Kazimierz Smulikowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ilustracja
lit.
Linia 39: Linia 39:
Otrzymał liczne odznaczenia i nagrody państwowe, m.in. [[Order Odrodzenia Polski|Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski]] 1959 i [[Order Sztandaru Pracy]] II Klasy 1969.
Otrzymał liczne odznaczenia i nagrody państwowe, m.in. [[Order Odrodzenia Polski|Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski]] 1959 i [[Order Sztandaru Pracy]] II Klasy 1969.


Pochowana na [[Cmentarz Powązkowski w Warszawie|cmentarzu Powązkowskim]] (kwatera a-5-14)<ref>{{Cmentarze Warszawa|id=20321|cmentarz=Cmentarz Stare Powązki|osoba=MARIA LUBIENIECKA|data dostępu=2020-05-05}}</ref>.
Pochowany na [[Cmentarz Powązkowski w Warszawie|cmentarzu Powązkowskim]] (kwatera a-5-14)<ref>{{Cmentarze Warszawa|id=20321|cmentarz=Cmentarz Stare Powązki|osoba=MARIA LUBIENIECKA|data dostępu=2020-05-05}}</ref>.


== Przypisy ==
== Przypisy ==

Wersja z 12:48, 28 lis 2021

Kazimierz Smulikowski
Pełne imię i nazwisko

Kazimierz Franciszek Nikodem Smulikowski

Data i miejsce urodzenia

15 września 1900
Lwów

Data i miejsce śmierci

19 września 1987
Warszawa

Zawód, zajęcie

geolog, petrograf, mineralog

Narodowość

Polska

Alma Mater

Uniwersytet Jana Kazimierza

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Order Sztandaru Pracy II klasy

Kazimierz Franciszek Nikodem Smulikowski (ur. 15 września 1900 we Lwowie, zm. 19 września 1987 w Warszawie) – polski geolog, petrograf i mineralog.

Życiorys

Urodził się w rodzinie znanych prawników lwowskich. Początkowo uczył się w domu. W 1910 wstąpił do VIII Gimnazjum Realnego we Lwowie. Ukończył je w 1918. W tym samym roku zapisał się na Kurs Górniczy przy Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej.

W latach 1919 i 1920 studiował geologię na Akademii Górniczej w Krakowie. W 1920 powrócił na Politechnikę Lwowską, a od 1921 studiował mineralogię na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jana Kazimierza, u prof. Juliana Tokarskiego.

W latach 1921-1930 był asystentem na Politechnice Lwowskiej.

Doktorat uzyskał w 1924 na Uniwersytecie Jana Kazimierza, na podstawie pracy o glaukonitach i piaskach glaukonitowych okolic Żółkwi, a w 1929 się habilitował (praca o cieszynitach śląskich).

W latach 1930-1939 był zatrudniony na Uniwersytecie Poznańskim, do 1934 na stanowisku docenta, a do 1939 – profesora nadzwyczajnego.

Podczas II wojny światowej, w latach 1940-1941 i 1944-1945 był zatrudniony na Uniwersytecie Iwana Franki we Lwowie. W latach 1941-1944 pracował w Amt für Bodenforschung (Zweigstelle Lemberg). W czasie okupacji był też karmicielem wszy w Instytucie Badań nad Tyfusem Plamistym i Wirusami profesora Rudolfa Weigla.

Po wojnie, w 1945 objął Katedrę Mineralogii i Petrografii Uniwersytetu Poznańskiego. W latach 1948-1950 był prodziekanem, a w latach 1951-1952 dziekanem Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego tego uniwersytetu.

W 1952 został przeniesiony do Warszawy, do tworzonego na Uniwersytecie Warszawskim Wydziału Geologii. Został tam kierownikiem Zakładu Petrografii Skał Krystalicznych, a następnie Katedry Petrografii. W 1953 nadano mu tytuł doktora nauk geologicznych.

W 1956 został wybrany członkiem korespondentem, a w 1966 członkiem rzeczywistym PAN. W 1970 przeszedł do Zakładu Nauk Geologicznych PAN i został sekretarzem Wydziału III PAN. Członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego[1].

Otrzymał liczne odznaczenia i nagrody państwowe, m.in. Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski 1959 i Order Sztandaru Pracy II Klasy 1969.

Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera a-5-14)[2].

Przypisy

Bibliografia

  • Wiesław Barczyk, 2002, Kazimierz Smulikowski (1900-1987) prof. dr hab. – petrograf, Wspomnienia o zmarłych profesorach i docentach, Księga pamiątkowa absolwentów Wydziału Geologii 1952-2002, s. 160-161, Stowarzyszenie Absolwentów Wydziału Geologii Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa.