Graham Miles: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m MalarzBOT: poprawki miejsc urodzin i smierci |
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Snookerzysta infobox}} |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Snookerzysta infobox |
{{Snookerzysta infobox |
||
| |
|imię i nazwisko = Graham Miles |
||
|zdjęcie = |
|||
| Zdjęcie = |
|||
|opis zdjęcia = |
|||
| Podpis = |
|||
| |
|alt zdjęcia = |
||
|pseudonim = |
|||
| ⚫ | |||
| |
|obywatelstwo = |
||
| |
|data urodzenia = 11 maja 1941 |
||
| ⚫ | |||
| Pseudonim = |
|||
|data śmierci = 15 października 2014 |
|||
| ⚫ | |||
|miejsce śmierci = |
|||
| Najwyższy ranking = 5 |
|||
| ⚫ | |||
| Obecny ranking = |
|||
|najwyższy ranking = 5 |
|||
| Najwyższy break = |
|||
|najwyższy break = |
|||
| |
|zwycięstwa w turniejach rankingowych = |
||
| |
|inne zwycięstwa = 3 |
||
| Mistrzostwo świata = |
|||
|mistrzostwo świata = |
|||
|commons = |
|||
|www = |
|||
}} |
}} |
||
'''Graham Miles''' (ur. [[11 maja]] [[1941]], zm. [[15 października]] [[2014]]) – [[snooker]]zysta [[Anglia|angielski]], zaliczający się do ścisłej czołówki światowej w połowie lat 70. |
'''Graham Miles''' (ur. [[11 maja]] [[1941]], zm. [[15 października]] [[2014]]) – [[snooker]]zysta [[Anglia|angielski]], zaliczający się do ścisłej czołówki światowej w połowie lat 70. |
||
Aktualna wersja na dzień 00:41, 17 lis 2021
| Data i miejsce urodzenia |
11 maja 1941 |
|---|---|
| Data śmierci |
15 października 2014 |
| Gra zawodowa | |
| Najwyższy ranking |
5 |
| Nierankingowe |
3 |
Graham Miles (ur. 11 maja 1941, zm. 15 października 2014) – snookerzysta angielski, zaliczający się do ścisłej czołówki światowej w połowie lat 70.
W gronie zawodowców od 1969; na mistrzostwach świata debiutował w 1972, odpadając w rundzie eliminacyjnej. W 1974 dotarł do finału, uległ jednak dominującemu w latach 70. Rayowi Reardonowi 12:22. Był ćwierćfinalistą mistrzostw w 1977 i 1978, w pierwszym notowaniu listy rankingowej w 1977 znalazł się na piątej pozycji.
Wygrywał turnieje Pot black w 1974 i 1975 oraz Tolly Cobbold Classic w 1981; w 1976 w finale Benson & Hedges Masters uległ Reardonowi, przegrał również finał Holsten Lager International (1979).
W 1992 zakończył karierę, występował w turniejach weteranów w 2000.