii Pracy]]. W latach 1969–1977 członek [[ |
Zaangażował się w działalność polityczną w ramach [[Partia Pracy (Irlandia)|Partii Pracy]]. W latach 1969–1977 członek [[Dáil Éireann]], później do 1981 zasiadał w [[Seanad Éireann]] z nominacji panelu rolniczego{{r|oireachtas|ei}}. W latach 19731977 minister przemysłu i handlu w rządzie [[Liam Cosgrave|Liama Cosgrave’a]]. Od stycznia do lutego 1973 po raz pierwszy był posłem do [[Parlament Europejski|Parlamentu Europejskiego]], następnie zasiadał w nim od lutego do czerwca 1984. Przystąpił do [[Partia Europejskich Socjalistów|frakcji socjalistycznej]]{{r|pe}}. |
||
== Życie prywatne == |
== Życie prywatne == |
||
Dwukrotnie żonaty, |
Dwukrotnie żonaty, miał troje dzieci. |
||
== Przypisy == |
== Przypisy == |
Wersja z 17:22, 25 wrz 2021
Data i miejsce urodzenia |
7 stycznia 1930 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
31 grudnia 2009 |
Zawód, zajęcie |
polityk, lekarz weterynarii |
Alma Mater | |
Stanowisko |
Teachta Dála (1969–1977), minister przemysłu i handlu (1973–1977), senator (1977–1981), poseł do Parlamentu Europejskiego (1973, 1984) |
Partia |
Justin Keating (ur. 7 stycznia 1930 w Dublinie, zm. 31 grudnia 2009 w Ballymore Eustace) – irlandzki polityk i lekarz weterynarii, Teachta Dála i senator, poseł do Parlamentu Europejskiego, od 1973 do 1977 minister przemysłu i handlu.
Życiorys
Wnuk polityka i działacza Irlandzkich Ochotników Johna J. Horgana, syn dwojga lekarzy. Absolwent University College Cork (BA) i University College Dublin (MA), w 1997 obronił doktorat poświęcony Seánowi Lemassowi napisany pod kierunkiem Johna Josepha Lee. Został wykładowcą
Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Partii Pracy. W latach 1969–1977 członek Dáil Éireann, później do 1981 zasiadał w Seanad Éireann z nominacji panelu rolniczego[1][2]. W latach 19731977 minister przemysłu i handlu w rządzie Liama Cosgrave’a. Od stycznia do lutego 1973 po raz pierwszy był posłem do Parlamentu Europejskiego, następnie zasiadał w nim od lutego do czerwca 1984. Przystąpił do frakcji socjalistycznej[3].
Życie prywatne
Dwukrotnie żonaty, miał troje dzieci.
Przypisy
- ↑ John Horgan. oireachtas.ie. [dostęp 2021-09-24]. (ang.).
- ↑ John S. Horgan. electionsireland.org. [dostęp 2021-07-09]. (ang.).
- ↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. europarl.europa.eu. [dostęp 2021-09-24].
Błąd w przypisach: Znacznik <ref>
o nazwie „dcu”, zdefiniowany w <references>
, nie był użyty wcześniej w treści.
Błąd w przypisach: Znacznik <ref>
o nazwie „irishecho”, zdefiniowany w <references>
, nie był użyty wcześniej w treści.
Błąd w przypisach: Znacznik <ref>
o nazwie „it”, zdefiniowany w <references>
, nie był użyty wcześniej w treści.
<ref>
o nazwie „ie”, zdefiniowany w <references>
, nie był użyty wcześniej w treści.
Kategoria:Absolwenci uczelni w Irlandii
Kategoria:Członkowie Dáil Éireann
Kategoria:Członkowie Seanad Éireann
Kategoria:Irlandzcy dziennikarze
Kategoria:Irlandzcy historycy
Kategoria:Irlandzcy posłowie do Parlamentu Europejskiego
Kategoria:Irlandzcy pisarze
Kategoria:Politycy Partii Pracy (Irlandia)
Kategoria:Wykładowcy uczelni w Irlandii
Kategoria:Urodzeni w 1940
////
Data śmierci |
13 maja 2013 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
prawnik, polityk |
Stanowisko |
członek Trybunału Stanu (1982–1989) |
Partia | |
Odznaczenia | |
Henryk Cieśluk (zm. 13 maja 2013[1]) – polski prawnik i polityk, wiceminister sprawiedliwości, sędzia Sądu Najwyższego, w latach 1982–1989 członek Trybunału Stanu.
Życiorys
W latach 50. wstąpił do PZPR. Ukończył studia prawnicze. Od 1961 wiceprezes, od 1964 prezes Sądu Wojewódzkiego w Lublinie. W 1972 został sędzią Izby Karnej Sądu Najwyższego (po 1989 pozytywnie zweryfikowany)[2]. Objął funkcję I sekretarza POP PZPR przy Sądzie Najwyższym[3]. Został członkiem Zarządu Głównego Zrzeszenia Prawników Polskich, a także dyrektorem Departamentu Spraw Karnych w Ministerstwie Sprawiedliwości (od 1974). W latach 80. wiceminister sprawiedliwości[4], w 1982 powrócił do orzekania w SN (został m.in. przewodniczącym wydziału). Od 1985 do 1991 był członkiem Trybunału Stanu II i III kadencji[5], należał też do Krajowej Rady Sądownictwa I kadencji (1990–1994)[6]. Zasiadł w Komisji do spraw Reformy Prawa Karnego przy Prezesie Rady Ministrów[1].
17 maja 2013 pochowany na Cmentarzu Komunalnym Południowym pod Warszawą[1].
Odznaczenia
Odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1999)[7].
Przypisy
- ↑ a b c Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwiewyborcza
- ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwierepublika
- ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwieNiewiński
- ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwierp
- ↑ Poprzednie kadencje. Trybunał Stanu. [dostęp 2021-09-06].
- ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwiekrs
- ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwieprezydent
Uwaga: Domyślnym kluczem sortowania będzie „Cieśluk, Henryk” i zastąpi on wcześniej wykorzystywany klucz „Horgan, John”. Kategoria:Absolwenci Kategoria:Członkowie Krajowej Rady Sądownictwa Kategoria:Członkowie Trybunału Stanu Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita) Kategoria:Pierwsi sekretarze POP PZPR Kategoria:Pochowani na Cmentarzu Komunalnym Południowym w Warszawie Kategoria:Sędziowie Sądu Najwyższego (Polska Ludowa) Kategoria:Sędziowie Sądu Najwyższego III Rzeczypospolitej Kategoria:Wiceministrowie i urzędnicy PRL Kategoria:Urodzeni w 19 Kategoria:Zmarli w 2013
////////
- sprawdzić byłych i obecnych radnych sejmików województw
- członkowie Trybunału Stanu: Jerzy Królak prezes sądu?, mało danych, Ryszard Kochaniak adwokat?, Piotr Kryczka szczątkowe, Jan Zając (sędzia) szczątkowe, Henryk Cieśluk [2], Henryk Kempisty [autor książek, mało danych] zm. 5 września 1997 w w. 84 lat
- radni sejmików:
- dolnośląski: (VI) Tytus Czartoryski [opozycjonista], Małgorzata Celińska-Mayer [3], Magdalena Piasecka (?) wiceprezydent Wrocławia
- nowe przewodniczące Die Linke
///////
////
Data urodzenia |
18 września 1953 |
---|---|
Burmistrz Pragi-Południe | |
Okres |
od 19 grudnia 2006 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik |
Tomasz Antoni Kucharski (ur. 18 września 1953) – polski samorządowiec, urzędnik, trener i zawodnik podnoszenia ciężarów, od 2006 radny Sejmiku Województwa Mazowieckiego, od 2006 burmistrz Pragi-Południe.
Życiorys
Z wykształcenia specjalista rehabilitacji ruchowej, absolwent Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. Kształcił się podyplomowo z zarządzania instytucjami samorządowymi i organizacjami pozarządowymi na Uniwersytecie Warszawskim oraz zarządzania w administracji publicznej w Akademii Leona Koźmińskiego. Występował jako zawodnik podnoszenia ciężarów w OKS „Start” Otwock i AZS-AWF Warszawa pod kierunkiem Waldemara Baszanowskiego. Trenował sekcję ciężarową Zawiszy Bydgoszcz[1].
W latach 90. kierował Komitetem Obywatelskim „Solidarność” w Józefowie oraz rembertowskim oddziałem Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. Od 1995 do 1999 był pełnomocnikiem burmistrza Rembertowa ds. bezrobocia i kierownikiem referatu w urzędzie gminy Warszawa-Rembertów, następnie do 2006 – ośrodka pomocy społecznej w dzielnicy Wawer[1]. Wstąpił do Platformy Obywatelskiej. Z jej ramienia w 2006[2], 2010[3], 2014[4] i 2018[5] wybierano go do sejmiku mazowieckiego, od 2010 pełni funkcję jego wiceprzewodniczącego. Jednocześnie od 2006 nieprzerwanie pełni funkcję burmistrza stołecznej Pragi-Północ jako najdłużej urzędujący burmistrz dzielnicy Warszawy, uzyskiwał reelekcję w 2010, 2014 i 2018.
Przypisy
- ↑ a b Burmistrz Dzielnicy Praga-Południe Miasta Stołecznego Warszawy Tomasz Kucharski. pragapld.um.warszawa.pl. [dostęp 2021-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 sierpnia 2021)].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2021-08-08].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2021-08-08].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2021-08-08].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2021-08-08].
Uwaga: Domyślnym kluczem sortowania będzie „Kucharski, Tomasz” i zastąpi on wcześniej wykorzystywany klucz „Cieśluk, Henryk”. Kategoria:Absolwenci Akademii Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie Kategoria:Burmistrzowie dzielnic Warszawy Kategoria:Działacze Towarzystwa Przyjaciół Dzieci Kategoria:Ludzie związani z Józefowem (powiat otwocki) Kategoria:Odznaczeni Kategoria:Politycy Platformy Obywatelskiej Kategoria:Polscy sztangiści Kategoria:Polscy trenerzy podnoszenia ciężarów Kategoria:Polscy urzędnicy samorządowi Kategoria:Radni sejmiku województwa mazowieckiego Kategoria:Sportowcy AZS-AWF Warszawa Kategoria:Sportowcy Startu Otwock Kategoria:Trenerzy Zawiszy Bydgoszcz Kategoria:Urodzeni w 1963
////
Data i miejsce urodzenia |
27 kwietnia 1973 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
23 maja 1973 |
Zawód, zajęcie |
działacz komunistyczny i partyjny, dziennikarz |
Alma Mater | |
Stanowisko |
I sekretarz KW PPR we Wrocławiu (1945–1947), I sekretarz KW PPR w Gdańsku (1947–1948) |
Partia | |
Odznaczenia | |
Stanisław Januszewski (ur. 27 kwietnia 1916 w Lwowie, zm. 23 maja 1973 w Łodzi[1]) – polski działacz komunistyczny i partyjny, dziennikarz, I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Partii Robotniczej we Wrocławiu (1945–1947) oraz w Gdańsku (1947–1948).
Życiorys
Syn technika budowlanego Władysława i urzędniczki Zofii z domu Horbaszewskiej, miał pochodzenie inteligenckie oraz żydowskie[2]. Studiował prawo[3] na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, jednak prawdopodobnie nie ukończył studiów. Przed wojną działał w Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej „Życie” oraz Komunistycznym Związku Młodzieży Polski. Od 1939 do 1941 zatrudniony w sowieckim Sądzie Obwodowym. Podczas II wojny światowej związany z komunistycznym podziemiem. Od 1942 członek Polskiej Partii Robotniczej, zajmował się kolportażem prasy i przebywał w Warszawie, współpracując z Władysławem Gomułką i Ignacym Loga-Sowińskim. W 1944 walczył w powstaniu warszawskim[1][4][5].
Od 1942 działał w Polskiej Partii Robotniczej, następnie w Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Był delegatem na I i II Zjazd PPR, działał w Centralnej Technice i Centralnym Kolportażu PPR. Od 1944 do 1945 był m.in. szefem oddziału śledczego Komendy Głównej Milicji Obywatelskiej w Lublinie, sekretarzem Komitetu Okręgowego Warszawa Lewa Pobrzeżna, kierownikiem wydziału propagandy w komitecie PPR w Pruszkowie oraz II sekretarzem komitetów PPR w Legnicy i Warszawie, a według części źródeł także I sekretarzem Komitetu Warszawskiego PPR[4]. Od 27 września 1945 do 17 marca 1947 pozostawał I sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego PPR we Wrocławiu, następnie do 17 grudnia 1948 na analogicznym stanowisku w Gdańsku. Później został zdegradowany do roli redaktora naczelnego „Gazety Poznańskiej” (1948–1953)[6] . Potem od 1953 do 1961 kierował działem partyjnym „Głosu Robotniczego” w Łodzi, następnie był zastępcą i redaktorem naczelnym (1964–1971) „Dziennika Łódzkiego”. Pod koniec życia był inwigilowany przez Służbę Bezpieczeństwa, w efekcie zwolniony z pracy i skierowany na rentę[4][1].
Życie prywatne
Był czterokrotnie żonaty: z Janiną Bier, Zofią Kręglewską, Manuelą Kiernik oraz Aleksandrą Kowalską. Z ostatnią żoną miał syna Radosława (ur. 1958)[1].
Odznaczenia
Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi i Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e Konopka Witold. gedanopedia.pl. [dostęp 2021-06-05].
- ↑ Piotr Brzeziński: Czerwone życiorysy. historia.org.pl, 8 kwietnia 2014. [dostęp 2021-06-05].
- ↑ Szumiło 47 ↓.
- ↑ a b c Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2021-06-05].
- ↑ Marcin Żukowski: Komitet Wojewódzki PZPR w Gdańsku w pierwszym roku istnienia (grudzień 1948 – grudzień 1949 r.). Struktura organizacyjna i działacze. W: Dariusz Magier (red.): Partia komunistyczna w Polsce. Struktury – ludzie – dokumentacja. Radzyń Podlaski: Archiwum Państwowe w Lublinie, 2012, s. 142. ISBN 978-83-62217-13-7.
- ↑ Szumiło 45 ↓.
Bibliografia
- Mirosław Szumiło. I sekretarze Komitetów Wojewódzkich PPR (1944–1948) — portret zbiorowy. „Dzieje Najnowsze”, 2013. ISSN 0419-8824.
Uwaga: Domyślnym kluczem sortowania będzie „Januszewski, Stanisław” i zastąpi on wcześniej wykorzystywany klucz „Kucharski, Tomasz”. Kategoria:Działacze Komunistycznego Związku Młodzieży Polski Kategoria:Ludzie urodzeni we Lwowie Kategoria:Ludzie związani z Gdańskiem Kategoria:Ludzie związani z Legnicą Kategoria:Ludzie związani z Łodzią Kategoria:Ludzie związani z Pruszkowem Kategoria:Ludzie związani z Warszawą Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1944–1989) Kategoria:Odznaczeni Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy Kategoria:Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (1944–1989) Kategoria:Ofiary represji w Polsce Ludowej Kategoria:Polacy pochodzenia żydowskiego Kategoria:Pierwsi sekretarze Komitetów Wojewódzkich PPR Kategoria:Polscy dziennikarze prasowi Kategoria:Polscy publicyści Kategoria:Polscy urzędnicy Kategoria:Uczestnicy powstania warszawskiego Kategoria:Urodzeni w 1916 Kategoria:Zmarli w 1973
////////////////////
/////////
Jean Meo, Pierre-Bernard Cousté, Jean-Paul Benoit, Michel Pinton, Jean de Lipkowski (?), Vincent Ansquer (?), FN: Michel de Camaret, Martine Lehideux (?), Gustave Pordea (?)
//////////////
Data i miejsce urodzenia |
14 marca 1944 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
polityk, inżynier, ekonomista |
Alma Mater | |
Stanowisko |
rektor Uniwersytety Technicznego w Kownie (1992–2000) |
Kęstutis Kriščiūnas (ur. 14 marca 1944 w Ucianie) – litewski polityk, inżynier i ekonomista, w latach 1992–2000 rektor Uniwersytetu Technicznego w Kownie.
Życiorys
W latach 1960–1965 studiował inżynierię elektryczną w Instytucie Politechnicznym w Kownie (przekształconym później w Uniwersytet Techniczny), gdzie został następnie wykładowcą. W 1986 obronił doktorat, kierował katedrą automatyki przemysłowej. W latach 1990–1992 był prorektorem, a w latach 1992–2002 rektorem kowieńskiej politechniki. Został sekretarzem generalnym konferencji rektorów uczelni na Litwie. Po 2000 w pracy naukowej zajął się tematyką ekonomiczną i europejską, w 2000 został kierownikiem instytutu europejskiego na UTK. Autor prac naukowych, a także wynalazków.
W 1989 członek skrzydła partii komunistycznej Sąjūdis w Szawlach.
Przypisy
Uwaga: Domyślnym kluczem sortowania będzie „Kriščiūnas, Kęstutis” i zastąpi on wcześniej wykorzystywany klucz „Januszewski, Stanisław”. Kategoria:Absolwenci uczelni na Litwie Kategoria:Litewscy ekonomiści Kategoria:Litewscy inżynierowie Kategoria:Politycy KPZR Kategoria:Politycy Litewskiej Partii Socjaldemokratycznej Kategoria:Wykładowcy uczelni na Litwie Kategoria:Urodzeni w 1944 Kategoria:Ludzie urodzeni w Ucianie
///////
/////////
____
przewodniczący Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej[3].
Kategoria:Przewodniczący Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w ____
/// ////
Data i miejsce urodzenia |
24 maja 1922 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
20 listopada 2020 |
Zawód, zajęcie |
polityk, architekt krajobrazu |
Alma Mater | |
Stanowisko |
minister jakości życia (1981–1983) |
Partia |
Gonçalo Pereira Ribeiro Telles (ur. 27 stycznia 1938 w Pradze, zm. 11 listopada 2020 tamże[7]) – portugalski polityk i architekt krajobrazu, działacz ekologiczny i monarchistyczny. Założyciel i wieloletni lider Ludowej Partii Monarchistycznej (1974–1994) oraz Partii Ziemi (1994–2001), w latach 1981–1983 minister jakości życia.
Życiorys
Przypisy
- ↑ Central Intelligence Agency: Directory of Officials of the Polish People's Republic. Uniwersytet Michigan, 1983, s. 74.
- ↑ Central Intelligence Agency: Directory of Officials of the Polish People's Republic. Uniwersytet Michigan, 1978, s. 86.
- ↑ Central Intelligence Agency: Directory of Officials of the Polish People's Republic. Uniwersytet Michigan, 1978, s. 100.
- ↑ Central Intelligence Agency: Directory of Officials of the Polish People's Republic – A Reference Aid. Uniwersytet Michigan, 1989, s. 74.
- ↑ Central Intelligence Agency: Directory of Officials of the Polish People's Republic. Uniwersytet Michigan, 1979, s. 94.
- ↑ Central Intelligence Agency: Directory of Officials of the Polish People's Republic. Uniwersytet Michigan, 1973, s. 155.
- ↑ Gonçalo Ribeiro Telles, o cultivador de utopias. publico.pt. [dostęp 2020-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-12)]. (port.).
Uwaga: Domyślnym kluczem sortowania będzie „Ribeiro Telles, Gonçalo” i zastąpi on wcześniej wykorzystywany klucz „Kriščiūnas, Kęstutis”. Kategoria:Absolwenci uczelni w Portugalii Kategoria:Ludzie urodzeni w Lizbonie Kategoria:Monarchiści Kategoria:Portugalscy architekci Kategoria:Portugalscy działacze społeczni Kategoria:Portugalscy ministrowie Kategoria:Urodzeni w 1922 Kategoria:Zmarli w 2020
//////// ency kandydaci do Sejmu i Senatu
- 2019:
- Helena Czakowska (rektor KPSW we Włocławku, senat, PiS)
- Małgorzata Niewiadomska-Cudak (politolog, dr hab., Łódź, lewica) [4]
- Zbigniew Kościk, wątpliwe [5]; tak samo wiceprezydent Torunia Zbigniew Rasielewicz
- Krzysztof Habura, od 2006 starosta pabianicki, duże szanse, odzn.
- Zbigniew Karciński (PSL, wiel. radny, odznaczony, starosta tarnowski) [6]
- Bogusław Waksmundzki [7] sprawdzić odznaczenia
- Zbigniew Nikitorowicz [8] przew. rady miejskiej Białegostoku, od 2017 wiceprezydent miasta
- Stanisław Tołwiński odznaczenia [9]
- 2015:
- Jerzy Langer, działacz opozycyjny [10]
- Radosław Piesiewicz prezes PZKosz, niezależny kandydat
- 2011: b. użyteczne
- Agnieszka Wojciechowska van Heukelom odznaczona PJN opozycjonistka [11]
- Robert Kuraszkiewicz opozycjonista, menedżer, PJN, w 2020 prezes Banku Pocztowego
- Janusz Kenic PJN Sejm, lider okręgowej
- Danuta Marzec dr hab. okręg 59, sld
- Wacław Demecki dr h.c. inż. (?)
- Zbigniew Stąsiek (SLD, uzupełniające 2013, niepewna ency) [12]
- Krzysztof Hećman na granicy [13]
- Tadeusz Frydrych generał i szef Służby Więziennej [14]
- Jerzy Batko [15] [16]
- Włodzimierz Roszczynialski, rektor Wyższa Szkoła Zarządzania i Bankowości w Krakowie, dr hab. inż. prof.
- Ludwik Węgrzyn [17] [18]
- Krzysztof Kołowrocki profesor
- Zdzisław Sumara upewnić się, opozycjonista
- Wiesław Wójcik (historyk)? Wiesław Wójcik Prawo i Sprawiedliwość dr hab.
- Ireneusz Kozera dyrektor filharmonii [19]
- 2004 uzupełniające Kazimierz Mikołajec [20]
- 2004 PE: Jacek Katzer dr hab., UPR, Grażyna Tomczyk [UW radna Rzeszowa, szeroka dział. społ], Janusz Frąckowiak (?) dr hab. [21], Jan Mikołajczak prof. ART bdgszcz, Elżbieta Dynia prof., Elżbieta Smorawińska (?) dział. charytatywna [22], dziennikarka i prezenterka telewizyjna, doktor ekologii Zofia Dobrzańska-Czernicka [23], Janusz Lewko (?) [prof. n. med], Sławomir Owczarski rektor dr, Marian Liwo (?) dr, dział społ
////
/////
opisać szerzej: gioś, gkp, prezydentów włoskich i hiszpańskich regionów, niemieckich landów, inne obszary chronione, wiceprezesów KNF, herby i godła państw nieuznawanych, największe jeziora i wyspy państw
rzecznik ubezpieczonych/finansowy
Janez Stanovnik, szefowie parlamentów (Hiszpania): Pilar Llop
wiceministrowie PRL: http://okragly-stol.pl/wp-content/uploads/2014/04/Okragly_Stol_informacje_30.pdf
uwaga: wicewojewodowie PRL !!!: [24]
Zlikwidowane rezerwaty przyrody w Sudetach
(red. Jacek Kamiński), Wykaz 2000 osób sprawujących władzę w Rzeczypospolitej Polskiej, PressPublica, Warszawa 1997, s. 256
rezerwat przyrody Tarnawa, Rezerwat przyrody Litmirz, M.P. z 1976 r. nr 42, poz. 206 rezerwat przyrody Dźwinacz, rezerwat przyrody Łokieć w 1999 włączone w granice Bieszczadzkiego Parku Narodowego