Jakub Hertz: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m →top: typografia |
m Zmiana nazwy kategorii: Kategoria:Fabrykanci Łodzi → Kategoria:Łódzcy fabrykanci (przy użyciu QRC) |
||
Linia 33: | Linia 33: | ||
[[Kategoria:Polscy przedsiębiorcy XX wieku]] |
[[Kategoria:Polscy przedsiębiorcy XX wieku]] |
||
[[Kategoria:Polscy filantropi (Królestwo Kongresowe)]] |
[[Kategoria:Polscy filantropi (Królestwo Kongresowe)]] |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Łódzcy fabrykanci]] |
||
[[Kategoria:Polscy Żydzi]] |
[[Kategoria:Polscy Żydzi]] |
||
[[Kategoria:Urodzeni w 1846]] |
[[Kategoria:Urodzeni w 1846]] |
Wersja z 19:32, 8 sty 2022
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
fabrykant |
Jakub Hertz (ur. 8 sierpnia 1846 w Warszawie, zm. 10 lutego 1929 w Łodzi) – przemysłowiec, społecznik i filantrop.
Był synem Mojżesza (księgowego) i Sury, żonaty z córką Izraela Poznańskiego, Anną (Ajdlą Chudesą)[1].
W 1908 roku, po śmierci syna Poznańskiego Ignacego Poznańskiego, przejął stanowisko prezesa rady nadzorczej Spółki Akcyjnej Wyrobów Bawełnianych I. K. Poznańskiego[1]. Odbudował zakłady po I wojnie światowej. Po jego śmierci, zadłużony zakład został przejęty przez włoski Banca Commerciale Italiana i Poznańscy już nigdy nie odzyskali dominującej roli w spółce. W latach 1908–1914 r. był prezesem Łódzkiego Żydowskiego Towarzystwa Dobroczynności[2].
Miał synów Leona, Maurycego (Moryca) i Karola, oraz córkę Michalinę, żonę Alfreda Poznańskiego.
Był właścicielem pałacu fabrykanckiego zbudowanego na placu, który został wniesiony jako posag przez Annę[1].
Przypisy
- ↑ a b c Leszek Skrzydło: Rody fabrykanckie. Łódź: Oficyna Bibliofilów, 1999, s. 57-61. ISBN 83-87522-23-6.
- ↑ Wiesław Puś, Żydzi w Łodzi w latach zaborów 1793-1914, Łódź 1998, s. 180.