Kościół św. Marii i św. Bartłomieja w Harsefeld: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nowa strona: {{Świątynia infobox |nazwa = Kościół św. Marii i św. Bartłomieja |grafika = St. Marien und Bartholomäi 20080708-1.jpg |opis grafiki = |państwo = Dolna Saksonia |miejscowość = Harsefeld |wyznanie = luterańskie |rodzaj = |wezwanie = św. Marii i św. Bartłomieja |data budowy = ok. 969 |data poświęcenia = 1101 |data likwidacji = |data zn…
 
lit.
Linia 27: Linia 27:


== Historia ==
== Historia ==
Budowę kościoła ok. 969 rozpoczął hrabia Henryk I. Wskutek opóźnienia spowodowanego najazdem normalńskim poświęcono go dopiero w 1101{{Odn|Geschichte von 969...}}. Wówczas też hrabia [[Lotar Udo III]] przekształcił tutejsze zgromadzenie kanoników w [[Klasztor Harsefeld|klasztor benedyktynów]]{{Odn|Giese|1987|s=230}}. W XIII w. kościół i klasztor spłonęły, odbudowano je murowane ok. 1250, a w XIV w. rozbudowano w trójnawowy [[kościół halowy]]. W połowie XVI w. został splądrowany przez [[raubritter]]ów{{Odn|Geschichte von 969...}}. W 1647 klasztor zlikwidowano{{Odn|Klosterpark Geschichte}}.
Budowę kościoła ok. 969 rozpoczął hrabia Henryk I. Wskutek opóźnienia spowodowanego najazdem normańskim poświęcono go dopiero w 1101{{Odn|Geschichte von 969...}}. Wówczas też hrabia [[Lotar Udo III]] przekształcił tutejsze zgromadzenie kanoników w [[Klasztor Harsefeld|klasztor benedyktynów]]{{Odn|Giese|1987|s=230}}. W XIII w. kościół i klasztor spłonęły, odbudowano je murowane ok. 1250, a w XIV w. rozbudowano w trójnawowy [[kościół halowy]]. W połowie XVI w. został splądrowany przez [[raubritter]]ów{{Odn|Geschichte von 969...}}. W 1647 klasztor zlikwidowano{{Odn|Klosterpark Geschichte}}.


W XVI i XVIII w. kościół przebudowywano, m.in. w XVIII w. zmieniając kształt wieży. Po raz kolejny kościół przebudowano w XIX w., gdy podjęto próbę przywrócenia mu gotyckiego wyglądu (m.in. przywracając wysoką wieżę). Przeprojektowano też wnętrze kościoła, uzuwając m.in. ołtarz i ambonę{{Odn|Geschichte von 969...}}.
W XVI i XVIII w. kościół przebudowywano, m.in. w XVIII w. zmieniając kształt wieży. Po raz kolejny kościół przebudowano w XIX w., gdy podjęto próbę przywrócenia mu gotyckiego wyglądu (m.in. przywracając wysoką wieżę). Przeprojektowano też wnętrze kościoła, usuwając m.in. ołtarz i ambonę{{Odn|Geschichte von 969...}}.


== Galeria ==
== Galeria ==

Wersja z 16:49, 5 paź 2021

Kościół św. Marii i św. Bartłomieja
Ilustracja
Państwo

 Niemcy

Kraj związkowy

 Dolna Saksonia

Miejscowość

Harsefeld

Wyznanie

luterańskie

Wezwanie

św. Marii i św. Bartłomieja

Historia
Data budowy

ok. 969

Data poświęcenia

1101

Położenie na mapie Dolnej Saksonii
Mapa konturowa Dolnej Saksonii, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Marii i św. Bartłomieja”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Marii i św. Bartłomieja”
Ziemia53°27′13,0″N 9°30′08,5″E/53,453611 9,502361
Strona internetowa

Kościół św. Marii i św. Bartłomieja – kościół w Harsefeld w Niemczech, w kraju związkowym Dolna Saksonia, wzniesiony w X w., wielokrotnie przebudowywany. Do 1647 stanowił kościół klasztorny benedyktyńskiego klasztoru Harsefeld, następnie luterański kościół parafialny.

Historia

Budowę kościoła ok. 969 rozpoczął hrabia Henryk I. Wskutek opóźnienia spowodowanego najazdem normańskim poświęcono go dopiero w 1101[1]. Wówczas też hrabia Lotar Udo III przekształcił tutejsze zgromadzenie kanoników w klasztor benedyktynów[2]. W XIII w. kościół i klasztor spłonęły, odbudowano je murowane ok. 1250, a w XIV w. rozbudowano w trójnawowy kościół halowy. W połowie XVI w. został splądrowany przez raubritterów[1]. W 1647 klasztor zlikwidowano[3].

W XVI i XVIII w. kościół przebudowywano, m.in. w XVIII w. zmieniając kształt wieży. Po raz kolejny kościół przebudowano w XIX w., gdy podjęto próbę przywrócenia mu gotyckiego wyglądu (m.in. przywracając wysoką wieżę). Przeprojektowano też wnętrze kościoła, usuwając m.in. ołtarz i ambonę[1].

Galeria

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne